ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 581
บทที่ 581
อู๋ตงไห่ตกตะลึงเมื่อมองดูเย่เฉินกลืนยาอายุวัฒนะและก็โกรธจนควันออกหูทันที！
จากนั้นเขาก็ตระหนักว่า เย่เฉินเสแสร้งแสดงตั้งแต่ต้นจนจบ!
เขาไม่ได้ตั้งใจที่จะขายยาอายุวัฒนะให้กับตนเลย อยากให้สองพ่อลูกอับอายต่อหน้าสาธารณชน!
และตนยังคิดด้วยความไร้เดียงสาว่า เสนอราคาหนึ่งพันล้านหยวน โน้มน้าวใจเขาได้แล้ว เพียงแค่ให้เขาขอโทษ เขาก็จะยินดีนำยาอายุวัฒนะมาให้!
เมื่อคิดว่าตนเองนั้นถูกเขาเล่นงานแบบนี้ อีกอย่างมือของลูกเขาก็ใช้งานไม่ได้แล้ว อู๋ตงไห่ก็โกรธจนแทบคลั่ง!
เขายืนขึ้นจากพื้นทันที ตะโกนออกมาว่า: “เย่เฉิน ถ้าฉันอู๋ตงไห่ไม่ฆ่านาย สาบานได้เลยว่าฉันไม่ใช่คน!”
พูดจบ เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาทันที และโทรหาบอดี้การ์ดของตัวเอง
บอดี้การ์ดของเขา ล้วนแล้วเป็นมือฉมัง และพวกเขาต่างก็เป็นเทพแห่งสงครามที่ปลดเกษียณมาจากกองทัพ!
คนเหล่านี้ ปกติแล้วดูเหมือนคนธรรมดาทั่วไป แต่ไม่ว่าใคร ต่างก็เป็นนักฆ่าอันดับต้นๆ!
พูดได้ว่า นักฆ่าชั้นนำทั้งหมดนั้นคลานออกมาจากกองศพคนตาย!
แต่ทว่าในตอนนี้ใบหน้าของเย่เฉินกลับสงบลง ไม่สั่นไหวแม้แต่นิด
เมื่อยาอายุวัฒนะลงถึงท้อง ความรู้สึกภายในร่างกายเกิดความร้อนแผ่ปกคลุม เขากินยาเม็ดนี้ไปแล้ว 5-6 เม็ด แม้ยาจะไม่มีผลกระทบต่อคนที่มีอายุน้อย แต่กลับสามารถทำให้สมรรถภาพทางร่างกายดีขึ้นไม่น้อย ดังนั้นตอนนี้ร่างกายเปี่ยมไปด้วยพลัง แต่กลับไม่รู้จะเอาไปใช้ตรงไหน ถ้าบอดี้การ์ดของตระกูลอู๋กล้ามาอวดเก่งกับตัวเขา ก็สามารถจัดการพวกมันได้ทั้งหมดรวดเดียวจบ!
แต่เขาคิดไม่ถึง คุณท่านซ่งทำเสียงไม่พอใจ ทันใดนั้นก็ลุกขึ้นมา และตะโกนด้วยความโกรธว่า: “อู๋ตงไห่! ตระกูลอู๋ของคุณใหญ่โตกว่า แต่ตระกูลซ่งของฉันก็ไม่ใช่เล็กนะ ฉันก็อยากจะรู้ว่าตระกูลอู๋ที่แท้แล้วมีความน่าเกรงขามสักแค่ไหน กล้าทำร้ายแขกผู้มีเกียรติของตระกูลซ่งถึงที่บ้านซ่งเลย!”
เมื่อพูดจบ คุณท่านซ่งตะโกนเสียงดังว่า: “บอดี้การ์ดมา ล้อมห้องโถงไว้! วันนี้ใครกล้าแตะแม้แต่นิ้วมือของอาจารย์เย่ ตีให้ตายได้เลย!”
อู๋ตงไห่จ้องเขม็งคุณท่านซ่ง กัดฟันพูดด้วยความโกรธ: “คุณอาซ่ง เขาเห็นสองพ่อลูกอย่างเราเหมือนลิง และทำให้มือลูกชายของฉันพิการ 1 ข้าง คุณยังจะปกป้องมันอีกเหรอ?! หรือว่าตระกูลซ่งของคุณ ต้องการต่อต้านตระกูลอู๋งั้นเหรอ?!
ท้ายที่สุดนี่คือถิ่นฐานของตระกูลซ่ง มีบอดี้การ์ดหลายสิบคนอยู่ตรงหน้าตระกูลซ่งใครจะรู้ว่าข้างในยังมีซ่อนอยู่อีกกี่คน?
หากต้องต่อสู้กันจริงๆ อู๋ตงไห่ไม่พอใจอย่างแน่นอน!
บอดี้การ์ดชั้นยอดไม่กี่คนอาจจะสามารถจู่โจมดั่งขุนพลจูล่งเทพสงคราม แต่ตัวเองและลูกชายกำลังรบมีไม่มากขนาดนั้น หากทำไม่ดีก็อาจจะได้รับบาดเจ็บ จนถึงขั้นถูกตระกูลซ่งทิ้งไว้ที่นี่
แม้ว่าตระกูลอู๋จะทรงพลัง แต่ทั้งหมดต่างก็อยู่ในซูหาง ซึ่งในตอนนี้ก็เปรียบดั่งกับน้ำไหลดับไฟใกล้ไม่ได้
เมื่อคิดถึงตอนนี้ อู๋ตงไห่ทำได้เพียงแค่ตัดสินใจ หลีกเลี่ยงการปะทะชั่วคราว!
ดังนั้นเขาจึงหัวเราะเยาะเย้ยว่า: “ความหมายของคุณอาซ่ง คืออยากจะฉีกหน้าตระกูลอู๋? ได้! ในเมื่อเป็นอย่างนี้ งั้นฉันก็เป็นตัวแทนตระกูลอู๋ ที่จะขอตัดขาดกับตระกูลซ่ง จากนี้ตระกูลซ่งและตระกูลอู๋ แยกทางกัน!”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...