“เจอกันอีกแล้ว!”เจมส์ สมิธยิ้ม ถามเขาว่า:“พวกคุณเดินแล้วรู้สึกอย่างไรบ้าง?”
“ดีมาก”หูเล่อฉียิ้มไปพูดไปว่า:“ถือโอกาสตอนที่ยังไม่สูญเสียความสามารถในการเคลื่อนไหว จึงเดินไปรอบ ๆ และดูให้เยอะ”
เจมส์ สมิธพยักหน้า อดไม่ได้ที่จะถามเขาว่า:“เล่อฉี เรื่องที่คุณพูดในสาย จริงเหรอ?”
หูเล่อฉีหยิบโทรศัพท์ออกมา มองเบอร์ของเย่เฉิน พูดอย่างไม่ค่อยแน่ใจว่า:“จริงหรือไม่นั้น โทรเบอร์นี้แล้วก็จะรู้”
พอพูดจบ พนักงานรักษาความปลอดภัยสองคนก็เดินเข้ามา หนึ่งในนั้นถามว่า:“พวกคุณ ขอโทษนะได้นัดล่วงหน้าไว้หรือเปล่า?ถ้าไม่ได้นัดล่วงหน้า ที่นี่อยู่นานไม่ได้นะ เชิญถอยออกไปนอกเส้นล้อมด้วยครับ”
หูเล่อฉีพูดว่า:“แป๊บหนึ่งครับ ผมจะโทรศัพท์หน่อย เพื่อนนัดกับประธานเว่ยของพวกคุณไว้แล้ว”
พนักงานรักษาความปลอดภัยตกใจเล็กน้อย ถามอย่างสงสัยว่า:“นัดกับประธานเว่ย?ไม่ใช่มั้ง?ช่วงนี้ประธานเว่ยของเราไม่พบแขกแล้ว ช่วงนี้พวกที่บอกว่ามาพบประธานเว่ย ถูกเชิญออกไปหมด”
หูเล่อฉีพูดว่า:“รายละเอียดสถานการณ์ผมไม่ทราบ ผมขอโทรหาก่อนได้ไหม?”
พนักงานรักษาความปลอดภัยพยักหน้า พูดว่า:“โทรได้ แต่อย่านานมาก เพราะที่นี่พวกเรามีกฎ”
“โอเค”หูเล่อฉีก็รู้ พนักงานรักษาความปลอดภัยมีงานของตัวเอง ตัวเองจะเพิ่มความลำบากให้คนอื่นไม่ได้ ดังนั้นจึงพูดว่า:“คุณรอก่อน เดี๋ยวผมจัดการ”
พูดจบ เขาก็กดปุ่มโทรออก โทรหาเย่เฉิน
ในสายมีเสียงตู๊ดให้รอ ทำให้หูเล่อฉีเป็นกังวล
ถึงแม้ในใจเขาจะไม่เชื่อว่าเย่เฉินจะล้อเล่นกับตัวเองแบบนี้ แต่พอถึงตอนนี้จริง ๆ เขาก็กังวลจริง ๆ ว่าจะไม่มีใครรับสายเบอร์นี้ หรือโดนอีกฝ่ายตัดสายไป
เย่เฉินในตอนนี้ กำลังขับรถไปที่ผูเอ่อร์
พอรับสายแปลกแล้ว เขาก็เดาว่าน่าจะเป็นหูเล่อฉี
“โอเค”เย่เฉินยิ้ม แล้วพูดว่า:“ใช่สิ ที่ผมโทรหาคุณ เพราะอยากให้คุณเพิ่มสามรายชื่อเข้าไป คุณจำไว้นะว่าเพิ่มไปสามรายชื่อ ไม่ใช่ให้คุณเอาชื่อสามคน จากห้าสิบคนนั้นออกมา”
เว่ยเลี่ยงถามว่า:“อาจารย์เย่ คุณหมายความว่ารายชื่อรอบสุดท้ายควรจะมีทั้งหมดห้าสิบสามคนเหรอ?”
เย่เฉินตอบอือ:“ใช่”
เว่ยเลี่ยงพูดว่า:“อาจารย์เย่จำนวนยาตอนนี้พอดีเลย แบ่งให้อีกสามคนไปไม่ได้ ถ้าเจือจางยาของห้าสิบคนนั้น แบ่งออกเป็นห้าสิบสามได้ไหม?”
“ไม่ต้อง”เย่เฉินพูดว่า:“คุณรับรักษาสามคนนี้แล้วก็ให้ยาตามปกติก่อน ผมจะออกไปนอกเมืองสองสามวัน แล้วจะเอายาที่ขาดไปมาคืนให้อีกสองวัน”
เว่ยเลี่ยงพูดโดยไม่คิดเลยว่า:“ครับอาจารย์เย่!”
เย่เฉินพูดอีกว่า:“ใช่สิ ตอนนี้พวกเขาสามคนอยู่หน้าบริษัทผลิตยาเก้าเสวียน คุณไปรับเขาด้วยนะ คนหนึ่งชื่อหูเล่อฉี อีกคนชื่อซูหลาน คนที่สามเป็นคนคุ้นเคยของคุณ เจมส์ สมิธสหรัฐอเมริกา FDA”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
หม่าหลันมันไม่ได้ไร้เดียงสาต่อโลกหรอก แต่เขียนให้ถูกคือหม่าหลันมันโง่นั้นเอง เข้ามหาลัยมีชื่อเสียงได้ไง โง่ดักดานขนาดนี้ อาจารย์ที่เขียน ก้เขียนให้อีหม่าหลันดูดีเกิ้น 555...
เอาตรงๆน่ะ ผมชอบที่พระเอกมีสาวมาติด แบบเป็นปกติ หลงรักพระเอกโงหัวไม่ขึ้นผมไม่ขัดใจหรอก มาขัดใจตอนคือแบบผญ เรื่องนี้มีนลุกหนักเกินไป จนทำใจอ่านแล้วขัดใจ ถ้าลุกพอประมาณแบบนี้คืออ่านสนุกเว่อร์ แต่นี่อ่อยหนักจนเกิน เกิดอาการขัดใจสุดๆ 555...
ห๊า พระเอกไปเป็นหนี้พวกหล่อนตรงไหน พวกตัวเองชอบเย่เฉินเอง เย่เฉินไม่ได้บังคับ แล้วจะให้พระเอกคืนความรักให้พวกเอ็งเนี่ยน่ะ ส่วนพระเอกกุเห้นมึงก้ปวดใจกับผู้หญิงทุกคนแหละ -.-"...
อ๋อ พึ่งรู้ว่าพระเอกไปช่วยใคร ก้คิดว่าพระเอกชอบคนนั้น ในใจมีเขาอยู่ จะหลุดกับความคิดเฟ่ยเข้อสินถึงๆด้บอกเรื่องนี้มีแต่พวกหลงตัวเอง มีแค่ชูหรันกับซิวอี้นี่แหละความรักผญ.ดี ๆม่หลงตัวเองขนาดนั้น ขอโทษด้วยครับพอดีอินไปหน่อย...
ผู้หญิงเรื่องนี้หลงตัวเองโครต เป้นเพราะชูกันเถอะ พระเอกถึงได้มีแรงผลักนั้น ไม่ใช่นานาโกะ มโนเก่งเนาะ อีเฟ่ย...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โง่ทั้งพระเอกทั้งหลิวม่านฉง ทำตัวเป้นเมียพระเอกสะงั้น จนต้องเลื่อนผ่านขก.อ่าน ขัดใจ พระเอกแม่งก้จะแคร์ผู้หญิงทั้งโลกเลยรึไง...
ไอหลิวท่านฉง ก้มั่นหน้าเกินน่ะ คิดว่าพระเอกจะชอบมึงรึไง เล่นตัว จะหลุด...
ตระกูลเฟ่ยแม่งก้น่าขยะแขยงกันทุกตัวแหละ มีแค่เฟ่ยเข่อขิน เป้นตระกุลเดียวที่ไม่อยากให้เย่เฉนร่วมมือด้วยเลยจริงๆ เฟ่ยเจี้ยนจงแม่งก้ไม่ใช่คนดีไรนักหรอก ปากก้เอาเครื่องสวรรค์มาอ้าง สุดท้ายก้อยากจะไว้ชีวิตหลานตัวเอง น่าขยะแขยง...