ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5834

เมิ่งฉางเชิงฟังถึงตรงนี้ หว่างคิ้วขมวดเข้าหากันเล็กน้อยอย่างไม่ตั้งใจ

อู๋เฟยเยี่ยนจับการเปลี่ยนแปลงของเขาได้อย่างฉับไว รีบฉวยโอกาสกล่าวตีเหล็กตอนยังร้อน: “ท่านเซียนคุณธรรมสูงส่ง น้ำใจและจิตใจไม่ธรรมดา โดยเฉพาะผมยุ่งเหยิงที่ม้วนเป็นมวยนั่น ก็คือเป็นลายเส้นที่มีชีวิตชีวาและมีพลัง!”

เมื่อพูดถึงตรงนี้ อู๋เฟยเยี่ยนก็เปลี่ยนหัวข้อสนทนา กล่าวเสียงดัง: “ท่านเซียน สุนัขชิงเพื่อรวบรวมจงหยวน พยายามบังคับให้ประชาชนชาวหัวเซี่ยโกนหัว ไว้หางเปียที่เล็กกว่านิ้วก้อยนั่นเอาไว้ ไม่โกนหัวก็ตัดหัว ถ้าหากในภายภาคหน้าตอนที่ท่านไร้สถานที่ฝึกฝน ถูกบังคับให้เข้าสังคม ถ้าหากไม่อยากนำภัยพิบัติมาหาตัว ยังต้องโกนผม ท่านยอมรับได้หรือไม่?”

สีหน้าของเมิ่งฉางเชิงดูไม่ได้ในทันที

เขาได้ฝึกฝนอยู่ที่นี่มาเป็นเวลานับร้อยปีแล้ว หลายปีมานี้ แทบไม่มีใครเล็ดลอดมาถึงถ้ำของเขา แต่วันนี้ พวกทหารชิงตาบอดกลุ่มนั้นบุกเข้ามาแล้ว ยังโห่ร้องจะฆ่าจะแกง รบกวนความสงบสุขของเขา

เดิมทีเขาคิดว่านี่เป็นเพียงแค่เรื่องบังเอิญเท่านั้น แต่ตอนนี้เมื่อฟังอู๋เฟยเยี่ยนพูดแบบนี้แล้ว ภายในใจรู้สึกมีความไม่สงบบางอย่างขึ้นมาทันที

เมิ่งฉางเชิงในเวลานี้ นิ่งเงียบไม่พูดจาอยู่นาน

ในเวลานี้ ด้านล่างเขามีเปลวไฟพุ่งขี้นมาอย่างกะทันหัน ทหารชิงเพื่อฆ่าล้างบางกองทหารของราชวงศ์หมิงใต้กับองค์กรพั่วชิงให้สิ้นซากแล้ว ได้เริ่มวางเพลิงเผาภูเขาแล้ว

เห็นเปลวเพลิงที่โหมกระหน่ำขึ้นมานั่นแล้ว เมิ่งฉางเชิงเปลี่ยนใจทันที เอ่ยปากกล่าว: “พอแล้ว ในเมื่อพวกเจ้าสองคนอยากจะเปลี่ยนแปลงราชวงศ์ฮั่น เช่นนั้นข้าก็สามารถให้โอกาสพวกเจ้าครั้งหนึ่ง ดูว่าพวกเจ้าจะยินยอมหรือไม่”

หลินจู๋ว์หลูมองด้วยความดีใจ รีบกล่าว: “ท่านเซียนเชิญกล่าว!”

เมิ่งฉางเชิงกล่าวเรียบๆ: “วันนี้เจ้าสองคนต้องกราบข้าเป็นอาจารย์ ข้าจะสอนฝีมือการต่อสู้กับฉางซาตี้บางอย่างให้พวกเจ้า รอหลังจากที่พวกเจ้าออกจาภูเขาแสนลี้ ก็สามารถต่อสู้กับแมนจูชิงเพื่อเปลี่ยนแปลงราชวงศ์ฮั่นจนถึงที่สุดต่อไป”