ในใจเย่เฉิน การเปิดจุดหนีว๋านเป็นเรื่องเร่งด่วนที่เขาในตอนนี้จำเป็นต้องรีบจัดการ
ยังไม่ต้องพูดถึงเรื่องที่ว่าตกลงภัยพิบัติใหญ่หลวงที่ซ่อนอยู่ในภูเขาแสนลี้คืออะไรกันแน่ แค่อู๋เฟยเยี่ยนคนเดียวก็ทำให้เขารู้สึกจนตรอกแล้ว
ตอนนี้ถึงแม้อู๋เฟยเยี่ยนจะถอยกลับชั่วคราว แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าต่อไปเธอจะหวนกลับคืนมาอีก
มิหนำซ้ำเธอเป็นศัตรูที่ไม่อาจอยู่ร่วมฟ้าดินเดียวกันกับตน ต่อให้อนาคตเธอจะไม่มาหัวเซี่ยอีก ตัวเองก็ต้องไปตามล้างแค้นกับเธอ ดังนั้นตนจึงจำเป็นต้องรีบแสวงหาโอกาสให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเร็วได้ แล้วเปิดจุดหนีว๋านออก
ดังนั้นเขาจึงเอ่ยปากพูดหลินหว่านเอ๋อร์ที่อยู่ข้าง ๆ ว่า: “คอยฉันจัดแจงเรื่องราวในจินหลิงเสร็จสรรพ ก็จะหาโอกาสออกไปหาประสบการณ์ เที่ยวชมโลกกว้างให้มากกว่านี้”
หลินหว่านเอ๋อร์ถาม: “คุณชายมีทิศทางคร่าว ๆ ไหมคะ?”
เย่เฉินส่ายหน้า: “ในเมื่อเป็นการแสวงหาโอกาส เมื่อพูดตามหลักแล้วควรปล่อยให้มันเป็นไปตามฟ้าลิขิต อยากไปไหนก็ไป”
พอพูดจบ เย่เฉินก็อดพูดอย่างทอดถอนใจไม่ได้: “แต่ยิ่งเป็นแบบนี้ ก็ยิ่งไม่รู้ว่าควรเริ่มลงมือยังไง ยังไงซะฉันก็มีครอบครัวมีธุรกิจ ในจินหลิงก็มีลูกน้องผู้ติดตามอยู่ไม่น้อย ไม่มีทางวางมือจากทุกอย่างแล้วหายไปอย่างไร้ร่องรอย แบบแผนเพียงหนึ่งเดียวที่สมเหตุสมผลและทำได้ก็คือทุก ๆ ครั้งจะเดินทางไปสถานที่เดียวเท่านั้น จากนั้นค่อยกลับจินหลิง เพื่อเตรียมการสำหรับการเดินทางครั้งต่อไป”
หลินหว่านเอ๋อร์อดไม่ได้ที่จะพูดอย่างถอดถอนใจ: “แต่ทว่าดวงชะตาเกิดของคุณชายสูงเกินไป บ่าวก็ไม่สามารถดูดวงให้คุณชายได้เช่นกัน คุณชายจึงต้องตัดสินใจทุกอย่างด้วยตนเองแล้วล่ะค่ะ”
เย่เฉินลูบสร้อยข้อมือลูกปัดที่อยู่ในมือ จู่ ๆ ดวงตาก็เป็นประกายขึ้นมา แล้วเอ่ยปากพูดว่า: “ฉันอยากกลับเย่นจิงเที่ยวหนึ่งก่อน!”
หลินหว่านเอ๋อร์ถามเขา: “คุณชายวางแผนที่จะไปแสวงหาโอกาสในเย่นจิงหรือ?”
เมื่อได้ยินแบบนี้ หลินหว่านเอ๋อร์ก็รู้สึกว่าการตัดสินใจของเย่เฉินมีหลักการมาก ๆ เขาในตอนนี้ไม่รู้ว่าควรเริ่มเดินตั้งแต่จุดไหน บางทีวิญญาณของพ่อแม่ที่อยู่บนสรวงสวรรค์อาจจะชี้แนะให้เขาได้
รำลึกถึงคฤหาสน์หลังเก่าที่เคยอยู่อาศัยครั้นยังเป็นเด็ก เย่เฉินก็รู้สึกคิดถึงมาก ๆ จึงพูดกับหลินหว่านเอ๋อร์อย่างตื่นเต้นดีใจเล็กน้อยว่า: “เดี๋ยวฉันจะให้กัปตันส่งเธอกลับจินหลิงก่อน แล้วฉันจะบินตรงไปที่เย่นจิง!”
หลินหว่านเอ๋อร์รีบพูด: “หากคุณชายรีบละก็ สามารถให้กัปตันเปลี่ยนแปลงเส้นทางการบินโดยตรงเลย บินตรงไปที่เย่นจิงได้เลยค่ะ”
หลังจากพูดจบ เธอก็รีบพูดเสริมขึ้นมาอีกว่า: “หากคุณชายไม่สะดวกที่จะนอนกับบ่าว หลังจากไปถึงเย่นจิงบ่าวสามารถย้อนกลับมายังจินหลิงด้วยตนเองได้ค่ะ กิจธุระของคุณชายสำคัญกว่า อย่าไปเสียเวลาที่จินหลิงอีกเลยค่ะ”
เย่เฉินถามเธอ: “คุณหลินรีบกลับจินหลิงหรือ?”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...