ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5750

ทันทีที่พูดจบ หม่าซู่หยุนก็จะคุกเข่าลงไป

เย่เฉินกำลังจะไปขวางเอาไว้ ชิวอิงซานกลับขวางเอาไว้ที่ตรงกลางของทั้งสองคน กล่าวอย่างนอบนอม: “คุณเย่ คุณหนูเคยกล่าวเอาไว้ว่า ไม่ขอบคุณด้วยใจจริง ก็จะทำให้เสียลาภ......”

เย่เฉินเม้มปาก กำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ยังคงอดกลั้นเอาไว้

คนชราทั้งสี่คนนี้ ถึงแม้ว่าอายุรวมกันจะเกือบสี่ร้อยปี แต่ในใจของพวกเขา กลับเคารพคำพูดของหลินหว่านเอ๋อร์มาโดยตลอด

พูดอย่างไม่เกินจริงเลยแม้แต่น้อย หลินหว่านเอ๋อร์ก็คืออาจารย์ที่ปรึกษาการใช้ชีวิตของพวกเขา หลินหว่านเอ๋อร์พูดอะไร พวกเขาก็เชื่อแบบนั้น ทำแบบนั้น

ดังนั้น ถ้าหากสิ่งที่ตนพูดกับสิ่งที่หลินหว่านเอ๋อร์มีความแตกต่างกัน ถ้าอย่างนั้นพวกเขาจะต้องเลือกที่จะเชื่อฟังหลินหว่านเอ๋อร์

ด้วยความจนปัญญา เย่เฉินก็ทำได้แค่เพียงปล่อยให้นายหญิงใหญ่คุกเข่าลงบนพื้นเพื่อขอบคุณ

เมื่อเธอลุกขึ้น เย่เฉินถึงเอ่ยปากกล่าว: “จริงซิ คุณหลินลงมาหรือยังครับ?”

ชิวอิงซานกล่าว: “คุณเย่ คุณหนูมีคำสั่ง บอกว่าหลังจากที่คุณมาแล้ว ขอให้คุณไปที่เรือนของเธอ”

เย่เฉินเดิมทีคิดว่าเร่งทำเวลา หลินหว่านเอ๋อร์ลงมาแล้วทั้งสองคนก็ไปสนามบินด้วยกัน คิดไม่ถึงว่าหลินหว่านเอ๋อร์ยังอยากจะให้ตนขึ้นไปข้างบน

แต่ว่า เขากลับไม่ได้มีความคิดหรือข้อคิดเห็นอื่น หลินหว่านเอ๋อร์ให้ตนขึ้นไป ถ้าอย่างนั้นตนขึ้นไปก็จบเรื่องแล้ว

จากนั้น เขาประสานมือคำนับคนทั้งสี่ สาวเท้าไปยังเรือนชั้นบน

หลินหว่านเอ๋อร์ในเวลานี้ ยังคงต้มชาอยู่ในเรือน

เย่เฉินยังไม่เข้าประตู ก็ได้กลิ่นหอมของชาที่ลอยมาจากด้วยในเรือน เคาะประตูเบาๆ ก็ได้ยินเสียงของหลินหว่านเอ๋อร์ที่ดังลอยมาจากในเรือน: “คุณชายเชิญค่ะ”