ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5868

“ใช่...”เย่เฉินพยักหน้าด้วยความหนักแน่น: “ผมมั่นใจ! คนคนนี้ชื่อว่าโจวเหลียงเวิ่น และร้านของโบราณเมืองจินหลิงร้านนั้นชื่อว่าจี๋ชิ่งถัง เป็นอุตสาหกรรมของตระกูลซ่งแห่งเมืองจินหลิง ตอนนั้นกิจการของจี๋ชิ่งถังไม่นับว่าดี ท่ามกลางอุตสาหกรรมอันใหญ่โตของตระกูลซ่ง เพียงแต่เป็นส่วนเกินที่ไม่ค่อยสะดุดตาเท่านั้น ผู้ที่รับผิดชอบจี๋ชิ่งถังธุรกิจนี้ ก็คือซ่งหวั่นถิงผู้นำตระกูลของตระกูลซ่ง และโจวเหลียงเวิ่นคนคนนี้ คือผู้จัดการจี๋ชิ่งถังในตอนนั้น......”

พูดถึงตรงนี้ เย่เฉินรู้สึกว่าแผ่นหลังของตนเองเปียก

ก่อนหน้านี้ เขาคิดว่าตนเองได้รับ ทั้งหมดเป็นเพราะโชคดี

จนกระทั่งช่วงเวลาก่อนหน้านี้ เขาได้ยินน้าชายใหญ่พูดว่าเคยได้รับ เขาคาดเดาว่า กับน่าจะมีความเชื่อมโยงบางอย่างกันอย่างแน่นอน แต่ว่าไม่มีหลักฐานที่แน่ชัดมาโดยตลอด

ตอนนี้ อยู่ๆเขาพบว่า ผู้จัดการของจี๋ชิ่งถังที่ชื่อว่าโจวเหลียงเวิ่นคนนั้น เมื่อยี่สิบปีก่อน จะเป็นเพื่อนรักของคุณพ่ออย่างคาดไม่ถึง

และแจกันลายครามใบนั้นตอนนั้น ก็คือจากมือของเขา มอบให้แก่มือของเซียวฉางควนพ่อตาของตน

ตอนนั้น พ่อตากับเขาอยู่ด้วยกันที่ห้องVIPแต่ตนรออยู่ที่ประตู ดังนั้นด้านในเกิดเรื่องอะไรขึ้น ตนเองก็ไม่ได้เห็นกับตา แต่ว่าสามารถทราบได้จากการสาธยายของพ่อตาในตอนหลัง ตอนนั้นโจวเหลียงเวิ่นหยิบแจกันลายครามใบนั้นออกมาจากข้างในห่อที่สวยงาม อีกทั้งยื่นไปที่มือของพ่อตา แต่พ่อตามือลื่น จึงทำให้แจกันใบนั้นหล่นลงบนพื้น......

ตอนนี้ดูเหมือนว่า มีโจวเหลียงเวิ่นคนนี้สอดแทรกมาในนี้ นี่ไม่มีทางเป็นความบังเอิญอย่างแน่นอน

ดังนั้น เย่เฉินจึงควักโทรศัพท์ออกมาโดยไม่รู้ตัว รีบโทรศัพท์ไปหาซ่งหวั่นถิง

ตอนนี้ คนที่เข้าใจเส้นทางของโจวเหลียงเวิ่นคนนี้เพียงคนเดียว เกรงว่าก็คือซ่งหวั่นถิง!

โทรศัพท์โทรติดอย่างรวดเร็ว

ได้รับโทรศัพท์ของเย่เฉินตอนกลางคืน ซ่งหวั่นถิงยังมีความดีใจอยู่บางๆ เธอถามด้วยความดีใจเป็นอย่างยิ่ง: “อาจารย์เย่ทำไมถึงได้โทรศัพท์หาหวั่นถิงดึกขนานดี้?”

เย่เฉินระงับความตื่นเต้นภายในใจเอาไว้ เอ่ยปากกล่าวถาม: “หวั่นถิง ผมอยากจะถามว่าผู้จัดการของจี๋ชิ่งถังที่ชื่อโจวเหลียงเวิ่นคนนั้น ตอนนี้ยังทำงานอยู่ที่ตระกูลซ่งไหม?”