ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5794

บางครั้งเห็นคนพวกนี้ทำกำไรได้มากมายมหาศาล ในใจของหลูจื้อเฉิงก็สูญเสียความมั่นใจต่อธุรกิจใบชาเช่นกัน เขาคิดว่าธุรกิจส่วนมากต่างก็กำลังสร้างสถานการณ์ที่น่าอับอายของเงินเลวไล่เงินดีออกไป

ถ้าหากตนเองไม่ยอมเปลี่ยนไปใช้เงินเลวละก็ ถ้าอย่างนั้นก็ทำได้แค่เพียงถูกเงินเลวขับไล่เท่านั้น

หากเป็นเช่นนี้ ยังไม่สู้ฉวยโอกาสถอนเงินออกจากตลาดหุ้นและถอนตัวเร็วหน่อย

แต่ว่าการถอนเงินออกจากตลาดหุ้นง่ายอย่างที่จินตนาเอาไว้แบบนั้นซะที่ไหน

ก็เหมือนกับร้านขายซาลาเปา เถ้าแก่ลำบากทำกิจการมาหนึ่งปี ถึงแม้ว่าจะสามารถทำเงินได้แสนกว่าหยวน แต่เถ้าแก่อยากจะขายร้านซาลาเปาร้านนี้ออกไปในราคาสิบเท่าPE ก็คือใช้กำไรในอีกสิบปีข้างหน้ามาตีราคา โดยขายให้เขาในราคาหนึ่งล้านกว่าหยวน นั่นเรียกได้ว่าเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้จริงๆ แม้แต่ขี้ก็ไม่ได้กำ

การประชุมตัวแทนจำหน่ายในวันนี้ หลูจื้อเฉิงได้รับการโจมตีไม่น้อย

ตัวแทนจำหน่ายพวกนั้นต่างพากันร้องขอให้ลดส่วนลดการนำเข้าสินค้า จากเดิม50เปอร์เซ็น กดลงเหลือ60เปอร์เซ็นต์ ยังพูดอีกว่าถ้าหากกรุ๊ปไม่ตอบตกลง ก็จะลดจนถึงขนาดหยุดนำเข้าสินค้า

อย่าดูถูกส่วนต่างของสิบเปอร์เซ็นต์นี้ ของราคาห้าสิบหยวน ถูกลดเหลือสี่สิบหยวน ถ้าอย่างนั้นก็เท่ากับถูกกดไป20%

ถ้าหากเป็นปกติ หลูจื้อเฉิงคงจะออกอาการโมโหต่อหน้าตัวแทนจำหน่ายไปตั้งนานแล้ว แต่เขายังคงอดกลั้นความโมโห รับปากกับตัวแทนจำหน่ายอย่างดิบดีว่าจะพิจารณาถึงข้อเสนอแนะของพวกเขาอย่างรอบคอบ

นั่งอยู่ในห้องทำงาน หลูจื้อเฉิงถึงจะกล้าด่าแม่ลับหลัง ด่าตัวแทนจำหน่ายพวกนี้ว่าได้รับผลประโยชน์แล้วถีบหัวส่ง

เวลานี้ ลูกชายของหลูจื้อเฉิง หลูโหย่วเฟิงกำลังเคาะประตู: “พ่อครับ ผมเข้าไปได้ไหมครับ?”