ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5911
เฉียงไจ่ที่อยู่ไม่ไกลเวลานี้ยกโทรศัพท์มาพูด：“ผมถ่ายทอดสดบนเว็บไซต์วิดีโอไว้แล้ว！และยังให้เพื่อนบันทึกหน้าจอไว้ด้วย เดี๋ยวพวกเขาจะอัปโหลดวิดีโอไปยังเว็บไซต์ต่าง ๆ！”
ตำรวจได้ยิน ก็ไออย่างเขินอาย พูดกับอันโตนิโอว่า：“สถานการณ์ของวันนี้คุณก็เห็นแล้ว อย่างแรก เรื่องนี้พวกคุณต้องแก้ไขให้ถูกต้อง ต่อจากนั้น ใครที่เอาปืนออกมา ต้องตามผมกลับไปสอบสวน
อันโตนิโอโกรธจนแทบจะระเบิด
เขาจะไปคิดได้ไงว่า ตัวเองจะถูกคนมารีดไถที่หน้าประตูบ้านตัวเอง
สิ่งสำคัญคือตอนนี้ตัวเองยังไม่มีวิธีใด ๆ
ตอนนี้เอง คนสนิทของเขาก็เดินมาตรงหน้า พูดเสียงเบา：“ลูกพี่ แขกคนสำคัญจะมาถึงแล้วครับ”
อันโตนิโอก็กังวลเล็กน้อย
เขาไม่อยากให้แขกคนสำคัญมาแล้ว เห็นตัวเองเถียงกับคนอื่นที่หน้าประตู
ที่สำคัญคือลูกสาวตัวเองรถชนคนอื่น และตัวเองก็ไม่เต็มใจที่จะชดใช้ให้กับเรื่องที่น่าละอายนี้
ด้วยความที่ทำอะไรไม่ได้ เขาได้แต่พยักหน้า ดึงลูกน้องคนนั้นเข้ามา หยิบปืนของเขาออกมาจากช่วงเอวเขาแล้วโยนไปที่พื้น จากนั้นเขาก็ดันไปหาตำรวจ พูดว่า：“พวกคุณพาเขาไปเถอะ”
พูดจบ แล้วมองไปที่เย่เฉิน แล้วพูดว่า：“คุณต้องการหนึ่งแสนดอลลาร์ใช่ไหม รอก่อน ผมจะให้คนไปเอามาให้”
ตำรวจได้ยิน ก็มองเย่เฉินอย่างตกใจทันที โพล่งถามไปว่า：“คุณขอเขาหนึ่งแสนดอลลาร์？”
“ใช่”เย่เฉินพูดด้วยใบหน้าที่ดูสมเหตุสมผล：“ค่าจ้างที่หายไปของผมสูง หนึ่งแสนดอลลาร์ก็ถือว่าถูกแล้ว”
ตำรวจกลืนน้ำลาย แล้วถามว่า：“คุณน่าจะไม่รู้ว่าเขาเป็นใครสินะ？”
เย่เฉินเบะปาก：“ผมจำเป็นต้องรู้ด้วยเหรอ？”
อันโตนิโอก็โกรธจนแทบจะระเบิด
ก็เหมือนประธานบริษัทใหญ่เจอยามประจำลานจอดรถ ไม่ว่าจะพูดเท่าไหร่ก็ต้องเอาตามนั้น คำพูดแอบเหน็บแนม ชอบบังคับ ทำดีแค่ไหนเขาก็ไม่ชอบ ดื้อด้าน ยังไงก็ไม่ให้เข้า！
ดังนั้น เขาจึงอดกลั้นความโกรธไว้ ถามเย่เฉิน：“แบบนี้ละกัน คุณพูดมาว่าจะเอาอย่างไร ผมฟังคุณเอง”
เย่เฉินพยักหน้า ชี้ไปที่วิลล่าเขา แล้วพูดว่า：“ผมจะไปรอที่บ้านคุณ คุณเอามาให้ผมหนึ่งล้าน ผมได้เงินแล้วจะไป เรื่องนี้จะได้จบ”
อันโตนิโอถามอย่างตกใจ：“คุณหมายความว่า คุณจะเข้าไปรอ？”
“ใช่ไง”เย่เฉินพยักหน้า พูดอย่างมีเหตุผลว่า：“แน่นอนว่าผมจะรอที่บ้านคุณ ไม่อย่างนั้นคุณปิดประตูแล้วซ่อนตัวจากผม ผมจะทำอย่างไรล่ะ？”
อันโตนิโอก็หัวเราะทันที แล้วพูดว่า：“ได้สิ ในเมื่อคุณพูดขนาดนี้ งั้นก็เชิญเข้ามานั่งก่อน ผมจะให้คนไปรวบรวมเงินมาให้！”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ห๊า พระเอกไปเป็นหนี้พวกหล่อนตรงไหน พวกตัวเองชอบเย่เฉินเอง เย่เฉินไม่ได้บังคับ แล้วจะให้พระเอกคืนความรักให้พวกเอ็งเนี่ยน่ะ ส่วนพระเอกกุเห้นมึงก้ปวดใจกับผู้หญิงทุกคนแหละ -.-"...
อ๋อ พึ่งรู้ว่าพระเอกไปช่วยใคร ก้คิดว่าพระเอกชอบคนนั้น ในใจมีเขาอยู่ จะหลุดกับความคิดเฟ่ยเข้อสินถึงๆด้บอกเรื่องนี้มีแต่พวกหลงตัวเอง มีแค่ชูหรันกับซิวอี้นี่แหละความรักผญ.ดี ๆม่หลงตัวเองขนาดนั้น ขอโทษด้วยครับพอดีอินไปหน่อย...
ผู้หญิงเรื่องนี้หลงตัวเองโครต เป้นเพราะชูกันเถอะ พระเอกถึงได้มีแรงผลักนั้น ไม่ใช่นานาโกะ มโนเก่งเนาะ อีเฟ่ย...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โง่ทั้งพระเอกทั้งหลิวม่านฉง ทำตัวเป้นเมียพระเอกสะงั้น จนต้องเลื่อนผ่านขก.อ่าน ขัดใจ พระเอกแม่งก้จะแคร์ผู้หญิงทั้งโลกเลยรึไง...
ไอหลิวท่านฉง ก้มั่นหน้าเกินน่ะ คิดว่าพระเอกจะชอบมึงรึไง เล่นตัว จะหลุด...
ตระกูลเฟ่ยแม่งก้น่าขยะแขยงกันทุกตัวแหละ มีแค่เฟ่ยเข่อขิน เป้นตระกุลเดียวที่ไม่อยากให้เย่เฉนร่วมมือด้วยเลยจริงๆ เฟ่ยเจี้ยนจงแม่งก้ไม่ใช่คนดีไรนักหรอก ปากก้เอาเครื่องสวรรค์มาอ้าง สุดท้ายก้อยากจะไว้ชีวิตหลานตัวเอง น่าขยะแขยง...
สะใจไอไรอันมากกก...
โง่ก็โง่อยุ่วันยันค่ำ แทนที่จะเอาเรื่องแจ้งความมาพูด ถ้าคน1,000คนแจ้งความ คนที่โดนจับก้คือพวก1,000คนเพราะพวกนี้มันก้รุ้ว่าคนในครอบครัวทำไรแต่ไม่ห้ามไม่แจ้งตำรวจ ถ้าตำรวจรู้ว่าพวกญาติรู้แต่ไม่แจ้งความ ก้โดนข้อหาสมรู้ร่วมคิดแล้ว และพวกนี้ก้ไม่มีหลักฐานเอาผิดเฟนหยุน แต่ดันคืดไม่ได้เนี่ยน่ะ แต่สนุกมาก เป้นนิยายเรื่องแรกที่ติดงอม แหละอินมาก 555...