ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5809

เย่เฉินพูด：“โอเค ถ้าหากคุณพูดไม่ผิด มารดาแห่งชาผูเอ่อร์ขอความช่วยเหลือจากพวกเราผ่านทางรูปลักษณ์ต่างๆของเมฆ แต่ว่าเธอต้องการให้พวกเราทำอะไรกันแน่? พวกเราควรจะช่วยเหลือเธออย่างไร”

หลินหว่านเอ๋อร์ก็มีความวิตกกังวลอยู่บ้าง：“ข้าน้อยไม่ทราบ……ข้าน้อยมองออกเพียงแค่ว่าเธอกำลังขอความช่วยเหลือ ผังปากว้านี้เปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่องทำให้ผู้น้อยรู้สึกได้ ราวกับว่าเธอนั้นติดอยู่ในใจกลางจิ้งข่วยไม่สามารถหลุดออกมาได้ แต่ว่าด้านในนี้ไม่ได้บอกกับข้าน้อย ควรจะทำอย่างไรถึงจะสามารถปลดปล่อยเธอออกมาได้……”

เวลานี้ เมฆดำได้กลายเป็นยิ่งหนายิ่งหนักขึ้นมาแล้ว อีกทั้งเมฆดำขนาดมหึมาเริ่มควบแน่นกลายเป็นกลุ่มก้อนทว่าเริ่มลดตัวลงมาอย่างช้าๆ

ในอากาศ กระนั้นคือเต็มไปด้วยไอน้ำอันเปียกชื้นแล้ว ความดันอากาศราวกับว่าเริ่มกดดันลงมาอย่างรวดเร็ว ทำให้การหายใจของคนต่างติดขัดไปบ้างแล้ว ความรู้สึกเหมือนกับว่าเป็นเวลาก่อนหน้าที่พายุฝนฟ้าคะนองในฤดูร้อนจะมาแบบนั้น

หลินหว่านเอ๋อร์ไม่ได้บำเพ็ญเพียร เวลานี้ลมหายใจต่างรู้สึกติดขัดแล้ว ทว่าสีหน้าที่แสดงออกมาของเธอนั้นยิ่งร้อนรนแล้ว น้อยมากที่จะเห็นเธอเสียอาการจนกระทืบเท้าอยู่กับที่ พูดออกมาอย่างร้อนรนอย่างมากว่า：“ผังปากว้ายิ่งอันตรายขึ้นเรื่อยๆแล้ว ข่วยหลักเริ่มมีสัญญาณบ่งชี้แล้วว่ากำลังจะถูกข่วยรองกลืนกิน ถ้ายังคิดหาคำตอบไม่เจอ เป็นไปได้ว่าจะช่วยเหลือเธอไม่ได้แล้ว……ทำอย่างไรดี……จะทำอย่างไรดีนะ……”

เย่เฉินยิ่งคิดไม่ออก แม้แต่หลินหว่านเอ๋อร์ต่างมองผังปากว้าไม่ออก เขายิ่งมองไม่ออก ดังนั้นมองดูหลินหว่านเอ๋อร์ที่กำลังร้อนใจจนร้อนระอุ เขาทำได้เพียงยืนอยู่กับที่อย่างร้อนรนแต่ก็ทำอะไรไม่ได้

ในขณะนี้เมฆดำยังหนามากขึ้นอย่างต่อเนื่อง ลดตัวลงมาอย่างต่อเนื่อง ด้านบนของสระสวรรค์ทั้งหมด ก่อตัวเป็นหย่อมความกดอากาศต่ำกำลังแรง หลินหว่านเอ๋อร์รู้สึกได้แล้วว่าการหายใจของตัวเองติดขัดอยู่บ้าง เธอทำได้เพียงอ้าปากกว้างเพื่อหายใจไปด้วย พร้อมทั้งประมวลสมองอย่างต่อเนื่อง คิดพิจารณาถึงปัญหาที่อยู่ในนั้น

เย่เฉินมองผังปากว้าไม่เข้าใจ แต่เขาวิเคราะห์อย่างมีสติสัมปชัญญะสักหน่อยแล้ว เอ่ยปากออกมา：“คุณหลิน ถ้าเธอกำลังขอความช่วยเหลือจากพวกเราจริงๆ งั้นอย่างน้อยก็ต้องอยู่ในขอบเขตที่พวกเราสามารถทําได้ คุณผมสองคนสี่หมัดสี่มือ สามารถช่วยเธอที่ไหนได้? หรือว่าพวกเราจะต้องช่วยเธอขับไล่เมฆดำอันนี้? พวกเราก็ทำไม่ได้นี่！”