ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5910

สรุปบท บทที่ 5910 ผมจะไปรอที่บ้านคุณ(1): ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

สรุปตอน บทที่ 5910 ผมจะไปรอที่บ้านคุณ(1) – จากเรื่อง ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน โดย เมฆทอง

ตอน บทที่ 5910 ผมจะไปรอที่บ้านคุณ(1) ของนิยายนิยาย จีนเรื่องดัง ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน โดยนักเขียน เมฆทอง เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง

ได้ยินราคาที่เย่เฉินแจ้ง มุมปากอันโตนิโอก็กระตุกเล็กน้อย

เขากัดฟันยิ้มว่า:“ใช้ได้นี่ รีดไถมะเฟียได้ คุณนี่มีความสามารถเสียจริง!”

เย่เฉินถามอย่างอยากรู้อยากเห็นว่า:“อ๋อ คุณคือมะเฟีย?”

อันโตนิโอหัวเราะอย่างเยือกเย็นว่า:“ทำไม?เพิ่งจะดูออก?”

พูดจบ เขาก็เอาเงินหนึ่งพันกลับเข้าไปในกระเป๋า แล้วพูดกับเย่เฉินด้วยท่าทางหยิ่งผยองว่า:“ในเมื่อรู้ตัวตนผมแล้ว งั้นตอนนี้คุณก็ไสหัวไปยังทันอยู่”

เย่เฉินพูดอย่างไม่พอใจว่า:“เงินยังไม่ให้ผมก็คิดจะจัดการผมเสียแล้ว ยังไม่ตื่นเหรอ?”

อันโตนิโอกัดฟันพูดว่า:“ไอ้หนุ่ม ให้โอกาสแล้วไม่รับไว้อีก งั้นก็อย่ามาว่าฉันล่ะ!”

พูดจบ เขาก็กำชับลูกน้องว่า:“ตัดขาสองข้างของมันมา จากนั้นขับรถเอามันไปทิ้งอีกไกลหลายร้อยไมล์ เร็วเข้าล่ะ แขกคนสำคัญจะมาถึงแล้ว”

ลูกน้องหลายคนเตรียมหมัดพร้อมเดินไปทางเย่เฉินทันที

ตอนนี้เอง มีเสียงไซเรนดังขึ้น รถตำรวจหลายคันขับเข้ามาตรงหน้าอย่างรวดเร็ว

หลังจากรถจอดสนิทแล้ว ตำรวจกว่าสิบนายก็ลงมาจากรถหลายคัน หนึ่งในนั้นมาตรงหน้าอันโตนิโอ แล้วพูดว่า:“อันโตนิโอ เราได้รับโทรศัพท์แจ้งว่า มีคนบอกว่ามะเฟียขับรถชนคนที่นี่เสียชีวิต เกิดอะไรขึ้นกันแน่?”

อันโตนิโอตกใจเล็กน้อย จากนั้นมองไปที่เย่เฉินอย่างไม่รู้ตัว

ตำรวจขอให้เขาเอามือออกมาแล้วแผ่ราบกับพื้น แต่เขาไม่ให้ความร่วมมือ บางคนถึงกับเอามือล้วงกระเป๋าอย่างยั่วยวน พูดว่าก็ผมหยิบโทรศัพท์ออกมาไม่ได้เหรอ?

และตำรวจสหรัฐอเมริกาเจอคนเสแสร้งเช่นนี้ ก็จะไม่ให้โอกาสเขาเสียใจ ไม่ว่าตำรวจจะมีกี่คน ทุกคนก็จะจัดการให้เสร็จสิ้นโดยเร็วที่สุด แล้วกลับไปเขียนหนังสือว่าตัวเองคิดเขาว่าเอามือสอดเข้าไปสงสัยว่าจะมีปืนอยู่ในกระเป๋า วันถัดมาก็ทำงานได้ปกติ

อันโตนิโอก็คิดว่า ถ้าลูกน้องตัวเองนอนลงตรงนี้ ทำลายหน้าตัวเองมาก ดังนั้นจึงพูดว่า:“คุณตำรวจ นี่ก็แค่อุบัติเหตุรถชนธรรมดา ๆ นี่ครับ ลูกสาวผมไม่ระวังจึงขับชนรถของชายคนนี้ พวกเรากำลังตกลงเรื่องค่าชดเชยอยู่”

ตำรวจคนนั้นก็ไม่ค่อยอยากมีปัญหาจนทำให้อันโตนิโอไม่พอใจ ดังนั้นจึงมองไปยังเย่เฉิน แล้วถามว่า:“คุณครับ สถานการณ์เป็นอย่างที่เขาพูดหรือไม่ครับ?”

เย่เฉินส่ายหน้าพูดว่า:“แน่นอนว่าไม่ใช่ เขาชนผม แต่ไม่ชดเชยให้ผม และยังขู่ว่าจะฆ่าผมอีก”

พูดไป เย่เฉินก็ทำตามสไตล์หม่าหลันผู้เป็นแม่ยาย แล้วนั่งข้างถนน พูดนิ่ง ๆ ว่า:“ผมไม่สน วันนี้ผมจะอยู่ตรงนี้ดูว่าคุณจะฆ่าผมทิ้งอย่างไร!แล้วก็ พวกเขามีปืนกันทุกคน ถ้าพวกคุณไม่จัดการ ผมจะเอาไปเผยแพร่ทางอินเทอร์เน็ต!ให้ทุกคนเห็นว่าตำรวจนครนิวยอร์กปกป้องมะเฟียอย่างไร”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน