เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 583

บทที่ 583

อู๋ตงไห่และอู๋ซินสองพ่อลูก ออกจากวิลล่าตระกูลซ่งด้วยความคับแค้นใจอย่างมาก

อู๋ซินกุมมือที่หักของเขา กล่าวพร้อมน้ำตา: “พ่อ! ผมบอกแล้วอย่าไปอ้อนวอนไอ้แซ่เย่สารเลวนั่น พ่อก็ไม่ฟัง ตอนนี้มือผมหักแล้ว พ่อเองก็โดนเขาทำให้อับอายต่อหน้าสาธารณชน หน้าแตกกันหมดแล้ว!”

อู๋ตงไห่พูดด้วยสีหน้าดำคร่ำเครียดว่า: “ในเมื่อไอ้แซ่เย่อยากรนหาที่ตาย งั้นก็อย่าหาว่าฉันไม่เกรงใจแล้วกัน! แกวางใจได้ พ่อจะต้องแก้แค้นแทนแกแน่!”

อู๋ซินพูด : “งั้นคืนนี้เราก็จัดการเย่เฉินให้สิ้นซาก!”

“ไม่ได้!” อู๋ตงไห่กล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา: “ยังคงเป็นไปตามแผนเดิม ฆ่าหงห้าก่อน! เพื่อตัดกำลังหงห้า ไม่ว่าจะฆ่าเย่เฉินหรือฆ่าตระกูลซ่ง มันก็เป็นเรื่องง่ายดั่งพลิกฝ่ามือ!”

อู๋ซินรีบถาม: “พ่อ แผนที่วางไว้เป็นยังไงเหรอ?”

อู๋ตงไห่บอก: “รอให้มือแกหายดีก่อน ที่เหลือ เราค่อยมาปรึกษากันให้ดีๆ!”

ขณะที่สองคนกำลังคุย ก็ได้เดินออกจากเขตบ้านของตระกูลซ่ง

หลิวกว่างที่ถูกไล่ออกก่อนหน้านี้ ก็รอตรงนี้มาตลอด เขารีบกุมหน้าที่บวมแดง และรีบเข้าไปทักทาย

“ประธานอู๋ คุณชาย……” หลิวกว่างวิ่งมาตรงหน้า ถามพวกเขาว่าเกิดอะไรขึ้นกับไอ้สวะเย่เฉินแล้วบ้าง? ได้ช่วยเขาแก้แค้นให้ไหม?

แต่ว่า ทันใดนั้นเขาเห็นสีหน้าซีดๆของอู๋ซิน มือซ้ายจับข้อมือขวาอย่างหลวมๆ ในใจมีเสียงดังเบาๆ อดรู้สึกไม่ได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ

และแล้ว หลิวกว่างรีบถามว่า: “คุณชายอู๋ มือคุณเป็นอะไรเหรอ?”

อู๋ซินเหงื่อแตกด้วยความเจ็บปวด ทำเสียงหงุดหงิดและด่าว่า: “ก็เพราะไอ้เย่เฉินเศษสวะคนนั้นไง กล้าดียังไงมาทำลายมือฉันต่อหน้าสาธารณชน เขาจะต้องตายโดยไร้ที่กลบฝัง!”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน