แม้อีกฝ่ายจะไม่ได้พูดให้ชัดเจนเเจ่มเเจ้ง แต่เย่เฉินก็เดาได้ว่าเธอคงต้องการถ่ายภาพอู๋เฟยเยี่ยนอย่างเเน่นอน ดังนั้น เขาจึงพยักหน้าเป็นการตอบรับเเล้วหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา เเละจัดการกดเปิดฟังก์ชั่นกล้องหน้าในทันที
หลังจากเปิดโหมดถ่ายภาพของกล้องเเล้ว ทั้งสองก็หันตัวกลับมาอย่างพร้อมเพรียงราวกับรู้ใจกัน โดยหันหลังให้กับดวงอาทิตย์ที่กำลังจะโผล่พ้นขอบฟ้าขึ้นมา เเละหันหลังให้กับอู๋เฟยเยี่ยน จากนั้นพวกเขาทั้งสองจึงกดถ่ายภาพเซลฟี่ร่วมกันหนึ่งภาพ
หลังจากถ่ายภาพเสร็จเรียบร้อย เย่เฉินรีบคลิกเพื่อขยายภาพให้ใหญ่ขึ้นด้วยความว่องไว เเละด้วยอานิสงส์ของกล้องหน้าที่มีความละเอียดสูงหลายล้านพิกเซล ในภาพๆ นั้น รูปลักษณ์ของอู๋เฟยเยี่ยนถูกถ่ายภาพเอาไว้ได้ค่อนข้างชัดเจนเลยทีเดียว
หลังจากนั้น เย่เฉินจึงขยับปรับเปลี่ยนอิริยาบถของตน เเละทำท่าเซลฟี่กับหลินหว่านเอ๋อร์ต่อไปอีก ในขณะที่มือก็กดถ่ายภาพผ่านทางกล้องหน้าไปด้วย ซึ่งภาพที่ถูกถ่ายเอาไว้อย่างต่อเนื่องนั้น ล้วนแต่เป็นภาพที่เกี่ยวข้องกับอู๋เฟยเยี่ยนทั้งสิ้น
แต่น่าเสียดายที่อู๋เฟยเยี่ยนเข้าไปในป่าอย่างรวดเร็ว อีกทั้งกล้องหน้าของเขายังไม่มีฟังก์ชั่นเลนส์ซูมเทเลโฟโต้อีกด้วย ดังนั้น ความปรารถนาที่จะถ่ายภาพเธอในสถานการณ์เช่นนี้ จึงกลายเป็นความฝันลมๆ แร้งๆ ไปเสียเเล้ว
เขาจึงเก็บโทรศัพท์มือถือใส่ไว้ในกระเป๋าตามเดิม และแสร้งทำเป็นเพลิดเพลินกับการชื่นชมบรรยากาศพระอาทิตย์ขึ้นยามเช้ากับหลินหว่านเอ๋อร์ต่อไป
ทว่า หางตาของเขายังคงจับจ้องไปที่อู๋เฟยเยี่ยนอย่างระมัดระวัง
หลังจากที่อู๋เฟยเยี่ยนเข้าไปในป่าได้สักพักหนึ่ง เธอจึงเลือกพื้นที่ที่ค่อนข้างโล่งกว้างบริเวณหนึ่งในป่าผืนนั้น เเล้วเธอก็หยิบค้อนกับแม่พิมพ์ทรงกระบอกที่ทำมาจากไม้ออกมาจากกระเป๋าของเธอ
ต่อจากนั้น อู๋เฟยเยี่ยนจึงโยนกระดาษสีเหลืองลงไปบนพื้น เเล้วนำแม่พิมพ์ทรงกระบอกที่ทำมาจากไม้วางทับลงไปบนกระดาษสีเหลืองอีกที จากนั้นก็ใช้ค้อนทุบลงไปบนปากแม่พิมพ์ไม้ทรงกระบอกนั้นอย่างแรง
ด้วยการกระทำเช่นนี้ จึงทำให้เกิดเค้าโครงเส้นวงกลมหลงเหลือทิ้งไว้บนกระดาษสีเหลืองหยาบกระด้างแผ่นนั้น เเละเกิดเป็นช่องว่างสี่เหลี่ยมเป็นอยู่ตรงกลาง
การกระทำนั้นเรียกว่า " การพิมพ์เงิน " ซึ่งเป็นสิ่งที่คนธรรมดาทั่วไปในสมัยนี้ ไม่ค่อยมีโอกาสจะได้เห็นกันอีกแล้ว
แม้ว่ากระดาษสีเหลืองนั้นจะถูกทำขึ้นมาอย่างหยาบกระด้าง ทว่ากลับมีประสิทธิภาพในการติดไฟสูง รู้สึกว่าในปัจจุบันนี้ ตามพื้นที่ชนบทก็ยังมีผู้คนจำนวนมากที่นิยมไปปัดกวาดทำความสะอาดหลุมศพกันในช่วงเทศกาลเชงเม้ง ซึ่งถือเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดในการไปแสดงเคารพต่อบรรพบุรุษอันเป็นที่รักของพวกเขา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...
รอตอนต่อไปอยู๋นะครับกำลังสนุกเลย...
รออัพเดตตอนใหม่อยู่นะครับ กำลังสนุกเลย...
ไม่มีอัพเดตแล้วหรือครับ กำลังสนุกเลย...
99% เว็บนี้แปลใกล้เคียงคำพูดของคนไทยที่สุด เสียดายเขาไม่แปลต่อให้ เว็บอื่นเขาไปไกลแล้วแต่แปลเข้าใจยากหน่อย ต้องใช้การเดาเข้าช่วยถึงพอจะเข้าใจ มีเว็บที่เป็นภาษาจีนล้วน ลองใช้โปรแกรมแปลภาษาดู ก็เหมือนเว็บอื่นๆที่ว่า ผลสุดท้ายก็กลับมาอ่านเว็บนี้ต่อ คิดว่าถ้าอ่านจนจบที่เขาแปล ก็คงไปหาอ่านเว็บอื่นต่อ เดาเอา😁...
อัพตอนต่อไปหน่อยครับกำลังสนุกเลย...
il semble que c'est leur fin d'histoire comme ça . merci pour ce temps de lecture,nous aurions préféré un lien d'achat complète du livre hélas . il temps de faire autre chose désormais...
สงสัยไม่ได้อ่านต่อแล้ว...แต่งดีมากเลยคัฟ ได้อรรถรถ...
สงสัยจะไม่ได้อ่านต่อแล้ว กำลังสนุกเชี่ยว...