ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5761

ยิ่งไปกว่านั้น หากเกิดอะไรขึ้นมา ตนก็เกรงว่าการจะปกป้องหลินหว่านเอ๋อร์ให้ปลอดภัยนั้น คงเป็นเรื่องที่ยากมากเลยทีเดียว

หลินหว่านเอ๋อร์ก็ดูเหมือนจะรู้ว่าเย่เฉินกำลังคิดอะไรอยู่ จึงรีบชิงพูดขึ้นมาก่อน " ที่รัก คุณไม่ต้องกังวลไปหรอกน่า เตียนหนานแทบไม่มีลมพายุรุนเเรงให้ได้เห็น ที่นี่ก็ยิ่งพบเห็นได้น้อยมาก เเล้วนับประสาอะไรกับสภาพอากาศในตอนนี้ที่ท้องฟ้าออกจะปลอดโปร่งแจ่มใสขนาดนี้ล่ะ พวกเราจะพักกันเเค่คืนเดียวเท่านั้น มันจะต้องไม่มีลมพายุอย่างแน่นอน เเละต่อให้มีลมพายุที่กรรโชกแรงเเค่ไหน มันก็พัดมาไม่ถึงพวกเราอยู่เเล้ว "

เย่เฉินคิดไม่ถึงว่า หลินหว่านเอ๋อร์จะยังไม่เลิกมีความคิดความอ่านที่ไร้เดียงสาแบบเด็กๆ ดังนั้น เขาจึงจงใจพูดขึ้นว่า " เอาอย่างนี้นะเบบี๋ พวกเราลงจากเขากันก่อน แล้วค่อยหารือกันระหว่างทางว่าเราจะเอายังไงกันดี "

" ได้ค่ะ ! " หลินหว่านเอ๋อร์พยักหน้างึกๆ ด้วยท่าทางพึงพอใจเป็นอย่างมาก พลางเอื้อมมือไปคล้องเเขนเย่เฉิน เเล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูสนิทสนมเสน่หา " งั้นพวกเราก็รีบไปกันเถอะค่ะ ฉันเกรงว่าถ้าสายไปมากกว่านี้จะไม่มีสถานที่เหมาะๆ เเล้วนะคะ ! "

ทั้งสองหันหลังกลับและลงมาจากภูเขา เเละเมื่อเห็นว่าไม่มีใครอยู่รอบๆ ตัวพวกเขาเเล้ว เย่เฉินจึงกล่าวขึ้น " คุณหลิน ที่คุณพูดไปเมื่อสักครู่นี้ คงไม่ได้คิดจริงจังใช่ไหม ? "

หลินหว่านเอ๋อร์กล่าวด้วยท่าทางจริงจังขึงขัง

" เรียกเบบี๋ ! หัวข้อสนทนาเมื่อครู่นี้มันออกจะซีเรียสไปสักหน่อย ฉันก็ลืมเรื่องนี้ไปสนิทเลย "

เย่เฉินเองก็รู้สึกหมดคำพูดกับเรื่องนี้เช่นกัน จึงได้เเต่เอ่ยขึ้นว่า " เบบี๋ คืนนี้คุณอยากจะตั้งแคมป์ตรงนั้นจริงๆ น่ะเหรอ ? "

" ใช่สิคะ ! " หลินหว่านเอ๋อร์พูดด้วยสีหน้าเอาจริงเอาจัง " ถึงตอนนั้น ฉันคิดว่าอู๋เฟยเยี่ยนคงไม่นึกไม่ฝันหรอกว่า ฉันจะแฝงตัวอยู่ในที่ๆ ห่างจากเธอเพียงไม่กี่สิบเมตรเท่านั้น "

เย่เฉินทำเสียงเดาะลิ้นพลางกล่าวว่า " หากเธอรู้ว่าในร่างกายของผมมีพลังปราณทิพย์อยู่ล่ะก็ มันจะไม่เป็นการพาตัวเองว่ายน้ำเข้าไปติดร่างแหอย่างนั้นเหรอ ? "

หลินหว่านเอ๋อร์ถามเขากลับไป " เเล้ววิชากำลังภายในที่ท่านเอิร์ลติ้งหยวนสอนคุณ ไม่มีประโยชน์อะไรเลยหรือไง ? ที่โฮมสเตย์ว่านหลิ่ว เธอก็อาศัยวิชากำลังภายในนี้ เพื่อกันไม่ให้คุณหาตัวเธอเจอไม่ใช่เหรอคะ ? "