ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5796

คำพูดของเลขา ทำให้หลูจื้อเฉิงและหลูโหย่วเฟิงลูกชายได้ฟังจนอ้าปากค้างตกตะลึงเป็นอย่างมาก

ชื่อเสียงที่โด่งดังของซูซื่อกรุ๊ป พวกเขาย่อมเคยได้ยินมาก่อน ถึงอย่างไรภายนอกของตระกูลซู ยังไงก็คือตระกูลที่ทรงอำนาจมากที่สุดที่สุดของหัวเซี่ย ต้องอยู่ในระดับสุดยอดของประเทศอย่างแน่นอน

ในทางกลับกันจื้อเฉิงกรุ๊ป ถึงแม้ว่าจะเป็นกรุ๊ป แต่จนถึงตอนนี้แม้แต่ตลาดรองก็ยังปะปนเข้าไปไม่ได้ อย่าว่าแต่จัดอันดับในเตียนหนาน ที่เมืองผูเอ่อร์ ก็อยากที่นับเป็นธุรกิจที่มีชื่อเสียง

ต่อให้สองพ่อลูกจะฝัน ก็ไม่กล้าคิดว่าตนเองจะถูกตระกูลชั้นนำอย่างซูซื่อกรุ๊ปเทคโอเวอร์

อย่างไรก็ตาม ระดับของทุกคนต่างกันเกินไป สินทรัพย์ของซูซื่อกรุ๊ป มากกว่าจื้อเฉิงกรุ๊ปพันเท่าอย่างเหลือเฟือ

ดังนั้น หลูจื้อเฉิงจึงถามเลขาของตนด้วยใบหน้าเหลือเชื่อ: “แกไม่ได้ล้อเล่นกับฉันใช่ไหม? ซูซื่อกรุ๊ปจะคุยเรื่องการเทคโอเวอร์กับฉัน?”

เลขากล่าวด้วยใบหน้าน้อยใจ: “ท่านประธาน ผมจะล้อท่านเล่นได้ยังไงกันละครับ! ในสายเธอพูดแบบนี้จริงๆ อีกทั้งยังพูดว่าถ้าหากท่านสะดวกแล้วก็สนใจละก็ จะนัดวิดีโอคอนเฟอเรนซ์เพื่อคุยกันสักหน่อย”

หลูจื้อเฉิงกับหลูโหย่วเฟิงลูกชายสบตากัน จากนั้นเอ่ยปากถามลูกชาย: “โหย่วเฟิง แกคิดว่ายังไง?”

หลูโหย่วเฟิงลุกขึ้นทุบโต๊ะด้วยความโกรธอย่างไม่ลัง: “หลอกลวง! จะต้องเป็นแก๊งคอลเซนเตอร์แน่ๆ! แม่งเอ๊ย ไอ้พวกหลอกลวงทางตอนเหนือของพม่าช่างน่ารังเกียจจริงๆ! ทักษะการหลอกลวงนับวันจะยิ่งมืออาชีพขึ้นเรื่อยๆ! เมื่อก่อนยังสวมรอยเป็นผู้บริหารบริษัทหลอกให้บัญชีโอนเงิน ตอนนี้เริ่มเล่นมุกหลอกลวงว่าจะเทคโอเวอร์แล้ว!”

พูดไป เขาก็ด่าทอด้วยความโกรธ: “พ่อ พ่อว่าคนพวกนี้ ทำไมถึงไม่ยอมออกแบบรายละเอียดเค้าโครงเรื่องให้มันดีดีหน่อย? วิธีสวมรอยว่าจะเทคโอเวอร์นี้ค่อนข้างดีก็จริง แต่ว่ารายละเอียดไม่ค่อยสมจริงเท่าไหร่ อย่างไรก็ตามมันน่าจะสวมรอยเป็นบริษัทที่เป็นอุตสาหกรรมประเภทเดียวกันอย่างจวี้อี้กรุ๊ป เราก็อาจจะเชื่อมันสักหกสิบห้าเปอร์เซ็นต์ มันบอกว่าเป็นซูซื่อกรุ๊ปโต้งๆ คงคิดว่าชาวบ้านเขาเป็นไอ้โง่ละมั้ง ทำไมมันสวมรอยเป็นอีลอน มัสก์ซะเลยละ?”

หลูจื้อเฉิงอึ้งไปเล็กน้อย คิดว่าที่ลูกชายพูดมาก็มีเหตุผล