ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5751

เย่เฉินพูดในใจแค่เปลี่ยนเสื้อผ้ายังต้องให้คนช่วยอะไร ผมไม่ใช่คนพิการเสียหน่อย แต่ว่าบนใบหน้ายังกล่าวด้วยรอยยิ้ม: “ครับ ถ้าอย่างนั้นผมไปแล้ว”

เมื่อขึ้นไปชั้นบน ก็เป็นห้องนอนของหลินหว่านเอ๋อร์

ในห้องนอนมีกลิ่นหอมอ่อนๆแบบเดียวกันกับบนตัวของหลินหว่านเอ๋อร์ ทำให้คนอดไม่ได้ที่จะรู้สึกวิงเวียนเล็กน้อย

เย่เฉินหวนนึกถึงประสบการณ์ตอนที่ตนเองบาดเจ็บ ถูกหลินหว่านเอ๋อร์พยุงขึ้นมาบนเตียงขึ้นมาโดยไม่ตั้งใจ จู่ๆในใจก็มีความรู้สึกประหลาดที่พูดไม่ออกบางอย่าง

แต่ว่า เขาก็ไม่กล้าคิดมาก รีบนำเสื้อผ้าที่หลินหว่านเอ๋อร์จัดเตรียมเอาไว้ให้ตนเองหยิบออกมาเตรียมจะเปลี่ยน

หยิบเสื้อผ้าออกมา เขาถึงพบว่า ที่แท้เสื้อผ้าที่หลินหว่านเอ๋อร์จัดเตรียมเอาไว้ให้เขากับตนเองก็คือเสื้อคู่รักที่เหมือนกัน

เสื้อผ้าในมือของเย่เฉิน ก็คือเสื้อยืดโอเวอร์ไซซ์ Gucci กางเกงขาสั้นพิมพ์ลายคลาสสิกของ LVรวมทั้งรองเท้าเตะแอร์เมสรุ่นเดียวกัน

คิดดูแล้ว หลินหว่านเอ๋อร์อยากจะให้ทั้งสองคนปลอมตัวเป็นคู่รักมุ่งหน้าไปที่เตียนหนาน

แต่ว่าเย่เฉินเองก็ไม่ได้คิดมาก ชายหญิงออกจากบ้าน ปลอมตัวเป็นคู่รักกันก็ค่อนข้างที่จะสมเหตุสมผล ครั้งนี้คนที่จะไปเผชิญหน้าด้วยก็คืออู๋เฟยเยี่ยนยอดฝีมือที่แข็งแกร่งที่สุดที่เย่เฉินรู้จักในตอน แน่นอนว่าจะประมาทแม้เพียงเล็กน้อยไม่ได้ อีกทั้งยิ่งรอบคอบก็ยิ่งปลอดภัย

ดังนั้นเย่เฉินจึงรีบเปลี่ยนชุดให้เสร็จอย่างรวดเร็ว เดินลงมาจากชั้นบน

หลินหว่านเอ๋อร์เห็นเย่เฉินเดินลงมาจากบันได แม้กระทั่งดวงตาก็ยังมีรัศมีความโค้งของความสุข

ถึงแม้เย่เฉินจะอายุยี่สิบแปดแล้ว แต่ถึงอย่างไรก็มีปราณทิพย์ที่แข็งแกร่ง มองดูไปก็คือเด็กหนุ่มอายุยี่สิบต้นๆ ประกอบกับการแต่งตัวที่ค่อนข้างทันสมัยนี้ พูดว่าเขาเป็นเด็กมหาลัยฯ เกรงว่าก็คงไม่มีใครสงสัย