สรุปตอน บทที่ 5910 ผมจะไปรอที่บ้านคุณ(1) – จากเรื่อง ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน โดย เมฆทอง
ตอน บทที่ 5910 ผมจะไปรอที่บ้านคุณ(1) ของนิยายนิยาย จีนเรื่องดัง ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน โดยนักเขียน เมฆทอง เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
ได้ยินราคาที่เย่เฉินแจ้ง มุมปากอันโตนิโอก็กระตุกเล็กน้อย
เขากัดฟันยิ้มว่า:“ใช้ได้นี่ รีดไถมะเฟียได้ คุณนี่มีความสามารถเสียจริง!”
เย่เฉินถามอย่างอยากรู้อยากเห็นว่า:“อ๋อ คุณคือมะเฟีย?”
อันโตนิโอหัวเราะอย่างเยือกเย็นว่า:“ทำไม?เพิ่งจะดูออก?”
พูดจบ เขาก็เอาเงินหนึ่งพันกลับเข้าไปในกระเป๋า แล้วพูดกับเย่เฉินด้วยท่าทางหยิ่งผยองว่า:“ในเมื่อรู้ตัวตนผมแล้ว งั้นตอนนี้คุณก็ไสหัวไปยังทันอยู่”
เย่เฉินพูดอย่างไม่พอใจว่า:“เงินยังไม่ให้ผมก็คิดจะจัดการผมเสียแล้ว ยังไม่ตื่นเหรอ?”
อันโตนิโอกัดฟันพูดว่า:“ไอ้หนุ่ม ให้โอกาสแล้วไม่รับไว้อีก งั้นก็อย่ามาว่าฉันล่ะ!”
พูดจบ เขาก็กำชับลูกน้องว่า:“ตัดขาสองข้างของมันมา จากนั้นขับรถเอามันไปทิ้งอีกไกลหลายร้อยไมล์ เร็วเข้าล่ะ แขกคนสำคัญจะมาถึงแล้ว”
ลูกน้องหลายคนเตรียมหมัดพร้อมเดินไปทางเย่เฉินทันที
ตอนนี้เอง มีเสียงไซเรนดังขึ้น รถตำรวจหลายคันขับเข้ามาตรงหน้าอย่างรวดเร็ว
หลังจากรถจอดสนิทแล้ว ตำรวจกว่าสิบนายก็ลงมาจากรถหลายคัน หนึ่งในนั้นมาตรงหน้าอันโตนิโอ แล้วพูดว่า:“อันโตนิโอ เราได้รับโทรศัพท์แจ้งว่า มีคนบอกว่ามะเฟียขับรถชนคนที่นี่เสียชีวิต เกิดอะไรขึ้นกันแน่?”
อันโตนิโอตกใจเล็กน้อย จากนั้นมองไปที่เย่เฉินอย่างไม่รู้ตัว
ตำรวจขอให้เขาเอามือออกมาแล้วแผ่ราบกับพื้น แต่เขาไม่ให้ความร่วมมือ บางคนถึงกับเอามือล้วงกระเป๋าอย่างยั่วยวน พูดว่าก็ผมหยิบโทรศัพท์ออกมาไม่ได้เหรอ?
และตำรวจสหรัฐอเมริกาเจอคนเสแสร้งเช่นนี้ ก็จะไม่ให้โอกาสเขาเสียใจ ไม่ว่าตำรวจจะมีกี่คน ทุกคนก็จะจัดการให้เสร็จสิ้นโดยเร็วที่สุด แล้วกลับไปเขียนหนังสือว่าตัวเองคิดเขาว่าเอามือสอดเข้าไปสงสัยว่าจะมีปืนอยู่ในกระเป๋า วันถัดมาก็ทำงานได้ปกติ
อันโตนิโอก็คิดว่า ถ้าลูกน้องตัวเองนอนลงตรงนี้ ทำลายหน้าตัวเองมาก ดังนั้นจึงพูดว่า:“คุณตำรวจ นี่ก็แค่อุบัติเหตุรถชนธรรมดา ๆ นี่ครับ ลูกสาวผมไม่ระวังจึงขับชนรถของชายคนนี้ พวกเรากำลังตกลงเรื่องค่าชดเชยอยู่”
ตำรวจคนนั้นก็ไม่ค่อยอยากมีปัญหาจนทำให้อันโตนิโอไม่พอใจ ดังนั้นจึงมองไปยังเย่เฉิน แล้วถามว่า:“คุณครับ สถานการณ์เป็นอย่างที่เขาพูดหรือไม่ครับ?”
เย่เฉินส่ายหน้าพูดว่า:“แน่นอนว่าไม่ใช่ เขาชนผม แต่ไม่ชดเชยให้ผม และยังขู่ว่าจะฆ่าผมอีก”
พูดไป เย่เฉินก็ทำตามสไตล์หม่าหลันผู้เป็นแม่ยาย แล้วนั่งข้างถนน พูดนิ่ง ๆ ว่า:“ผมไม่สน วันนี้ผมจะอยู่ตรงนี้ดูว่าคุณจะฆ่าผมทิ้งอย่างไร!แล้วก็ พวกเขามีปืนกันทุกคน ถ้าพวกคุณไม่จัดการ ผมจะเอาไปเผยแพร่ทางอินเทอร์เน็ต!ให้ทุกคนเห็นว่าตำรวจนครนิวยอร์กปกป้องมะเฟียอย่างไร”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...
รอตอนต่อไปอยู๋นะครับกำลังสนุกเลย...
รออัพเดตตอนใหม่อยู่นะครับ กำลังสนุกเลย...
ไม่มีอัพเดตแล้วหรือครับ กำลังสนุกเลย...
99% เว็บนี้แปลใกล้เคียงคำพูดของคนไทยที่สุด เสียดายเขาไม่แปลต่อให้ เว็บอื่นเขาไปไกลแล้วแต่แปลเข้าใจยากหน่อย ต้องใช้การเดาเข้าช่วยถึงพอจะเข้าใจ มีเว็บที่เป็นภาษาจีนล้วน ลองใช้โปรแกรมแปลภาษาดู ก็เหมือนเว็บอื่นๆที่ว่า ผลสุดท้ายก็กลับมาอ่านเว็บนี้ต่อ คิดว่าถ้าอ่านจนจบที่เขาแปล ก็คงไปหาอ่านเว็บอื่นต่อ เดาเอา😁...
อัพตอนต่อไปหน่อยครับกำลังสนุกเลย...
il semble que c'est leur fin d'histoire comme ça . merci pour ce temps de lecture,nous aurions préféré un lien d'achat complète du livre hélas . il temps de faire autre chose désormais...