ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5850

สร้อยประคำข้อมือส่วนมาก ที่จริงแล้วล้วนมีลูกปัดสิบเก้าเม็ด นี่ก็เป็นเพราะว่าสร้อยประคำข้อมือที่ผู้คนส่วนมากสวมใส่ นอกจากการแสวงหาวัตถุดิบแล้ว ก็ยังตามหาความหมายแฝงที่ล้ำลึกอีกด้วย เนื่องจากในพระพุทธศาสนา ลูกประคำส่วนมากจะมีสิบเก้าเม็ด ความหมายแฝงเป็นเศียรพระพุทธเจ้าหนึ่งเม็ด บวกกับพระอรหันต์สิบแปดองค์

แต่สร้อยประคำข้อมือเส้นนี้ กลับมียี่สิบแปดเม็ดที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัว

เนื่องจากจำนวนเม็ดมากเกินไปจริงๆ ที่จริงแล้วสร้อยประคำข้อมือเส้นนี้ไม่เหมาะที่จะสวมใส่บนข้อมือ แต่เหมาะสำหรับนับลูกประคำมากกว่า

เย่เฉินอดไม่ได้ที่จะถามเธอ: “คุณคิดว่านี่หมายถึงอายุของผม?”

หลินหว่านเอ๋อร์: “ความเป็นไปได้สูงที่จะใช่”

เย่เฉินถามอีกว่า: “อาจจะเป็นความบังเอิญบางอย่างก็ได้นะ?”

หลินหว่านเอ๋อร์ส่ายหน้า: “ที่ด้านนอก อาจจะเป็นไปได้ อยู่ที่นี่ขจ เป็นไปไม่ได้”

เย่เฉินซักถาม: “ทำไมถึงพูดแบบนี้?”

หลินหว่านเอ๋อร์กล่าวอย่างจริงจัง: “คุณชาย คุณต้องเข้าใจว่า ทุกอย่างของที่นี่ ล้วนจัดเตรียมเอาไว้สำหรับคุณ ที่พวกเธอเชิญข้าน้อยมาเข้ามา เพียงเพราะข้าน้อยบังเอิญติดตามคุณชายมาด้วยเท่านั้น ถ้าหากข้าน้อยไม่ได้เดินทางมาที่นี่กับคุณชาย ถ้าอย่างนั้นพวกเธอจะต้องมาพบหน้าคุณชายโดยตรงแน่นอน”

เย่เฉินมีความตื่นเต้นขึ้นมาเล็กน้อยทันที

เขาคิดว่าที่หลินหว่านเอ๋อร์พูดมามีเหตุผล

แต่ว่า เขาไม่เข้าใจอีกอย่างว่า อีกฝ่ายเป็นใครกันแน่ คาดไม่ถึงว่าจะใส่ใจตนเองขนาดนี้

นับตั้งแต่ที่แม่ชีน้อยคนนั้นเป็นฝ่ายเริ่มพูดคุยกับทั้งสองคนที่เชิงเขา เย่เฉินก็อยากรู้มาตลอดว่า คนพวกนี้มีความเป็นมาอย่างไรกันแน่ จนถึงตอนนี้ ความสงสัยนี้ก็ยิ่งรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ

เวลานี้ อยู่ๆหลินหว่านเอ๋อร์ก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ เอ่ยปากกล่าว: “คุณชาย เมื่อครู่นี้ตอนนี้ข้าน้อยเดินเข้ามา ไม่เคยเห็นว่ามีคนเดินเข้าออกห้องนี้ ภายในห้องนี้มีโต๊ะเก้าอี้ ยังมีสร้อยประคำข้อมือเส้นนี้อีก คิดว่าตอนนั้นน่าจะมีคนรออยู่ที่นี่”

เย่เฉินพยักหน้า: “ถ้าอย่างนั้นจะต้องเป็นผู้บงการอยู่เบื้องหลังพวกเธอแน่นอน”