ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5764

เมื่อได้รับคำเชื้อเชิญจากชายหนุ่มคนที่มีนามว่า " เหล่าหู " คนนั้นเเล้ว เย่เฉินจึงตอบตกลงด้วยความยินดีปรีดาเป็นอย่างยิ่ง เขากล่าวด้วยสีหน้ายิ้มเเย้มว่า " ถ้าเช่นนั้นเเล้ว พวกเราสองคนก็ไม่เกรงใจเเล้วนะครับ ! "

เหล่าหูหัวเราะชอบใจพลางตอบกลับ " เฮ้ ! คุณอย่าได้เกรงอกเกรงใจไปเลย พวกเราต่างก็เป็นเพื่อนฝูงที่มาจากทั่วทุกสารทิศ การดูแลซึ่งกันและกันก็เป็นธรรมเนียมอันดีงาม ที่พวกเราชาวนักเดินทางท่องเที่ยวจะพึงปฏิบัติต่อกันอยู่เเล้ว "

ขณะที่เขากำลังพูดอยู่นั้น เขาก็เอ่ยถามเย่เฉินต่อไปอีกว่า " สหาย คุณชื่ออะไรเหรอ ? "

จังหวะที่เย่เฉินกำลังจะเอ่ยปาก หลินหว่านเอ๋อร์ที่อยู่ข้างๆ กัน พลันพูดด้วยรอยยิ้มขึ้นมาก่อน " แฟนของฉันเป็นคนสกุลหลิน เขาชื่อว่าหลินเฉิน ทุกคนเรียกเขาว่าอะเฉินก็ได้ค่ะ ! "

เมื่อได้ยินดังนั้น เย่เฉินจึงนิ่งชะงักไปชั่วครู่ เขาพอจะเข้าใจความหมายของหลินหว่านเอ๋อร์เเล้ว เพราะการที่พวกเขาได้มาอยู่ที่นี่เพื่อรอการมาเยือนของอู๋เฟยเยี่ยนนั้น ไม่ว่าจะเป็นชื่อที่มีสองพยางค์อย่างเย่เฉิน หรือว่าจะเป็นชื่อที่มีสามพยางค์อย่างหลินหว่านเอ๋อร์ อู๋เฟยเยี่ยนจะต้องคุ้นเคยกับทั้งสองชื่อนี้อย่างแน่นอน ดังนั้น ทางที่ดีที่สุดคือพยายามอย่าใช้ชื่อจริงของพวกเขาจะดีกว่า

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่เขาไม่ได้คาดคิดเอาไว้ก็คือ การที่หลินหว่านเอ๋อร์กลับตั้งชื่อปลอมให้เขาว่า " หลินเฉิน " มิหนำซ้ำยังตั้งชื่อเล่นให้เขาว่าอะเฉินอีกด้วย

เขาแอบคิดในใจคนเดียวว่า " ให้เรียกว่าอะเฉิน อย่างนั้นรึ ? ทำไมชื่อนี้มันฟังดูเหมือนเป็นช่างตัดผมเลยล่ะ "

ในเวลานั้นเอง หลินหว่านเอ๋อร์ยังได้กล่าวต่อหน้าสาธารณชนอีกว่า " ส่วนฉันเป็นคนสกุลเย่ ชื่อว่าเย่เสี่ยวหว่าน ทุกคนเรียกฉันว่าเย่จื่อก็ได้ค่ะ "

ทุกคนพากันพยักหน้าเป็นการตอบรับ เเล้วคนที่มีนามว่าเหล่าหูจึงเอ่ยขึ้นพร้อมด้วยรอยยิ้ม " อะเฉิน เย่จื่อ ยินดีต้อนรับพวกคุณเข้าร่วมเป็นส่วนหนึ่งในครอบครัวใหญ่ของ ' กลุ่มคนพเนจรแห่งเตียนหนาน ' ของพวกเรา พวกเราทุกคนต่างก็มาเดินป่ากันที่เตียนหนาน ซึ่งก่อนหน้านี้พวกเราก็ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน เเต่ก็ได้มาพบเจอกันในระหว่างการเดินป่า ตั้งเเต่ตอนนั้นเป็นต้นมา พวกเราก็ร่วมเดินทางท่องเที่ยวพเนจรไปด้วยกันจนถึงตอนนี้ "

ในระหว่างที่เขากำลังพูดอยู่นั้น เขาจึงเริ่มเเนะนำตัวเอง " ผมชื่อว่าหูเล่อฉี เล่อฉีที่หมายถึงสนุกสนานร่าเริงนั่นแหละ แต่ชื่อนั้นออกจะฟังดูเป็นผู้หญิงไปสักหน่อย ผมก็เลยให้เพื่อนๆ ที่รู้จักผม เรียกผมสั้นๆ ว่าเหล่าหู "

หลังจากนั้น เขาก็หันไปโอบกอดหญิงสาวที่อยู่ข้างๆ กันด้วยความอ่อนโยน พร้อมกับเเนะนำหญิงสาวที่เป็นต้นคิดที่จะจัดปาร์ตี้รอบกองไฟก่อนหน้านี้ " คนนี้คือซูหลาน เป็นแฟนของผมเอง เเละยังเป็นนักศึกษาดีเด่นของมหาวิทยาลัยชิงฮว๋าด้วยนะ พวกเรารู้จักกันตอนเดินป่าครั้งนี้นี่เอง แล้วก็ตัดสินใจที่จะคบหาดูใจกัน "

เมื่อหูเล่อฉีแนะนำตัวเองไปเเล้ว คนอื่นๆ ก็ทยอยเเนะนำตัวกันทีละคน จากนั้น เขาก็พูดเสนอตัวขึ้นมาอย่างสมัครใจว่า " อะเฉิน ผมว่าคุณคงไม่ค่อยได้ออกไปเดินป่าและตั้งแคมป์บ่อยนัก ให้ผมช่วยพวกคุณกางเต็นท์ก่อนดีกว่าไหม ! "

เย่เฉินจึงกล่าวขอบคุณ " ขอบคุณมากเลยสหาย เดี๋ยวผมจัดการเองดีกว่า คงไม่น่าจะมีปัญหาอะไรนะครับ "

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน