ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5860

เย่โจงฉวนก็ดึงสติกลับมาได้เช่นกัน ก่อนจะรีบพูดว่า: “ใช่ ๆ เฉินเอ๋อ หนูไม่กลับเย่นจิงสักที ได้ยินมาว่าคืนนี้หนูเดินทางมากะทันหัน ปู่เลยให้คนเตรียมข้าวปลาอาหารไว้ เดี๋ยวสักพักหนูอยู่เป็นเพื่อนปู่สักแก้วสองแก้วนะ”

“ได้เลยครับ”เย่เฉินพยักหน้าเบา ๆ แล้วพูด: “งั้นเราก็เข้าไปกินไปด้วยพูดคุยกันไปด้วยดีกว่าครับ”

เมื่อกลับมาถึงคฤหาสน์หลังเก่าที่เคยใช้ชีวิตอยู่ช่วงวัยเด็ก เย่เฉินก็รู้สึกทั้งคุณเคยและแปลกหน้า

มาตรแม้นว่าสภาพของคฤหาสน์จะเป็นเหมือนเก่า ไม่มีการเปลี่ยนแปลงอะไรมากนัก แต่ครั้นเย่เฉินพักอาศัยอยู่ที่นี่ คฤหาสน์หลังนี้กลับคึกคักเสียงดังเอะอะมาก

เมื่อปีนั้น ในตระกูลเย่คุณพ่อของเย่เฉิน ฉางอิงมีชื่อเสียงโด่งดังมาก

แม้เย่โจงฉวนจะยังไม่ได้ถ่ายทอดตำแหน่งผู้นำตระกูลให้เขาอย่างเป็นทางการ แต่เขาในเวลานั้นก็เป็นผู้ควบคุมตระกูลเย่ที่แท้จริงแล้ว

ภายใต้การนำพาของเขา ตระกูลเย่มีขวัญกำลังใจที่ฮึกเหิม ทั้งตระกูลเย่ก็ถูกเขาขับเคลื่อนด้วย ทำให้รักใคร่สมานฉันท์กันมาก

ตอนนั้นไม่ว่าจะเป็นเย่ฉางโคงหรือเย่ฉางหมิ่น ต่างก็ยินดีเป็นผู้สนับสนุนอยู่ข้างกายฉางอิง เนื่องจากพวกเขารู้อยู่ว่าการเป็นตัวประกอบอยู่ข้างกายฉางอิง บอกผลและผลประโยชน์ที่ได้รับมันดีกว่าการทำทุกอย่างด้วยตัวเองมาก ๆ

ดังนั้นทุกคนจึงมีความสุขและผ่อนคลายกันมาก แค่รอฉางอิงจัดสรรทรัพยากรต่าง ๆ ให้ก็เพียงพอแล้ว

แต่ทว่าตั้งแต่ฉางอิงเสียชีวิตเป็นต้นไป ตระกูลเย่ก็สูญเสียกุญแจสำคัญที่ทำให้คนทั้งตระกูลสมานฉันท์กัน ทุกคนเริ่มไม่ไว้ใจซึ่งกันและกัน เย่ฉางโคงคาดหวังว่าสักวันตนจะสามารถดำรงตำแหน่งผู้นำตระกูลต่อ ส่วนเย่ฉางหมิ่นและคนอื่น ๆ กลับเฝ้าหวังที่จะแยกตัวออกมาจากตระใหญ่ให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเร็วได้ เพื่อรักษาผลประโยชน์ส่วนของตัวเองเอาไว้

นับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ตระกูลเย่ก็ไม่มีความสามัคคีสมานฉันท์ และภาพฉากที่ดูเจริญรุ่งเรืองอย่างปีนั้นอีกต่อไป

ช่วงไม่กี่ปีถ้าผ่านมานี้ จากการที่วิลล่าตระกูลเย่ถูกก่อสร้างขึ้นมา สมาชิกส่วนใหญ่ของตระกูลเย่ก็แทบจะย้ายออกไปจากคฤหาสน์หลังเก่าหลังนี้แล้ว เหลือแค่คนบางส่วนที่คอยดูแลรักษาอยู่ที่นี่ ดังนั้นปัจจุบันมันจึงดูเงียบเหงาเล็กน้อยอย่างเห็นได้ชัด

พวกเขามาถึงห้องอาหาร ซึ่งบนโต๊ะถูกว่างเต็มไปด้วยข้าวปลาอาหารที่หลากหลายแล้ว