ในสายตาของหวังจินเฉวียน เย่เฉินกับหลินหว่านเอ๋อร์ก็คือเทพเจ้าแห่งโชคลาภของตน ในเมื่อพวกเขาอยากขึ้นเขา แน่นอนว่าตนย่อมให้ความร่วมมืออย่างเต็มที่
ดังนั้น เขาจึงรีบกล่าวกับทั้งสองคน: “แขกผู้มีเกียรติทั้งสองท่าน ผมจะไปเรียกคนมาบางส่วน นำอุปกรณ์ส่องสว่างขึ้นไปด้วยกันพวกเราให้มาหน่อย!”
เย่เฉินโบกมือกล่าว: “ไม่ต้องหรอก ตอนนี้พวกเรายังถือว่าอยู่ในช่วงเวลาการตรวจสอบที่เป็นความลับ ไม่อยากให้แพร่งพรายออกไป คุณไม่ต้องจัดการเป็นพิเศษ ให้คนอื่นที่ควรเลิกงานก็เลิกงานไป ควรพักผ่อนก็พักผ่อน ให้พนักงานบนภูเขาจื้อเฉิงทั้งหมด รปภ.ที่ปฏิบัติหน้าที่กลับลงมาให้หมด แล้วก็ให้รปภ.ปิดกล้องวงจรปิดทั้งหมดของภูเขาจื้อเฉิง พวกเราสองคนขึ้นไปดูก็พอแล้ว”
หากเป็นสมัยก่อน มีคนเอ่ยคำร้องขอแบบนี้ หวังจินเฉวียนไม่มีทางยินยอมโดยเด็ดขาด ต้นแม่พันธุ์บนภูเขาเอ้อหลางนั้นถึงแม้ว่าจะไม่รับว่าเป็นต้นชาผูเอ่อร์ที่ดีที่สุด แต่อย่างน้อยก็เป็นต้นที่ค่อนข้างมีชื่อเสียงในเขตของเตียนหนาน แล้วก็เป็นความสามารถในการแข่งขันหลักของทั้งจื้อเฉิงกรุ๊ป ถ้าหากถูกคนขโมยกิ่งก้านกลับไปเพาะพันธุ์ ถ้าอย่างนั้นสำหรับจื้อเฉิงกรุ๊ปแล้ว ก็คือการข่มขู่ที่ยิ่งใหญ่อย่างหนึ่ง
แต่ว่าตอนนี้หวังจินเฉวียนก็ไม่จำเป็นต้องไตร่ตรองถึงระดับนี้แล้ว ขอเพียงแค่ปรนนิบัติทั้งสองท่านตรงหน้าให้ดี วันพรุ่งนี้เซ็นสัญญาเสร็จ ทั้งจื้อเฉิงกรุ๊ปก็จะกลายเป็นอุตสาหกรรมของซูซื่อกรุ๊ปแล้ว ต้นแม่พันธุ์บนภูเขาเอ้อหลางต้นนั้น ย่อมต้องกลายเป็นทรัพย์สินของซูซื่อกรุ๊ป ตนเองยังมีอะไรต้องกังวลอีก?
ดังนั้น เขาจึงรีบรับปากในทันที กล่าวด้วยรอยยิ้ม: “ทั้งสองท่านรอสักครู่ ผมจะไปสั่งการเดี๋ยวนี้!”
ในไม่ช้า รปภ.ที่อยู่ปฏิบัติหน้าที่คอยเฝ้าต้นแม่พันธุ์บนภูเขาเอ้อหลางตลอด24ชั่วโมง ก็ถูกสั่งถอยลงมาแล้ว
กล้องวงจรปิดทั้งหมดบนภูเขาเอ้อหลางก็ถูกตัดไฟที่จ่ายให้หมดแล้ว
ทำทุกอย่างเสร็จเรียบร้อย หวังจินเฉวียนกล่าวอย่างกระตือรือร้น: “ทั้งสองท่านอาจจะไม่เข้าใจสถานการณ์ภูเขาจื้อเฉิงมากเท่าไหร่นัก ขึ้นเขาดึกขนาดนี้ ถ้าหากไม่มีคนนำทางละก็อาจจะไม่ค่อยสะดวกเท่าไหร่ ถ้าไม่อย่างนั้นผมขึ้นไปกับทั้งสองท่านด้วย?”
เย่เฉินกับหลินหว่านเอ๋อร์ส่งสายตาให้กัน เมื่อเห็นหลินหว่านเอ๋อร์เหมือนกับว่าไม่ค่อยยินยอมเท่าไหร่ จึงกล่าวกับหวังจินเฉวียน: “ไม่ต้องครับผู้จัดการหวาง ก่อนหน้านี้พวกเราเคยทำความเข้าใจสถานการณ์ของจื้อเฉิงกรุ๊ปมาแล้ว สถานการณ์ของภูเขาจื้อเฉิงก็ทำความเข้าใจมาแล้วเช่นกัน รบกวนให้คุณเฝ้าอยู่ที่ด้านล่างภูเขาหน่อย อย่าให้คนที่นอกเหนือจากพวกเราแล้วขึ้นเขา”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...
รอตอนต่อไปอยู๋นะครับกำลังสนุกเลย...
รออัพเดตตอนใหม่อยู่นะครับ กำลังสนุกเลย...
ไม่มีอัพเดตแล้วหรือครับ กำลังสนุกเลย...
99% เว็บนี้แปลใกล้เคียงคำพูดของคนไทยที่สุด เสียดายเขาไม่แปลต่อให้ เว็บอื่นเขาไปไกลแล้วแต่แปลเข้าใจยากหน่อย ต้องใช้การเดาเข้าช่วยถึงพอจะเข้าใจ มีเว็บที่เป็นภาษาจีนล้วน ลองใช้โปรแกรมแปลภาษาดู ก็เหมือนเว็บอื่นๆที่ว่า ผลสุดท้ายก็กลับมาอ่านเว็บนี้ต่อ คิดว่าถ้าอ่านจนจบที่เขาแปล ก็คงไปหาอ่านเว็บอื่นต่อ เดาเอา😁...
อัพตอนต่อไปหน่อยครับกำลังสนุกเลย...
il semble que c'est leur fin d'histoire comme ça . merci pour ce temps de lecture,nous aurions préféré un lien d'achat complète du livre hélas . il temps de faire autre chose désormais...
สงสัยไม่ได้อ่านต่อแล้ว...แต่งดีมากเลยคัฟ ได้อรรถรถ...
สงสัยจะไม่ได้อ่านต่อแล้ว กำลังสนุกเชี่ยว...