ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5758

เมื่อสามร้อยปีผ่านไปหลินหว่านเอ๋อร์ได้หลับมาที่โซโรอีกครั้ง ที่นี่ไม่หลงเหลืออะไรที่เหมือนตอนนั้นแล้ว

ทะเลเอ๋อไห่ถึงแม้ว่าจะยังเป็นทะเลเอ๋อไห่อันนั้น แต่ความก้าวหน้าเมื่อร้อยปีก่อน ทำให้ผืนน้ำของทะเลเอ๋อไห่กับเมื่อสามร้อยปีก่อนเปลี่ยนแปลงไปอย่างมากแล้ว

ยืนอยู่ท่ามกลางคึกคักมีชีวิตชีวาของตรอกซอยโซโร หลินหว่านเอ๋อร์ไม่สามารถนำเอาความทรงจำในโสตสมอง มาเชื่อมต่อกับวิวทิวทัศน์ ณ ปัจจุบันได้

ดีที่ภูเขาเปลี่ยนแปลงไปไม่มาก ถึงแม้ภูเขาหลายลูกจะเคยถูกขุด แต่สำหรับลักษณะภูมิประเทศเปลี่ยนแปลงไปไม่มาก

ผ่านการวิเคราะห์จากหลินหว่านเอ๋อร์แล้ว อนุสาวรีย์ของบิดาเธอ ก็อยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือของเมืองเล็กๆในโซโร ข้ามเขาลูกแรกที่ยอดเขาเคยถูกขุดไปบางส่วนแล้ว ภูเขาด้านหลังที่มีรูปร่างเหมือนกระดองเต่าก็ใช่แล้ว

เย่เฉินกับหลินหว่านเอ๋อร์นำรถจอดเอาไว้ในเมืองแล้ว หลังจากนั้นสวมใส่รองเท้ากีฬาคู่รักที่หลินหว่านเอ๋อร์เตรียมเอาไว้เรียบร้อย ใส่แบบคู่รักอย่างที่หลินหว่านเอ๋อร์ได้เตรียมเอาไว้ล่วงหน้าเฟย์เก้นเลคเบย์ เริ่มเดินขึ้นไปยังยอดเขาสูงที่เชื่อมติดกัน

ในขณะที่ออกเดินทาง เย่เฉินเริ่มขับเคลื่อนวิชาอย่างเงียบๆ พลังลมปราณที่อยู่บนร่างกายทันใดก็ถูกลดลงจนต่ำสุดแล้ว มองดูแล้ว วิชานี้มีผลลัพธ์อย่างแท้จริง

ภูเขาที่อยู่บริเวณใกล้ๆโซโรไม่สูงมาก จากยอดเขากับพื้นดินระดับความสูงก็อยู่ที่หลักร้อยไม่ถึงพันเมตร ความยากในการปีนเขาน้อยมาก บวกกับทัศนียภาพที่สวยงามตลอดเส้นทาง มองลงไปยังสามารถมองเห็นทะเลเอ๋อไห่ทั้งหมดได้ ดังนั้นปัจจุบันที่นี่จึงกลายเป็นเส้นทางที่ยอดเยี่ยมสำหรับการเดินป่าคนหนุ่มสาวจำนวนมากแล้ว

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน