ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5825

อีกทั้ง เสาหินพวกนี้มีจำนวนมากมาย อีกทั้งถูกจัดวางเอาไว้อย่างไม่เป็นระเบียบราวกับป่าหิน

เมื่อเห็นเสาหินที่ดูเหมือนว่าจะจัดวางอย่างไม่เป็นระเบียบพวกนี้ อู๋เฟยเยี่ยนกลับไม่ได้มีความประหลาดใจเลยสักนิด ในทางกลับกันยังลูบคลำเสาหินเหล่านี้ด้วยความหดหู่เล็กน้อย กล่าวพึมพำ: “อาจารย์ ศิษย์พี่ เฟยเยี่ยนกลับมาแล้ว”

พูดจบ เธอก็สาวเท้าเข้าไปในป่าหิน ในป่าหิน เดินทะลุเข้าไปอย่างต่อเนื่องตามกฎที่ตั้งขึ้นเป็นพิเศษ

ในป่าหินผืนนี้ เป็นค่ายเก้าวังแปดทิศที่เมิ่งฉางเชิงอาจารย์ของเธอวางเอาไว้ก่อนเสียชีวิต

ความลึกลับและมหัศจรรย์ของค่ายกลนี้ก็คือ ถ้าหากไม่รู้วิธีการแก้ค่ายกล ไม่ว่าจะเดินเข้ามากลางป่าหินนี้จากตำแหน่งใด ก็ไม่มีทางตามหาทางออกที่แท้จริงเจอได้

มีเพียงวิธีเดียวที่คนนอกจะแก้ค่ายกลนี้ได้ ก็คือการทำลายเสาหินทั้งหมด ไม่ให้เหลือแม้แต่ต้นเดียว

แต่ว่า ค่ายกลนี้เดิมทีก็คือเมิ่งฉางเชิงใช้สำหรับปกป้องถ้ำที่อยู่อาศัย ตามกฎของเขา เพียงแค่มีคนบุกรุกเข้ามา เขาก็จะทราบทันที โดยที่ไม่ต้องรอให้อีกฝ่ายทำลายป่าหินทั้งหมด

ถ้าหากพละกำลังของอีกฝ่ายสู้เขาไม่ได้ ถ้าอย่างนั้นเขาก็จะแอบลงมือสังหารอีกอีกฝ่าย

ถ้าหากเจอคนที่พละกำลังแข็งแกร่งกว่าเขา เมิ่งฉางเชิงก็ไม่กลัว เนื่องจากป่าหินประกอบไปด้วยเสาหินเหล่านี้ ขนาดใหญ่มหึมา จำนวนมากมาย อีกทั้งเสาหินแต่ละต้นทั้งหนาและหนัก อีกฝ่ายคิดจะทำลายทั้งหมดก็จำเป็นต้องใช้เวลาและพลังงานมากมาย เขาจึงมีเวลามากพอที่จะหลบหนี ถ้าหากเป็นเช่นนี้ เมื่อตอนที่อีกฝ่ายทำลายป่าหินเกือบหมด เขาก็ได้หลบหนีไปไกลแล้ว

ตอนนั้น เมิ่งฉางเชิงก็อาศัยค่ายกลนี้ ซ่อนถ้ำที่ตนฝึกฝนเอาไว้ หลายร้อยปีมานี้ ไม่เคยมีคนสามารถบุกรุกเข้ามาได้

มีเพียงสองคนที่เคยเข้ามา ก็คืออู๋เฟยเยี่ยนกับหลินจู๋ว์หลูศิษย์พี่ของเธอ