ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5865

เมื่อได้ยินคำพูดของหลินหว่านเอ๋อร์ เย่เฉินมองไปทางอัลบั้มรูปสีดำในมือของเธอโดยไม่รู้ตัว

เพียงแวบเดียว ก็สามารถดูออกว่าอัลบั้มรูปเล่มนี้มีอายุมาหลายชั่วคน

ช่วงระยะเวลาสิบกว่าปีนี้ ตามการพัฒนาที่รวดเร็วของสมาร์ตโฟน ประชาชนทั่วไปก็ได้แปลงข้อมูลภาพทั้งหมดเป็นดิจิทัลโดยไม่รู้ตัวแล้ว มีคนจำนวนน้อยมากที่ยังเหมือนกับเมื่อยี่สิบปีก่อน ซื้ออัลบั้มรูปภาพขนาดต่างๆ แล้วค่อยนำรูปภาพทั้งหมดจัดระเบียบใส่เข้าไปในอัลบั้มรูป

เย่เฉินไม่รู้ว่าเนื้อหาภายในอัลบั้มรูปมีอะไรกันแน่ ดังนั้นจึงรับเอาอัลบั้มรูปจากในมือของหลินหว่านเอ๋อร์ พลิกเปิดหน้าแรกอย่างระมัดระวัง

ในหน้าแรกที่สะดุดตาก่อนเป็นอันดับแรกก็คือ ก็คือหนุ่มสาวสองคน ที่ถ่ายรูปเดี่ยวคู่กับเทพีเสรีภาพ

ผู้ชายในรูป มีหน้าตาละม้ายกับเย่เฉิน เพียงแต่แต่งตัวสไตล์ย้อนยุค เสื้อสเวตเตอร์ที่เป็นเอกลักษณ์ กางเกงยีนสีขาวที่สวมใส่ในยุคสมัยนั้น ก็คือเย่ฉางอิงคุณพ่อของเย่เฉิน

และผู้หญิงในรูป มองดูไปอายุประมาณยี่สิบสองถึงยี่สิบสามปี รูปร่างสูงโปร่ง สวมเสื้อโค้ตสีเนื้อตัวหนึ่ง ดัดผมที่เป็นที่นิยมในสมัยนั้น แม้ว่าเป็นตอนนี้ผมหยิกนั้นก็ไม่ดูแย่เลยแม้แต่น้อย เสื้อผ้าและเส้นผมปลิวไสวไปตามลมพร้อมกัน ดูทั้งสวยทั้งสง่างาม

หลินหว่านเอ๋อร์กล่าวจากใจอย่างอดไม่ได้: “คุณแม่ของคุณชายสวยมากจริงๆ.......”

เย่เฉินพยักหน้าเบาเบา จากนั้นก็เอ่ยถามอย่างหยอกล้อ: “ก่อนหน้านี้คุณไม่เคยเจอคุณแม่ผมงั้นเหรอ? เธออยู่ในยุคสมัยนั้นเหมือนกับว่าค่อนข้างมีชื่อเสียง”

หลินหว่านเอ๋อร์ส่ายหน้ากล่าว: “ฉันเคยสืบหาประวัติคุณแม่ของคุณชาย เยี่ยมยอดมากจริงๆ อีกทั้งเทคโนโลยี การเงิน และธุรกิจเงินร่วมลงทุนเมื่อยี่สิบหรือสามสิบปีก่อน มีชื่อเสียงโด่งดังอย่างไม่มีใครเทียบเคียงได้......”