ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5747
หยุนหรูเกอไม่เข้าใจเท่าไหร่
เธอจ้องมองเย่เฉิน ถามด้วยความแปลกใจ: “คุณเย่......คุณกับคุณหลิน ทำไมถึงอยากเสี่ยงอันตรายเข้าใกล้อู๋เฟยเยี่ยนด้วย? นี่......นี่ไม่ใช่ว่าจะอันตรายเกินไปหน่อยเหรอคะ?”
เย่เฉินกล่าวอย่างไม่ใส่ใจ: “ฟังดูไปเหมือนค่อนข้างอันตราย แต่อันที่จริงผมกับคุณหลินก็มาได้ตั้งใจที่จะเข้าใกล้อู๋เฟยเยี่ยนจริงๆ”
“ความคิดของคุณหลิน คือการกะความแตกต่างของเวลา ตามที่คุณหลินวิเคราะห์ สถานที่ที่อู๋เฟยเยี่ยนอยู่ มีความเป็นไปได้สูงว่าสมาชิกขององค์กรพั่วชิงจะถอนทัพออกไปแล้ว อีกอย่างตอนนี้องค์กรพั่วชิงทั้งหมดเขาสู่ช่วงนิ่งเงียบ ดังนั้นเพียงแค่กะความแตกต่างของเวลานี้ให้ดี สถานที่ที่เธอจะไป สำหรับพวกเราแล้วในทางกลับกันยิ่งปลอดภัยมากขึ้น”
เมื่อพูดถึงตรงนี้ เย่เฉินอดไม่ได้ที่จะกล่าวอย่างถอนใจ: “เธอเป็นศัตรูคนสำคัญที่สุดในชีวิตของผมจนถึงวันนี้ ผมจะต้องรู้ให้ได้ก่อนว่าคนคนนี้หน้าตาเป็นอย่างไร อีกอย่าง ครั้งนี้เธอมาที่หัวเซี่ย จุดประสงค์เป็นไปได้มากว่าคือไปที่ภูเขาแสนลี้ ผมก็อยากรู้เช่นกันว่า เมิ่งฉางเชิงท่านนั้นตอนนั้น แท้ที่จริงแล้วเก็บตัวฝึกฝนอยู่ที่ใด”
หยุนหรูเกอได้ยินถึงตรงนี้ ก็พยักหน้าเบาๆ
เธอเอ่ยปากกล่าว: “คุณชายเย่กับคุณหลินความกล้าหาญเหนือกว่าคนอื่น เฉลียวฉลาดและมีไหวพริบ สมกับที่เป็นกิ่งทองใบหยกจริงๆ ทั้งสองท่านร่วมมือกัน จะต้องสามารถเอาชนะองค์กรพั่วชิง สังหารอู๋เฟยเยี่ยนด้วยมือตนเองได้อย่างแน่นอน!”
เย่เฉินหัวเราะเยาะตัวเองทีหนึ่ง กล่าวเสียงเรียบ: “อยากจะเอาชนะองค์กรพั่วชิง พละกำลังโดยรวมจะต้องมากเกินกว่าองค์กรพั่วชิง อยากจะสังหารอู๋เฟยเยี่ยนด้วยมือตนเอง พละกำลังส่วนตัวจะต้องมากเกินกว่าอู๋เฟยเยี่ยน ทั้งสองมิตินี้ไม่ว่าอันไหน พวกเราก็ยังด้อยกว่าอีกมาก”
หยุนหรูเกอกล่าวอย่างจริงจัง: “ความสำเร็จขึ้นอยู่ที่คน ดิฉันเชื่อมั่นว่าคุณเย่จะต้องทำสำเร็จแน่นอนค่ะ!”
พูดไป เธอรีบกล่าวกับเย่เฉิน: “คุณเย่ อู๋เฟยเยี่ยนเคยสอนวิชาคาถาหนึ่งให้ดิฉัน วิชาคาถาการเคลื่อนย้าย จึงสามารถปกปิดลมปราณและปราณทิพย์ได้ ฉันจะบอกวิชาคาถาแก่คุณ คุณลองดูด้วยตัวเอง”
เย่เฉินพยักหน้า: “ถ้าอย่างนั้นก็ขอบคุณคุณหยุนด้วยครับ”
หยุนหรูเกอไม่ได้ปิดบัง รีบนำวิชาคาถาที่อู๋เฟยเยี่ยนสอนเธอ สอนให้เย่เฉินอย่างไม่ตกลงแม้แต่ตัวอักษรเดียว
ดังนั้น เธอจึงเอ่ยปากกล่าว: “ถ้าอย่างนั้นดิฉันก็ขออวยพรให้คุณได้รับชัยชนะกลับมาล่วงหน้าค่ะ”
......
ในเวลานี้
โบอิ้ง777ที่อู๋เฟยเยี่ยนโดยสารอยู่ ได้บินข้ามน่านฟ้าของนิวซีแลนด์ หลังจากนั้นไม่นานก็จะลงจอดที่ออสเตรเลียเพื่อดำเนินการเติมเชื้อเพลิง
แม้ว่าความเร็วเกือบหนึ่งพันกิโลเมตรต่อชั่วโมงจะเร็วมากแล้ว แต่ยังทำให้อู๋เฟยเยี่ยนมีความร้อนใจอยู่บ้าง
ภาพวาดของอาจารย์ตนเองถูกวางขายอยู่ที่เมืองจินหลิง จิตใจของเธอได้พังทลายลงแล้ว ไม่มีความสุขุมที่ผู้หญิงอายุสี่ร้อยปีคนหนึ่งควรมีโดยสิ้นเชิง
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...