ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 584

บทที่ 584

เมื่ออู๋ซินได้ยินถึงตอนนี้ อดไม่ได้ที่จะถามว่า: “พ่อ ไม่ไปโรงพยาบาลกับผมเหรอ?”

อู๋ตงไห่กล่าว: “วันนี้ฉันยังมีเรื่องอีกมากที่ต้องจัดการ ตอนนี้เราเลิกรากับตระกูลซ่งแล้ว ฉันต้องปักหลักหาที่พักที่อื่นให้ได้ ฉันเตรียมตัวจะไปป๋ายจินฮ่านกง พอถึงที่นั่นก็จองห้องชุดเพรสซิเดนเชียลหนึ่งห้อง นอกจากนี้ก็ไปเยี่ยมเถ้าแก่เฉินจื๋อข่ายที่จินฮ่านกง เมื่อแกไปดูอาการของมือเสร็จ ก็มาหาฉันที่จินฮ่านกง พอถึงตอนนั้นฉันจะบอกรายละเอียดแผนของฉัน!”

“ไปเยี่ยมเฉินจื๋อข่ายเหรอ?” อู๋ซินบ่นเล็กน้อย: “พ่อ ทำไมต้องไปเยี่ยมเขาด้วย เขาคือเย่นจิงสุนัขตัวหนึ่งในตระกูลเย่ไม่ใช่เหรอ? สำคัญกว่ามือผมงั้นเหรอ?”

อู๋ตงไห่พูดอย่างขมวดคิ้ว: “แกจะไปเข้าใจอะไร? แม้ว่าตระกูลอู๋จะปกครองเจียงหนาน แต่เมื่อเทียบกับเย่นจิงตระกูลเย่ ก็ไม่ใช่แค่คนรวย ตระกูลเย่คือตระกูลชั้นนำจริงๆ!”

“เฉินจื๋อข่ายคนนั้น อย่ามองว่าเป็นเพียงแค่สุนัขของตระกูลเย่ แต่เขาคือโฆษกของตระกูลเย่ในจินหลิง เป็นหน้าเป็นหน้าตาของตระกูลเย่ในจินหลิง ฉันต้องไปเยี่ยมเขาด้วยตัวเอง ถ้าเปิดทางจากเขาได้ บางทีฉันอาจใช้โอกาสนี้ในการติดต่อกับตระกูลเย่ก็ได้”

สำหรับตระกูลอู๋ แม้ว่าภายนอกจะเป็นตระกูลอันดับแรกของเจียงหนาน วางอำนาจบาตรใหญ่ทั่วทั้งเจียงหนาน แต่กับตระกูลเย่ เมื่อเทียบกับตระกูลที่ซ่อนอยู่ที่แท้จริง สามารถพูดได้ว่าต่างกันราวฟ้าและดิน

หากสามารถใช้โอกาสนี้ ติดต่อกับตระกูลเย่ ทั้งตระกูลอู๋ต่างก็ประสบความสำเร็จได้ในช่วงสั้น

อู๋ซินได้ยินดังนั้น ในใจก็ไม่ได้ตำหนิอีก พยักหน้าและพูดว่า: “ผมรู้แล้วพ่อ งั้นพ่อไปป๋ายจินฮ่านกงก่อน รอให้ผมไปหาหมอ หลังจากเข้าเฝือก ก็จะไปหาพ่อ”

อู๋ตงไห่บอกกับอู๋ซิน: “พอแล้ว พวกนายไปโรงพยาบาลก่อน รอให้ฉันจัดการเสร็จ แล้วจะบอกพวกนายนะ”

อู๋ซินตอบอืม ดวงตายังเผยให้เห็นถึงความคาดหวัง เขาเดินตามหลิวกว่างขึ้นรถ มุ่งหน้าไปยังโรงพยาบาลเพื่อรักษาอาการมือหัก

……

หลังจากที่อู๋ซินและหลิวกว่างจากไป อู๋ตงไห่ก็มาพร้อมกับบอร์ดี้การ์ดและผู้ช่วย มุ่งหน้าไปยังป๋ายจินฮ่านกง

ระหว่างทาง เขาคิดในใจอย่างโกรธแค้น ว่าควรจะจัดการเย่เฉินอย่างไรดี ถึงจะสาแก่ใจของตัวเอง แล้วยังมีคุณท่านซ่งที่ไม่รู้จักกาลเทศะ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน