ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5839

คำพูดของแม่ชี ให้เย่เฉินกับหลินหว่านเอ๋อร์ตกใจ

ทั้งสองคนคิดไม่ถึงเช่นกันว่า พวกเขาไม่เคยเปิดเผยตัวตนต่อหน้าอู๋เฟยเยี่ยน แต่กลับถูกคนจับตามอง ต่อหน้าอารามแม่ชีแห่งหนึ่งของภูเขาแสนลี้

ดังนั้น เย่เฉินไม่รอให้หลินหว่านเอ๋อร์พูดจา ก็ถามใบแม่ชีคนนั้นด้วยใบหน้าที่ระมัดระวัง: “ท่านเป็นใคร? ปลอมตัวเป็นแม่ชี แสร้งทำท่าซักเสื้อผ้าอยู่ที่นี่ ก็เพื่อรอพวกเราปรากฏตัว?!”

แม่ชีสองมือพนม หันไปโค้งคำนับให้แก่เย่เฉินเล็กน้อย เอ่ยปากกล่าว: “โยม แม่ชีไม่ได้ปลอมตัว แม่ชีเป็นภิกษุณีอยู่ในอารามชิงจ้าว ออกบวชปฏิบัติธรรมอยู่ที่อารามชิงจ้าว เพียงแต่เจ้าอาวาสรู้ว่าวันนี้ท่านทั้งสองจะผ่านมาที่นี่ ดังนั้นจึงให้แม่ชีมารอที่นี่เป็นการเฉพาะ”

พูดจบ เธอก็มองไปทางหลินหว่านเอ๋อร์ กล่าวอย่างจริงจัง: “โยม เจ้าอาวาสของเรากล่าวว่าท่านมีความผูกพันอย่างลึกซึ้งกับพุทธศาสนา อยากจะเชิญท่านไปสนทนาสบายๆที่อารามสักครู่ ไม่รบกวนเวลาท่านนานเกินไป”

หลินหว่านเอ๋อร์ครุ่นคิดครู่หนึ่ง พยักหน้าเบาๆ กล่าว: “ได้เจ้าค่ะ ถ้าอย่างนั้นรบกวนท่านอาจารย์เล็กนำทางด้วยเจ้าค่ะ”

เย่เฉินรู้สึกว่าเรื่องนี้มีความแปลกประหลาด ไม่ค่อยน่าเชื่อถืออยู่บ้าง ดังนั้นจึงกล่าว: “ถ้าอย่างนั้นผมไปด้วย”

แม่ชีคนนั้นชี้ไปยังถนนขึ้นภูเขาที่อยู่ด้านหลังเส้นนั้น เอ่ยปากกล่าว: “โยมท่านนี้ จากที่นี่ไปจนถึงยอดเขา ล้วนเป็นเขตของอารามชิงจ้าว อารามชิงจ้าว เป็นสถานที่ปฏิบัติหลักธรรมพุทธศาสนาของสามเณรีกับภิกษุณี ห้ามให้เพศชายคนใดเข้าไป ขอให้โยมได้โปรดเข้าใจ”

เย่เฉินกล่าวเสียงเย็นชา: “น่าตลก ท่านไม่ให้ผมเข้าไป ผมจะรับประกันความปลอดภัยของเพื่อนผมได้ยังไงครับ?”

แม่ชีกล่าวอย่างนอบน้อม: “ผู้ออกบวชมีความเห็นอกเห็นใจต่อผู้อื่น ย่อมไม่มีทางกระทำใดๆที่เป็นการทำร้ายผู้อื่น ขอให้โยมได้โปรดวางใจ”

เย่เฉินกำลังจะปฏิเสธ หลินหว่านเอ๋อร์ที่อยู่ด้านข้างลากแขนของเขาไว้ กล่าวเสียงเบา: “ที่รักคุณรอฉันอยู่ที่นี่สักครู่ ฉันไปเดี๋ยวเดียวก็กลับ”