ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5862
ซือไท่ปลอมพิจารณาอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะพยักหน้าแล้วตอบกลับ: “ตอนนั้นดิฉันรู้สึกกังวลใจเล็กน้อยจริง ๆ ค่ะ เพราะคุณเคยบอกว่าเหมือนคุณชายจะอคติต่อพ่อแม่คุณเล็กน้อย แถมก่อนหน้านั้น คุณชายแค่เอาโอสถที่สามารถช่วยชีวิตพ่อคุณให้คุณกู้ แต่กลับไม่ได้นำโอสถที่สามารถรักษาพ่อคุณให้หายขาดจากโรคร้ายให้เธอพร้อมกัน ดังนั้นดิฉันจึงกลัวว่าถ้าเกิดตอนนั้นคุณชายลังเลใจเพียงเล็กน้อย ก็อาจจะไม่ทันการแล้ว หากเป็นแบบนั้นละก็ เราก็จำเป็นต้องลงมือในระยะเวลาที่สั้นที่สุด แต่ถ้าเกิดคุณชายไม่ได้ลงมือในทันที เราก็จะสูญเสียช่วงโอกาสที่ดีที่สุด เกรงว่าคงหลีกเลี่ยงการตายและบาดเจ็บได้ยากมาก”
อานเฉิงซีพูดอย่างจริงจัง: “เมื่อปีนั้นถึงแม้ฉางอิงจะจัดแจงสภาพแวดล้อมที่ปลอดภัยให้เฉินเอ๋อ แต่กลับไม่ได้มอบสิทธิพิเศษใด ๆ ให้เขา เขาดิ้นรนอยู่ในจินหลิงมาเกือบ 20 ปี ดังนั้นเขาจึงอาจจะไร้เหตุผลและห้าวหาญเล็กน้อยจริง ๆ อุบายในการลงโทษพวกคนชั่วก็มักจะโหดเหี้ยมกว่าคนชั่วเสมอ แต่ฉันก็เข้าใจอุปนิสัยของเขาอยู่ ในเรื่องประเภทนี้ ต่อให้เฉินเอ๋อจะเข้าใจผิดและไม่พอใจมากแค่ไหน แต่เขาก็จะลงมือเป็นเวลาแรกอย่างแน่นอน”
พอพูดจบ อานเฉิงซีก็อมยิ้มแล้วพูดด้วยใบหน้าที่ดูชื่นใจ: “อันที่จริงฉันกลับรู้สึกชอบความห้าวหาญที่อยู่บนตัวเฉินเอ๋อ และการแบ่งแยกรักและเกลียดอย่างชัดเจน ทั้งยังถูกผู้อื่นผูกมัดน้อยมาก ๆ ด้วย”
“เมื่อปีนั้นฉางอิงก็เป็นเพราะขาดความห้าวหาญนี่แหละ มักจะใช้มาตรฐานคุณธรรมที่สูงส่งมาผูกมัดตัวเอง ดังนั้นตัวเองถึงได้กลายเป็นตัวถ่วงของตัวเอง”
“แต่เฉินเอ๋อกลับแตกต่างกัน เขาไม่เคยใช้คุณธรรมศีลธรรมมาผูกมัดตัวเอง;”
“ตาแท้ ๆ ป่วยแล้วยังไง? ภายใต้สถานการณ์ที่จิตใจความคิดเข้ากันไม่ได้ อย่างน้อยก็ช่วยชีวิตเขาไว้ครั้งหนึ่ง ซึ่งนี่ถือว่าเฉินเอ๋อได้มอบความเมตตาและรักษาสัจจะจนถึงที่สุดแล้ว;”
“เป็นเรื่องแบบเดียวกัน หากเปลี่ยนเป็นฉางอิง เขายอมที่จะกล้ำกลืนฝืนทน แต่ก็จะรักษาโรคของพ่อฉันให้หายขาดให้ได้”
“เย่ฉางโคงลุงใหญ่เขาแล้วยังไง? เมื่อถึงช่วงเวลาที่ควรคุกเข่าอยู่บนภูเขาเย่หลิงซานก็ควรคุกเข่า ต่อให้เย่ฉางหมิ่นเป็นป้าเขาแล้วอย่างไร? ในเมื่อควรกักบริเวณอยู่ในหมู่บ้านชุมชนแห่งจินหลิง ก็อย่าริอ่านก้าวขาออกมาแม้แต่ก้าวเดียว;”
“ปู่ฉันไม่ยอมมอบอำนาจให้แล้วอย่างไร? เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องที่เขาจะยอมหรือไม่ยอมด้วยซ้ำ เฉินเอ๋อก็สามารถประคองตัวเองให้ขึ้นไปดำรงตำแหน่งเองได้ ซึ่งเรื่องนี้เฉินเอ๋อทำได้ถูกใจฉันมาก!”
“ใครเป็นคนกำหนดว่าผู้นำตระกูลรุ่นต่อไปต้องได้รับการเห็นชอบจากผู้นำตระกูลรุ่นก่อน? เมื่อมองอีกมุมหนึ่ง ขอแค่เขาไม่กล้าคัดค้าน ทุกอย่างก็จบแล้วไม่ใช่เหรอ?”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...