ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5878

เย่เฉินส่งรูปภาพให้เฉินจ้างโจงในวีแชท จากนั้นส่งข้อความเสียงตอนหนึ่ง: “ลุงโจง ลำบากคุณช่วยผมดูหน่อย คนคนนี้ที่อยู่ข้างกายของคุณพ่อผมคุณรู้จักไหมครับ?”

เฉินจ้างโจงส่งข้อความเสียงตอบกลับเขามาอย่างรวดเร็ว: “คุณชาย ผู้ชายในรูปคนนี้ เมื่อก่อนผมเคยเจอ ชื่อภาษาอังกฤษPeter Peter·Chou ปีเตอร์ โจว แต่ว่าผมกับเขาไม่ค่อยสนิทกัน รู้เพียงว่าเขาเป็นพ่อค้าขายของโบราณเชื้อสายจีนคนหนึ่ง ความสัมพันธ์สนิทกับคุณพ่อของคุณมาก”

ทันทีที่เย่เฉินได้ยินเฉินจ้างโจงพูดว่ารู้จักกับคนคนนี้ ก็รีบโทรศัพท์ไปหาเขาทันที ทันทีที่โทรติด เขาก็รีบกล่าวถามทันที: “ลุงโจง รบกวนคุณช่วยแนะนำรายละเอียดของปีเตอร์ โจวท่านนี้ให้ผมหน่อย”

เฉินจ้างโจงกล่าว: “ครอบครัวของปีเตอร์ โจวทำการค้าเกี่ยวกับของโบราณอยู่ที่ต่างประเทศมาโดยตลอด กิจการส่วนใหญ่ศูนย์รวมอยู่ที่ยุโรปและสหรัฐอเมริกา นอกจากสหรัฐอเมริกาแล้ว ก็เป็นประเทศอังกฤษและประเทศฝรั่งเศส ตระกูลของเขาค่อนข้างมีชื่อเสียงในอุตสาหกรรมของโบราณในยุโรปและอเมริกา”

พูดไป เฉินจ้างโจงกล่าวอีกว่า: “รูปใบนั้นที่คุณส่งมา ก็คือหน้าร้านของครอบครัวปีเตอร์ โจวที่นครนิวยอร์ก ว่ากันว่าร้านนี้เป็นร้านแรกที่ตระกูลโวเปิด ดังนั้นร้านค่อนข้างเล็ก ไม่ค่อยสะดุดตาเท่าไหร่”

เย่เฉินถามเขา: “ลุงโจง ครั้งสุดท้ายที่คุณเจอปีเตอร์ โจวท่านนี้คือเมื่อไหร่?”

เฉินจ้างโจงกล่าว: “นั่นน่าจะเป็นเวลานานมากแล้ว ตอนที่ผมเปิดร้านห่านย่างที่ไชน่าทาวน์ เขาเคยมาอุดหนุนอยู่สองสามครั้ง แต่ว่าต่อมาเหมือนว่าเขาไม่ได้อยู่ที่นครนิวยอร์กแล้ว ดังนั้นก็เลยไม่ได้ติดต่อกัน”

พูดไป เฉินจ้างโจงถามอย่างสงสัย: “คุณชาย คุณวางแผนที่จะไปตามหาปีเตอร์ โจวงั้นเหรอ?”

เย่เฉินกล่าวอย่างใจเย็น: “ผมวางแผนว่าจะไปนครนิวยอร์ก ไปดูที่ร้านของโบราณร้านนี้ก่อน ถ้าหากสามารถตามหาปีเตอร์ โจวท่านนี้เจอได้ก็คงไม่มีอะไรดีไปกว่านี้แล้ว”

เฉินจ้างโจงกล่าวอย่างไม่ลังเล: “คุณชาย ผมไปกับคุณด้วยดีกว่า ถึงอย่างไรผมก็คุ้นเคยกับนครนิวยอร์กหน่อย อีกอย่างผมกับปี่เต็อก็เคยเจอหน้ากันหลายครั้ง”

เย่เฉินถามเขา: “ลุงโจงสะดวกเรื่องเวลาไหมครับ?”