ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5746

“ได้!”เฉินจื้อหมินรับปาก เอ่ยกล่าวกับอานโยวโยว: “ที่รัก ถ้าอย่างนั้นผมวางสายก่อนนะ”

“ค่ะ วางเถอะ”

ทันทีที่เสียงสนทนาหยุดลง อานฉี่ซานเอ่ยกล่าวด้วยสีหน้าหนักจริงจัง: “ไม่ต้องคิดแล้ว จื้อหมินจะต้องมีปัญหาอย่างแน่นอน”

อานโยวโยวเอ่ยกล่าวโดยไม่รู้ตัว: “พ่อคะ จื้อหมินเป็นห่วงพวกเรา อยากรู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่ ถามเยอะไปหน่อยก็ไม่มีปัญหาใช่ไหมละคะ?”

อานฉี่ซานกล่าวอย่างเย็นชา: “ถามเยอะไม่ใช่ปัญหา แต่หลังจากที่ถามจบก็มีปัญหาแล้ว”

หลี่ญ่าหลินในเวลานี้เอ่ยกล่าวเห็นด้วยเช่นกัน: “ผมสนับสนุนการตัดสินของลุงอาน จื้อหมินมีปัญหาจริงๆ!”

อานโยวโยวรีบถาม: “พี่ญ่าหลิน พี่ว่ามาว่าปัญหาอยู่ตรงไหน?”

หลี่ญ่าหลินเอ่ยกล่าวโดยไม่ต้องคิด: “ในสถานการณ์ปกติ เขารู้ว่าเธอรอดพ้นจากอันตราย ถามเยอะแน่นอนว่าไม่มีปัญหา แต่หลังจากที่เขาติดต่อเธอไม่ได้ ไม่ได้รีบมาที่หัวเซี่ย แบบนี้ก็ไม่ค่อยปกติสักเท่าไหร่ ถ้าหากเขาเพียงแค่รักตัวกลัวตายนั่นสามารถเข้าใจได้ แต่ทำไมตอนนี้พอรู้ว่าเธอไม่เป็นไร คาดไม่ถึงว่ายังจะไม่พูดเรื่องที่จะมาเยี่ยมเธอที่เมืองจินหลิง? ภรรยาสามีทั่วไป เจอเรื่องแบบนี้ ต่อให้เหนื่อยอีกสักแค่ไหนเกรงว่าคงจะรีบมาทันที ยิ่งไปกว่านั้น เครื่องบินของครอบครัวพวกเธอก็มีตั้งหลายลำ เขาสามารถขึ้นเครื่องได้ก่อน ค่อยพักผ่อนบนเครื่องเอาก็ได้”

พูดไป หลี่ญ่าหลินก็กล่าวอีกว่า: “เขาไม่พูดเลยสักคำว่าจะมาหาเธอ น่าจะต้องเป็นเพราะเขาต้องรีบนำข่าวสำคัญพวกนี้ไปรายงานแก่ผู้มีพระคุณ จากนั้นให้ผู้มีพระคุณมาตัดสินใจ! ถ้าหากผู้มีพระคุณให้เขามาหาเธอ เขาถึงจะมาหาเธอ”

ทันทีที่หลี่ญ่าหลินพูดจบ ตนเองก็ขมวดคิ้วอย่างไม่ตั้งใจ เอ่ยปากกล่าว: “ไม่ใช่ ผู้มีพระคุณคนนั้นคงจะไม่ให้เธอเขามาหาเธอ หลังจากที่เฉินเอ๋อร้องเพลงอุบายเมืองว่างนั้นจบ ผู้มีพระคุณคนนั้นไม่มีทางกล้าส่งใครก็ตามมาที่เมืองจินหลิงอีก”