ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5902

หนี่ต้าเหว่ยฟังถึงตรงนี้ ภายในใจอับอายมากและรู้สึกผิดอย่างมาก

เขาไม่เห็นดีเห็นงามกับเฉียงไจ่จริงๆ ยิ่งไปกว่านั้น เย่เฉินก็เป็นคนแปลกหน้าไม่รู้ว่ามาจากไหน เขาไม่เชื่อว่าเย่เฉินมีความสามารถช่วยเหลือตัวเองได้ หรือว่าช่วยเหลือเฉียงไจ่ได้ ภายใต้การกดขี่ของเบริน์นิ่ง แองเจิ้ล ฟื้นฟูแก๊งคนเชื้อสายจีน

แต่ว่า เขาไม่อาจไม่ยอมรับสักนิด นั่นก็คือเฉียงไจ่คนนี้เป็นคนหนุ่มที่ผ่านโลกมาไม่มาก แน่นอนว่ากล้าหาญกว่าตัวเองอยู่มาก

ถึงแม้ว่าภายในใจจะไม่ค่อยเชื่อมั่นในกำลังของเย่เฉิน แต่หนี่ต้าเหว่ยก็เช่นเดียวกันมีความกังวลของตัวเอง ถ้าตัวเองจัดการเย่เฉิน งั้นตัวเองก็จะสามารถแอบซ่อนตัวต่อได้ ทั้งชีวิตนี้ก็ไม่มีวันที่จะฟื้นตัวขึ้นมาได้

แต่ว่า ถ้าตัวเองร่วมมือกับเย่เฉิน เป็นไปได้ว่ายังมีโอกาสฟื้นตัวอยู่สักนิด

คิดถึงตรงนี้ เขาไม่เพียงมองไปยังเฉินจ้างโจงที่อยู่ด้านข้าง

ในสายตาของเขา เฉินจ้างโจงเป็นบุคคลที่ไม่ธรรมดาคนหนึ่ง

ถึงแม้ว่าหลายปีมานี้จะอุดอู้อยู่ในร้านตุ๋นห่านมาโดยตลอด แต่เขาแน่นอนว่าเป็นคนที่ฉลาดหลักแหลมเป็นอันดับหนึ่งของไชน่าทาวน์ กระนั้นแม้แต่เขายังเชื่อมั่นเย่เฉิน งั้นก็แสดงว่าเย่เฉินต้องมีความสามารถมากกว่าที่ตัวเองคาดคิดไว้

จากนั้น เขาจึงตัดสินใจ พูดกับเย่เฉินว่า:“คุณเย่ ผมยินยอมร่วมมือกับคุณ ต้องการให้ผมทำอะไร คุณบอกกล่าวมาได้เลย!”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน