“นี่......”หลินหว่านเอ๋อร์กล่าวอย่างลังเล: “คุณชาย วิชาของหยุนหรูเกอก็คืออู๋เฟยเยี่ยนเป็นคนสอน ถ้าหากเธอมีหนทางรู้ทัน ถ้าอย่างนั้นไม่ใช่ว่ายังอันตรายมากอยู่หรอกเหรอ?”
เย่เฉินกล่าวพร้อมรอยยิ้ม: “อันตรายก็อันตรายเล็กน้อย แต่ถ้าหากเจอกับอู๋เฟยเยี่ยนเข้าจริงๆ ไม่แน่ว่าอาจจะเป็นเรื่องดีเรื่องหนึ่งก็ได้”
หลินหว่านเอ๋อร์ยิ่งไม่เข้าใจกว่าเดิม ถามด้วยความสงสัย: “คุณชายมีแผนการอะไรกันแน่?”
เย่เฉินกล่าวอย่างจริงจัง: “ผมไม่ได้มีแผนการอะไร ที่สำคัญคือเป็นห่วงที่คุณไปเผชิญอันตรายที่เตียนหนานคนเดียว ถ้าหากคุณจะไป ถ้าอย่างนั้นผมจะไปด้วยกันกับคุณ ถ้าหากไม่เจออู๋เฟยเยี่ยน แน่นอนว่าดีที่สุด ถ้าหากเจออู๋เฟยเยี่ยน ก็ไม่แน่ว่าอาจจะเป็นเรื่องร้าย เพียงแค่ไม่ถูกอู๋เฟยเยี่ยนพบได้ ถ้าอย่างนั้นก็อาจจะตามหาสถานที่ที่เธอกับคุณกราบไหว้เมิ่งฉางเชิงเป็นอาจารย์ในตอนนั้นได้ โดยผ่านอู๋เฟยเยี่ยน!”
พูดไป เย่เฉินก็พูดอธิบายขั้นต่อไป: “เรื่องมาถึงตอนนี้แล้ว ผมยิ่งรู้สึกว่า จะต้องเกี่ยวพันกับบิดาของคุณอย่างแน่นอน อีกทั้งเหมือนกับว่าบรรพอาจารย์เมิ่งเมิ่งฉางเชิงท่านนั้นก็จะหนีไม่พ้นความเกี่ยวพันด้วยเช่นกัน ถ้าหากตามหาสถานที่ฝึกฝนในตอนนั้นเจอได้ บางทีก็อาจจะตามหาสิ่งของหรือบันทึกที่เขาทิ้งเอาไว้ได้ ถ้าเป็นแบบนั้นละก็ ผมก็จะมีโอกาสไปคลี่คลายรายละเอียดเพิ่มเติมเกี่ยวกับช่วงเวลาก่อนและหลังพ่อแม่ของผมถูกฆ่า”
หลินหว่านเอ๋อร์กล่าวอย่างลังเล: “คุณชายถ้าหากไม่อยากเจออู๋เฟยเยี่ยน ข้าน้อยมีความมั่นใจมาก แต่ถ้าหากคุณชายอยากเจออู๋เฟยเยี่ยน ข้าน้อยมีความมั่นใจเต็มเปี่ยม......เพียงแต่ว่า ขออภัยที่ข้าน้อยพูดตรงๆ พละกำลังของคุณชายในตอนนี้ ประกอบกับวิชาซ่อนตัวของหยุนหรูเกอควบคุม ต่อให้สามารถซ่อนลมปราณต่อหน้าของอู๋เฟยเยี่ยนได้ในขณะหนึ่ง เกรงว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะสามารถติดตามอู๋เฟยเยี่ยนตั้งแต่เตียนหนานไปจนถึงภูเขาแสนลี้ได้โดยตลอด......”
เย่เฉินยิ้มกล่าว: “คุณหลินประมาทความสามารถของกล้องวงจรปิดสกายเน็ตหัวเซี่ย เพียงแค่พวกเราแน่ใจได้ว่าเธอจะไปปรากฏที่ตรงไหนของหัวเซี่ย เพียงแค่เธอไม่ซ่อนตัว เธอก็จะหนีขอบเขตกล้องวงจรปิดสกายเน็ตหัวเซี่ยไปไม่พ้นอย่างแน่นอน ถึงเวลานั้นสามารถรบกวนคุณตาซุนสักหน่อย ด้วยสถานะและคุณสมบัติและประสบการณ์ของเขา น่าสะสามารถโยกย้ายข้อมูลสกายเน็ตได้โดยตรง เพียงแต่ว่า ปัญหาในตอนนี้คือ ท่ามกลางผู้คนมากมาย ไม่รู้ว่าจะเริ่มจับรูปร่างของเธอจากที่ไหนก่อน”
หลินหว่านเอ๋อร์ครุ่นคิดครู่หนึ่ง เอ่ยปากกล่าว: “เรื่องนี้ไม่ยาก มีความเป็นไปได้สูงมากว่าอู๋เฟยเยี่ยนจะไปที่สุสานของพ่อฉัน เพียงแค่นั่งรอโชคชะตาอยู่ตรงนั้น ก็มีความเป็นไปได้สูงมากว่าจะได้เจออู๋เฟยเยี่ยน”
เย่เฉินถามเธอ: “คุณหลิน ไม่ทราบว่าสุสานของบิดาคุณ ตอนนี้อยู่ที่เมืองไหนของเตียนหนาน?”
ดังนั้น เขาเอ่ยปากกล่าว: “คุณหลินให้เวลาผมเตรียมตัวสองชั่วโมง หลังจากสองชั่วโมง ผมจะไปรับคุณที่โฮมสเตย์จื่อจิน พวกเราไปที่เตียนหนานพร้อมกัน!”
หลินหว่านเอ๋อร์รับปากโดยไม่ลังเล: “ค่ะ ถ้าอย่างนั้นข้าน้อยก็จะรอคุณชายอยู่ที่โฮมสเตย์จื่อจิน”
เย่เฉินวางสายโทรศัพท์ ก็ขับรถมุ่งหน้าไปที่ช็องเซลีเซียนสปาทันที เขาต้องไปพบหยุนหรูเกอที่ช็องเซลีเสียก่อน จากนั้นค่อยไปรับหลินหว่านเอ๋อร์ไปเตียนหนาน
ดังนั้น เขาพลางขับรถ พลางโทรศัพท์ไปหาเฉินจื๋อข่าย กล่าวสั่ง: “เหล่าเฉิน นายช่วยเช่าเครื่องบินเจ็ทธุรกิจให้ฉันหนึ่งลำ ไม่ต้องใช้ชื่อตระกูลเย่ในการเช่า หาบริษัทตัวแทนสวมรอย หลังจากนี้สองชั่วโมงครึ่ง ฉันจะบินไปที่ลี่เจี่ยง!”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
หม่าหลันมันไม่ได้ไร้เดียงสาต่อโลกหรอก แต่เขียนให้ถูกคือหม่าหลันมันโง่นั้นเอง เข้ามหาลัยมีชื่อเสียงได้ไง โง่ดักดานขนาดนี้ อาจารย์ที่เขียน ก้เขียนให้อีหม่าหลันดูดีเกิ้น 555...
เอาตรงๆน่ะ ผมชอบที่พระเอกมีสาวมาติด แบบเป็นปกติ หลงรักพระเอกโงหัวไม่ขึ้นผมไม่ขัดใจหรอก มาขัดใจตอนคือแบบผญ เรื่องนี้มีนลุกหนักเกินไป จนทำใจอ่านแล้วขัดใจ ถ้าลุกพอประมาณแบบนี้คืออ่านสนุกเว่อร์ แต่นี่อ่อยหนักจนเกิน เกิดอาการขัดใจสุดๆ 555...
ห๊า พระเอกไปเป็นหนี้พวกหล่อนตรงไหน พวกตัวเองชอบเย่เฉินเอง เย่เฉินไม่ได้บังคับ แล้วจะให้พระเอกคืนความรักให้พวกเอ็งเนี่ยน่ะ ส่วนพระเอกกุเห้นมึงก้ปวดใจกับผู้หญิงทุกคนแหละ -.-"...
อ๋อ พึ่งรู้ว่าพระเอกไปช่วยใคร ก้คิดว่าพระเอกชอบคนนั้น ในใจมีเขาอยู่ จะหลุดกับความคิดเฟ่ยเข้อสินถึงๆด้บอกเรื่องนี้มีแต่พวกหลงตัวเอง มีแค่ชูหรันกับซิวอี้นี่แหละความรักผญ.ดี ๆม่หลงตัวเองขนาดนั้น ขอโทษด้วยครับพอดีอินไปหน่อย...
ผู้หญิงเรื่องนี้หลงตัวเองโครต เป้นเพราะชูกันเถอะ พระเอกถึงได้มีแรงผลักนั้น ไม่ใช่นานาโกะ มโนเก่งเนาะ อีเฟ่ย...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โง่ทั้งพระเอกทั้งหลิวม่านฉง ทำตัวเป้นเมียพระเอกสะงั้น จนต้องเลื่อนผ่านขก.อ่าน ขัดใจ พระเอกแม่งก้จะแคร์ผู้หญิงทั้งโลกเลยรึไง...
ไอหลิวท่านฉง ก้มั่นหน้าเกินน่ะ คิดว่าพระเอกจะชอบมึงรึไง เล่นตัว จะหลุด...
ตระกูลเฟ่ยแม่งก้น่าขยะแขยงกันทุกตัวแหละ มีแค่เฟ่ยเข่อขิน เป้นตระกุลเดียวที่ไม่อยากให้เย่เฉนร่วมมือด้วยเลยจริงๆ เฟ่ยเจี้ยนจงแม่งก้ไม่ใช่คนดีไรนักหรอก ปากก้เอาเครื่องสวรรค์มาอ้าง สุดท้ายก้อยากจะไว้ชีวิตหลานตัวเอง น่าขยะแขยง...