เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5801

เย่เฉินตกตะลึงกับประสิทธิภาพการทำงานของซูจือหยู ในมุมมองของเขา ผู้หญิงคนหนึ่งสามารถจัดการเรื่องราวได้อย่างสะอาดราบรื่นขนาดนี้ เป็นอะไรที่พบเห็นไม่ได้บ่อยๆ

ดังนั้นเขาจึงกล่าวกับซูจือหยูว่า: “ลำบากคุณหนูซูแล้ว เงินก้อนนี้ถือว่าผมติดหนี้คุณ แต่ว่าสถานการณ์ในตอนนี้พิเศษ ผมยังจะไม่โอนเงินให้คุณ รอผมจัดการเรื่องราวเสร็จเรียบร้อย ผมจะคิดหาหนทางอื่นเพื่อคืนเงินก้อนนี้ให้กับคุณ”

ซูจือหยูรีบกล่าว: “คุณเย่ คุณกับฉันยังมีอะไรต้องเกรงใจกันอีก จื้อเฉิงกรุ๊ปก็ถือซะว่าเป็นน้ำใจเล็กๆน้อยๆที่จือหยูมอบให้คุณสามารถรับเอาไว้เป็นของขวัญได้ ก็นับว่าเป็นเกียรติของจือหยูแล้วค่ะ”

เย่เฉินยิ้มจางๆ: “ผมติดค้างน้ำใจครั้งนี้ของคุณ”

ซูจือหยูดีใจเป็นอย่างมาก ในมุมมองของเธอ สามารถทำให้เย่เฉินพูดแบบนี้ออกมาได้ อย่าว่าแต่เจ็ดร้อยล้านเลย ต่อให้เจ็ดพันล้านก็คุ้มค่า

เย่เฉินในเวลานี้ไม่ได้พูดอะไรกับเธออีก พูดตรงๆว่าตนเองมีเรื่องสำคัญที่ต้องไปที่ฐานผลิตใบชาของจื้อเฉิงกรุ๊ป ดังนั้นจึงขอวางสายก่อน

หลังจากที่เย่เฉินวางสายโทรศัพท์ ก็สตาร์ทรถ พลางกลับรถขับกลับไป พลางกล่าวกับหลินหว่านเอ๋อร์ที่อยู่ข้างกาย: “จัดการเสร็จเรียบร้อยทุกอย่างแล้ว ตอนนี้พวกเราสามารถไปที่ภูเขาเอ้อหลางได้แล้ว”

หลินหว่านเอ๋อร์ดีใจสุดขีด กล่าวด้วยตาแดงก่ำ: “ขอบคุณคุณชาย......”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน