ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5786

เจมส์ สมิธคิดไม่ถึงจริง ๆ ว่า เย่เฉินไม่ใช่แค่เจ้าของบริษัทผลิตยาเก้าเสวียน แต่ยังให้โอกาสลูกชายมีชีวิต ในตอนที่ตัวหมดหวังที่สุดด้วย

เมื่อนึกถึงเมื่อก่อนที่ตัวเองทำอะไรไม่ได้ ตอนนี้เขา รู้สึกขอบคุณเย่เฉิน จากใจเป็นอย่างมาก

เว่ยเลี่ยงกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า:“คุณสมิธไม่ต้องรีบร้อน คุณเย่เคยบอกว่า ตอนนี้เขาอยู่นอกพื้นที่ ดังนั้นสองสามวันนี้คุณก็อยู่กับลูกชายที่รับการรักษาไปก่อน พอลูกชายอาการดีขึ้นบ้างแล้ว และเขากลับมาถึงจินหลิง ก็จะนัดพบคุณ”

เจมส์ สมิธพูดอย่างขอบคุณว่า:“งั้นประธานเว่ยได้โปรดช่วยผมขอบคุณคุณเย่ด้วย พวกเราทั้งครอบครัวซาบซึ้งในความมีน้ำใจของเขามาก!”

เว่ยเลี่ยงพยักหน้า มองอาการเจมส์ สมิธตอนนี้ ในใจเขารู้ดีว่า คน ๆ นี้ขอบคุณเย่เฉินจริง ๆ อนาคตจะต้องทุ่มเทให้เย่เฉินแน่นอน

พื้นฐานทางวัฒนธรรม ตรรกะยาของบริษัทผลิตยาเก้าเสวียน แตกต่างไปจากสังคมตะวันตกอย่างมาก อนาคตถ้าหากยาของบริษัทผลิตยาเก้าเสวียนอยากเข้าตลาดอเมกาเหนือไปยังยุโรปได้อย่างราบรื่น ก็ต้องมีคนที่เข้าใจระบบการแพทย์ของตะวันตกเป็นอย่างดี และมีทรัพยากรในระบบนี้เพียงพอที่จะเป็นกองหน้าพาก้าวไปข้างหน้าได้

และเจมส์ สมิธ ก็เป็นตัวเลือกที่ดีที่สุด ไม่มีใครอีกแล้ว

เว่ยเลี่ยงที่เป็นCEOของบริษัทผลิตยาเก้าเสวียน ก็หวังอย่างมากว่าวันหนึ่งเจมส์ สมิธจะได้เข้าร่วมทีมนี้

เพียงแค่ ในใจเขารู้ดีว่า เรื่องนี้ ตัวเองไม่เหมาะที่จะออกหน้า ต้องให้เย่เฉินไปคุยกับเจมส์ สมิธ

ดังนั้น เขาจึงยิ้มและพูดกับเจมส์ สมิธว่า:“คุณสมิธไม่ต้องห่วง เดี๋ยวผมจะบอกคุณเย่ให้”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน