ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5875

เย่เฉินส่ายหน้า: “ผมเองก็อยากจะรู้ว่าเขาคิดยังไงเช่นกัน แต่ว่าจากความเข้าใจของผมที่มีต่อเขา เขาจะต้องมีความจงรักภักดีกับตระกูลเย่อย่างแน่นอน ทำไมถึงจากไปโดยไม่บอกลาบางทีเขาเอาจะมีเหตุผลของเขาเอง หรือบางทีในตัวมันก็คือเป็นส่วนหนึ่งของการจัดการของคุณพ่อผมในตอนนั้น”

หลินหว่านเอ๋อร์กล่าว: “คุณชายมีความเชี่ยวชาญใน มีหนทางมากมายที่สามารถทำให้คนพูดความลับภายในเบื้องลึกของก้นบึ้งหัวใจออกมาได้ พ่อบ้านถังจากไปในเวลานี้ ข้าน้อยคิดว่า เขาจะต้องกังวลว่าคุณชายจะใช้ปราณทิพย์มาใช้บังคับให้พูดเรื่องที่ปิดบังเอาไว้มากขึ้นกว่าเดิม”

เย่เฉินกล่าวอย่างทอดถอนใจ: “ช่างเถอะ เขาทำแบบนี้จะต้องมีเหตุผลและความลำบากใจของเขา ผมเชื่อว่าเขาไม่มีทางทำเรื่องใดใดที่จะทำร้ายตระกูลเย่ ดังนั้นในเมื่อเขามีความลำบากใจ ผมเองก็จะต้องเคารพ มีเรื่องบางเรื่องที่เขาไม่ยินยอมพูดในตอนนี้ ถ้าอย่างนั้นก็รอให้ถึงเวลาที่เขายอมเปิดปากพูดแล้วค่อยว่ากันเถอะ”

พูดจบ เย่เฉินก็กลับไปที่ด้านหน้าอัลบั้มรูปเล่มนั้นอีกครั้ง หลังจากนั้นก็ดูต่อไป

ในรูปภาพช่วงหลังๆ คุณพ่อคุณแม่ของเย่เฉินออกกล้องถี่ขึ้น

พวกเขาสวมอุปกรณ์สำรวจภูเขาไปฉู่หนานด้วยกัน ไปสถานที่ที่เมิ่งฉางเชิงเก็บตัวฝึกฝนในตอนแรก จากนั้นก็ไปที่เมียนมา บังคลาเทศและอินเดีย สุดท้ายจากอินเดียกลับไปที่หัวเซี่ย แล้วไปที่ภูเขาแสนลี้

ฉู่หนานกับภูเขาแสนลี้ ล้วนเป็นสถานที่ฝึกฝนของเมิ่งฉางเชิง ระหว่างเพิ่มด้วยเส้นทางจากเมียนมามุ่งหน้าไปทางทิศตะวันจนถึงอินเดีย เย่เฉินเดาว่า น่าจะเป็นเส้นทางที่เมิ่งฉางเชิงเคยใช้ตอนออกจากฉู่หนานเพื่อไปแสวงหาโอกาส

หลังจากที่ได้รับโอกาส มีอายุขัยยืนยาวห้าร้อยปี เมิ่งฉางเชิงกลับไปที่หัวเซี่ย เก็บตัวถือศีลอยู่ที่ภูเขาแสนลี้ สุดท้ายได้ทำลายพันธนาการห้าร้อยปี อายุขัยเพิ่มขึ้นเป็นหนึ่งพันปี

หลินหว่านเอ๋อร์ที่อยู่ด้านข้างอดไม่ได้ที่จะกล่าวอย่างประหลาดใจ: “คิดไม่ถึงว่า คุณพ่อคุณแม่ของคุณชายเส้นทางทั้งหมดที่ซือกงเคยเดินทางไปในตอนนั้นจัดให้เป็นระเบียบ!”

เย่เฉินพยักหน้า กล่าว: “มีความเป็นไปได้มากว่าเป็นความดีความชอบของ”

หลินหว่านเอ๋อร์ถามเขา: “ครั้งนี้หลังจากที่คุณชายไปสหรัฐอเมริกา วางแผนที่จะเดินทางจากเมียนมาไปอินเดียด้วยหรือไม่?”