โอมาน ราโมวิชในตอนนี้ เหมือนกับเห็นผี
เขาไม่กล้าแม้แต่จะฝันว่า ตัวเองจะเจอเย่เฉินที่เหมือนมารผจญที่นครนิวยอร์ก ในบ้านของหัวหน้ามะเฟีย!
หลังจากครั้งที่แล้วแผนการที่จะเอาเฮเลน่ามาอย่างชนะนั้นล้มเหลว เย่เฉินก็กลายเป็นฝันร้ายในใจโอมาน ราโมวิช
ไม่เพียงแค่เพราะเย่เฉินทำลายแผนการที่ตัวเองจะแต่งงานกับเจ้าหญิง ที่สำคัญกว่านั้นคือ เย่เฉินยังทำอะไรได้หลายอย่าง และตบตัวเองไปมาหลายสิบครั้ง
แม้ว่าโอมาน ราโมวิชจะเกิดมาไม่ได้ดีแต่ต้น ตอนหนุ่มก็ลำบากมาก เจอความทุกข์ยากอยู่ไม่น้อย แต่เมื่อเขากลายเป็นผู้มีอำนาจ ก็ไม่มีใครบังคับเขาได้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงสั่งเขา แต่เย่เฉินนั้นเป็นเพียงคนเดียวที่ทำเช่นนี้
จากนิสัยของโอมาน ราโมวิช แน่นอนว่าต้องเอาคืนภายหลัง เอาชีวิตของเย่เฉิน
แต่ครั้งนั้น ที่สุดท้ายโอมาน ราโมวิชเลือกที่จะกล้ำกลืนความโกรธ เป็นเพราะเย่เฉินเป็นคนตระกูลเย่แห่งเย่นจิง ทรัพย์สินของตระกูลเย่นั้นสูงกว่าตัวเองมาก แน่นอนว่าตัวเองก็กลัว
แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดไม่ใช่ว่าตระกูลเย่ร่ำรวยกว่าตัวเอง แต่เบื้องหลังตระกูลเย่ยังมีสำนักว่านหลงที่ทรงพลัง
แต่ จากที่โอมาน ราโมวิชรู้ เขาไม่รู้ว่าทั้งสำนักว่านหลงต่างยอมจำนนต่อเย่เฉิน เขายังคิดว่าตระกูลเย่มอบทรัพย์สินครึ่งหนึ่งให้สำนักว่านหลง แลกกับการให้อภัยและคำอวยพรของสำนักว่านหลง
ดังนั้นในใจของเขา ค่อนข้างดูถูกตระกูลเย่เล็กน้อย
ความรู้สึกแบบนี้ อาจเหมือนกับเจ้าของที่ดินที่เจอจารชนในตอนนั้น ถึงแม้ในใจจะดูถูก ขายประเทศให้อีกฝ่ายเพื่อเกียรติ อาศัยอำนาจหนุนหลัง แต่เนื่องจากกำลังที่อยู่เบื้องหลังอีกฝ่าย ก็ต้องสุภาพ และให้ความเคารพ
โอมาน ราโมวิชรู้ว่า มะเฟียอย่างอันโตนิโอ จะฆ่าใครต้องออมมือก่อน แต่ถ้าพวกเขาแน่ใจว่าเป็นคนที่พวกเขามีเรื่องด้วยได้ พวกเขาก็ฆ่าอย่างโหดเหี้ยมทันที
และเหมือนอันโตนิโอจะไม่มีความเคารพเย่เฉินเลย ไม่แน่เขาอาจจะไม่รู้ตัวตนที่แท้จริงของเย่เฉินก็ได้
ดังนั้น เขาจึงจงใจชี้ไปที่เย่เฉินแล้วถามอันโตนิโอ:“คุณรู้จักเขาไหม?”
อันโตนิโอส่ายหน้า:“ไม่รู้จัก แค่มีทะเลาะกันนิดหน่อย จนเกิดอาการไม่พอใจเล็กน้อย ถ้าคุณรู้จักเขา เห็นแก่เกียรติคุณแล้ว ผมก็จะลืมเรื่องทะเลาะระหว่างเขาให้ ถ้าคุณไม่พอใจ ผมก็จะขอโทษสุภาพบุรุษท่านนี้ด้วย”
อันโตนิโอในตอนนี้ กังวลในใจเล็กน้อย เขาเป็นห่วงว่าเย่เฉินและโอมาน ราโมวิชจะเป็นเพื่อนหรือคนรู้จัก ถ้าโอมาน ราโมวิชต่อว่า ตัวเองก็คงจะแย่ ดังนั้นเขาต้องถ่อมตัวก่อน ถือว่าหาทางออกให้ตัวเอง

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...