ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5822

ในเวลา บนทางด่วนมีรถบางเบา

มีรถขับผ่านมาเป็นครั้งคราว ไม่ได้ให้ความสนใจต่อหญิงสาวที่จอดรถในช่องทางฉุกเฉินคนนี้

ถึงแม้ในทฤษฎีจะไม่ให้จอดรถในช่องทางฉุกเฉินแล้ว แต่ทางด่วนในภูเขากล้องวงจรปิดค่อนข้างน้อย ประกอบกับปริมาณรถไม่มากนัก ทิวทัศน์สวยงาม ดังนั้นมักจะมีคนขับรถที่เหนื่อยล้าจากการขับรถ เลือกที่จะจอดบริเวณข้างทางช่วงที่มีทิวทัศน์สวยงามที่สุดเพื่อชมวิว ดังนั้นทุกคนจึงไม่เห็นว่าเป็นเรื่องแปลก

ยานพาหนะที่ขับผ่านไปอย่างรีบร้อนไม่ได้เห็นว่าอู๋เฟยเยี่ยนประหลาด แต่อู๋เฟยเยี่ยนกลับมองสะพานเจ้าปัญหาที่มีความสูงร้อยกว่าเมตรที่ทอดข้ามผ่านภูเขาสองลูก และเชื่อมอุโมงค์ระหว่างอุโมงค์สองแห่งเข้าด้วยกัน

เธอรู้ว่า ทางด่วนทั้งเส้นนี้เป็นจุดที่ใกล้กับสถานที่ที่อาจารย์เก็บตัวถือศีลมากที่สุดในตอนนั้น

แต่ว่า ด้วยเหตุนี้ตลอดทั้งเส้นนี้แทบไม่มีคนอยู่อาศัย ดังนั้นตลอดเส้นระยะทางสิบกิโลเมตรทั้งไปข้างหน้าและข้างหลังต่างไม่มีทางออกทางด่วน

กล่าวอีกนัยหนึ่งคือ ตนเองอยากจะไปถึงที่หมายโดยไวที่สุด ก็ทำได้แค่กระโดดลงไปจากที่ตรงนี้

ไม่อย่างนั้นละก็ ก็ทำได้แค่เพียงลงจากทางด่วนในอีกสิบกิโลเมตรข้างหน้า จากนั้นเสียเวลาอีกอย่างน้อยวันถึงสองวันในการเดินถนนบนภูเขา

สำหรับอู๋เฟยเยี่ยนแล้ว การกระโดดลงไปจากที่นี่ง่ายยิ่งกว่าปอกกล้วยเข้าปาก

แต่ว่า คนกระโดดลงไป ถ้าหากรถยังอยู่ที่นี่ละก็ จะต้องนำพาความยุ่งยากที่ไม่จำเป็นมาอย่างแน่นอน

คนขับรถที่จิตใจดีงามคนไหนสักคนพบเห็นว่ามีรถคันหนึ่งจอดอยู่ข้างสะพาน ด้านในรถว่างเปล่าไร้คน เกรงว่าจะต้องคิดว่ามีคนคิดสั้นที่นี่แน่ๆ

ทันทีที่เขาโทรศัพท์แจ้งความ ตำรวจจะต้องมาถึงสถานที่เกิดเหตุในเวลาอันรวดเร็วที่สุดอย่างแน่นอน

พวกเขาจะต้องคิดหาหนทางตรวจสอบให้แน่ใจว่าด้านล่างสะพานมีร่องรอยหรือแม้กระทั่งศพตกลงไปหรือไม่

และตนเองกระโดดจากที่นี่ลงไป ไม่ว่าอย่างไรก็ตามก็เป็นไปไม่ได้ที่จะเสแสร้งว่าไม่มีร่องรอยแม้แต่นิดเดียว ถ้าหากให้ตำรวจเจอเข้า ว่ามีคนกระโดดลงไปจากบนสะพานสูงขนาดนี้จริงๆ อีกทั้งไม่เพียงไม่ตาย ยังหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยอีกด้วย จะต้องพยายามคิดหาหนทางทุกอย่างเพื่อให้ความจริงปรากฏ

หากเป็นเช่นนี้ พวกเขาก็จะนำภาพถ่ายต่างๆที่รถคันนี้ถูกจับภาพบนทางด่วนมาตรวจสอบรูปลักษณ์ของผู้ขับขี่ จากนั้นก็จะใช้เบาะแสเพื่อสืบย้อนกลับอย่างต่อเนื่อง

ในใจของอู๋เฟยเยี่ยนเองก็รู้ดีเช่นกันว่า ในเมื่อตนเองออกสู่โลกภายนอกแล้ว ถึงแม้ว่าจะมีความสามารถมหาศาล ก็หลบไม่พ้นกล้องวงจรปิดต่างๆของสังคมยุคสมัยปัจจุบัน ดังนั้นความคิดของเธอคือทิ้งภาพข้อมูลเอาไว้ไม่มีปัญหา หัวเซี่ยมีประชากรพันกว่าล้านคน ภาพข้อมูลของตนเองอยู่ที่นี่ก็เหมือนกับเมล็ดข้าวสารในมหาสมุทร ไม่ได้อันตรายอะไร ขอเพียงแค่ตนเองอย่าได้เป็นเพราะเรื่องราวบางอย่าง ดึงดูดความสนใจของตำรวจหรือแม้กระทั่งชนชั้นสูงในประเทศ ถ้าอย่างนั้นตนก็จะสามารถถอนตัวออกมาได้

ดังนั้น ตอนนี้เธออยากจะให้ความจริงปรากฏขึ้นมา ก็คือจะทำให้รถคันนี้ หายไปจากบนสะพานนี้พร้อมกันอย่างไร

รถเธอคุ้นเคยมาก

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน