ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5803

ในเวลานี้ รปภ.เดินทางถึงตรงกลางถนนก่อนเป็นคนแรก ขวางรถของเย่เฉินเอาไว้ เอ่ยปากกล่าว: “พ่อหนุ่มทำไมเธอถึงกลับมาอีกแล้วละ? ไม่ใช่ว่าฉันเคยบอกกับเธอไปแล้วเหรอว่า เธอจะต้องไปนัดหมายที่กรุ๊ปก่อน!”

หวังจินเฉวียนคิดไม่ถึงว่ารปภ.จะไปเจรจากับแขกผู้มีเกียรติก่อน อีกทั้งเมื่อได้ฟังความหมายในประโยคนี้เหมือนกับว่าก่อนหน้านี้ทั้งสองคนเคยมาที่แล้วครั้งหนึ่ง

ดังนั้น เขารีบก้าวไปข้างหน้าเพื่อลากรปภ.ไปอีกข้าง เอ่ยปากถามเย่เฉินกล่าว: “สวัสดีครับ ไม่ทราบว่าคุณใช่ผู้เชี่ยวชาญที่ซูซื่อกรุ๊ปมอบหมายมาไหมครับ?”

เย่เฉินชี้ไปที่หลินหว่านเอ๋อร์ที่อยู่ข้างกาย กล่าวพร้อมรอยยิ้ม: “ผมไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญ คุณผู้หญิงท่านนี้ถึงเป็นผู้เชี่ยวชาญที่แท้จริง”

รปภ.กล่าวด้วยใบหน้าสงสัย: “พ่อหนุ่ม พวกเธอสองคนเป็นผู้เชี่ยวชาญตั้งแต่เมื่อไหร่?”

หวังจินเฉวียนรีบกล่าว: “เหลาหลี่ ทำไมนายพูดจากับแขกผู้มีเกียรติแบบนี้ละ พวกเขาเป็นแขกผู้มีเกียรติมาที่นี่เพื่อชี้แนะตรวจสอบการทำงานของพวกเรา จะให้นายมาชี้ไม้ชี้มือแบบนี้ได้ยังไง รีบเปิดประตูใหญ่!”

ในใจรปภ.รู้สึกแปลกประหลาดใจ แต่ในเมื่อผู้จัดการพูดแล้ว ดังนั้นจึงเลยรีบเปิดประตูใหญ่

หวังจินเฉวียนรีบกล่าวกับเย่เฉินอีกครั้ง: “ทั้งสองท่าน ผมคือหวังจินเฉวียนผู้จัดการโรงงานของพวกเรา เรื่องเล็กเรื่องใหญ่ของที่ล้วนมีผมเป็นผู้รับผิดชอบ รายละเอียกที่ทั้งสองท่านจะมาตรวจสอบในวันนี้มีอะไรบ้างโปรดแจ้งผม ผมจะให้ความร่วมมืออย่างเต็มที่ ไม่ปิดบังโดยเด็ดขาด!”

เย่เฉินพยักหน้า กล่าว: “แบบนี้ คุณจัดการสถานที่ก่อน ให้พวกเรานั่งคุยกันสักหน่อยก่อน”

หวังจินเฉวียนหลุดปากกล่าว: “ไม่มีปัญหา! ถ้าอย่างนั้นก็เชิญทั้งสองท่านไปที่ห้องทำงานของผมแล้วกันครับ!”

เย่เฉินถามเขา: “ผู้จัดการหวางขับรถมาไหมครับ?”

หวังจินเฉวียนรีบพยักหน้า: “ขับมาครับๆ!”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน