ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 583
บทที่ 583
อู๋ตงไห่และอู๋ซินสองพ่อลูก ออกจากวิลล่าตระกูลซ่งด้วยความคับแค้นใจอย่างมาก
อู๋ซินกุมมือที่หักของเขา กล่าวพร้อมน้ำตา: “พ่อ! ผมบอกแล้วอย่าไปอ้อนวอนไอ้แซ่เย่สารเลวนั่น พ่อก็ไม่ฟัง ตอนนี้มือผมหักแล้ว พ่อเองก็โดนเขาทำให้อับอายต่อหน้าสาธารณชน หน้าแตกกันหมดแล้ว!”
อู๋ตงไห่พูดด้วยสีหน้าดำคร่ำเครียดว่า: “ในเมื่อไอ้แซ่เย่อยากรนหาที่ตาย งั้นก็อย่าหาว่าฉันไม่เกรงใจแล้วกัน! แกวางใจได้ พ่อจะต้องแก้แค้นแทนแกแน่!”
อู๋ซินพูด : “งั้นคืนนี้เราก็จัดการเย่เฉินให้สิ้นซาก!”
“ไม่ได้!” อู๋ตงไห่กล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา: “ยังคงเป็นไปตามแผนเดิม ฆ่าหงห้าก่อน! เพื่อตัดกำลังหงห้า ไม่ว่าจะฆ่าเย่เฉินหรือฆ่าตระกูลซ่ง มันก็เป็นเรื่องง่ายดั่งพลิกฝ่ามือ!”
อู๋ซินรีบถาม: “พ่อ แผนที่วางไว้เป็นยังไงเหรอ?”
อู๋ตงไห่บอก: “รอให้มือแกหายดีก่อน ที่เหลือ เราค่อยมาปรึกษากันให้ดีๆ!”
ขณะที่สองคนกำลังคุย ก็ได้เดินออกจากเขตบ้านของตระกูลซ่ง
หลิวกว่างที่ถูกไล่ออกก่อนหน้านี้ ก็รอตรงนี้มาตลอด เขารีบกุมหน้าที่บวมแดง และรีบเข้าไปทักทาย
“ประธานอู๋ คุณชาย……” หลิวกว่างวิ่งมาตรงหน้า ถามพวกเขาว่าเกิดอะไรขึ้นกับไอ้สวะเย่เฉินแล้วบ้าง? ได้ช่วยเขาแก้แค้นให้ไหม?
แต่ว่า ทันใดนั้นเขาเห็นสีหน้าซีดๆของอู๋ซิน มือซ้ายจับข้อมือขวาอย่างหลวมๆ ในใจมีเสียงดังเบาๆ อดรู้สึกไม่ได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ
และแล้ว หลิวกว่างรีบถามว่า: “คุณชายอู๋ มือคุณเป็นอะไรเหรอ?”
อู๋ซินเหงื่อแตกด้วยความเจ็บปวด ทำเสียงหงุดหงิดและด่าว่า: “ก็เพราะไอ้เย่เฉินเศษสวะคนนั้นไง กล้าดียังไงมาทำลายมือฉันต่อหน้าสาธารณชน เขาจะต้องตายโดยไร้ที่กลบฝัง!”
อู๋ตงไห่ที่อยู่ข้างๆกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา: “ไม่ต้องห่วง เย่เฉินคนนี้มันอยู่ได้ไม่นานหรอก!”
ขณะที่พูด อู๋ตงไห่สั่งหลิวกว่างว่า: “หลิวกว่าง นายเป็นคนในพื้นที่ สนิทกับคนในพื้นที่ ฉันจะมอบหมายงานให้นายอย่างหนึ่ง”
หลิวกว่างรีบกล่าว: “ประธานอู๋รีบสั่งมาได้เลยครับ!”
อู๋ตงไห่กล่าว: “นายพาคุณชายไปส่งโรงพยาบาลกระดูกที่ดีที่สุด พาคุณชายไปรักษาให้หายดี ห้ามทำพลาดเด็ดขาด!”
หลิวกว่างก็รู้ทันทีว่า มือของอู๋ซินถูกเย่เฉินหักเสียแล้ว และพูดอย่างรวดเร็วว่า: “ประธานอู๋วางใจได้! ผมจะพาคุณชายไปโรงพยาบาลกระดูกที่ดีที่สุด!”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...