บทที่ 593
พอได้ยินว่าซุนโหย่วฉายจองห้องอาหารระดับทองคำไว้ชั้นบน ทุกคนในงานก็อึ้งไปตามกัน!
ต้องรู้ก่อนว่า ทั้งเมืองจินหลิง เทียนเซียงฝู่นั้น เป็นหนึ่งในร้านอาหารที่สุดยอดในเมืองจินหลิง
แม้แต่บุคคลระดับต้นๆ ของสังคมที่พอมีชื่อเสียง จะทุ่มเงินหรือใช้เส้นสาย ก็ยังยากที่จะสั่งจองห้องอาหารระดับทองคำได้
คนในงานพวกนี้ ต่อให้เป็นคนมีฐานะสูงส่งอย่างประธานเพ๋ยก็ล้วนแล้วแต่ยังไม่มีโอกาสได้เข้ามากินข้าวในห้องทองคำ และถึงขั้นไม่เคยเห็นด้านในด้วยซ้ำ ว่าสวยหรูขนาดไหน
ตอนนี้ ซุนโหย่วฉายกลับจะเชิญทุกคนไปกินข้าวในห้องทองคำ ให้พวกเขาได้มีโอกาสได้เข้าไปเห็นอะไรใหม่ๆ นี่มันทำให้คนเต้นได้ไม่น้อยเลยทีเดียว!
เมื่อเทียบกันแล้ว ห้องทองแดงเล็กๆ ของเซียวฉางควน เป็นได้แค่เศษขยะที่ไร้ระดับไปเลย
พอคิดถึงจุดนี้ ในใจของทุกคนก็ผิดหวังกับเซียวฉางควนในใจ
แต่ที่หันไปมองซุนโหรังสีฉาย กลับมีความชื่นชมอย่างบอกไม่ถูก
ประธานเพ๋ยก็สะอึกเล็กน้อย แต่เพราะรับปากงานเลี้ยงของเซียวฉางควนไปก่อนแล้ว ดังนั้นก็ไม่อาจจะตัดสินใจเลยได้ ก็เลยแกล้ง
ทำเป็นขอความเห็นของทุกคน พูดถามว่า “โหย่วฉายมีใจเรียนเชิญเช่นนี้ ทุกคนคิดเห็นอย่างไร? ”
มีคนอดพูดไม่ได้ว่า “ท่านประธานครับ ผมยังไม่เคยเข้าห้องทองคำเลย ก็เลยอยากจะอาศัยโอกาสนี้ เข้าไปเสียหน่อย!”
“ใช่แล้วครับ ท่านประธาน!เข้าไปถ่ายรูปเสียหน่อย แล้วลงรูปในโปรไฟล์ก็ดีเหมือนกัน!”
ประธานเพ๋ยเห็นว่าทุกคนต่างก็อยากเข้าห้องทองคำ ก็เลยยิ้มพูดว่า “ในเมื่อทุกคนคิดเช่นนี้ เช่นนั้นพวกเราก็ไปดูกันเสียหน่อยแล้วกัน? ”
ได้ยินดังนั้น เซียวฉางควนก็อับอายขึ้นในใจอย่างมาก!
เขาก็พูดเถียงออกไปด้วยความโกรธว่า “ซุนโหย่วฉาย คุณบอกว่าใครเป็นไอ้แก่กระจอกวะ? คุณคิดว่าผมไม่เคยเห็นแสงสีรึไง? ผมจะบอกให้นะ คลับเฮาส์ฮุยหวงทั้งสิบชั้น ผมก็เห็นมาแล้ว กับอีแค่ห้องทองคำของเทียนเซียงฝู่เอง แต่พอออกจากปากคุณ มันดูยิ่งใหญ่ราวกับวังหลิงเซียวของอวี้หวงซ่างตี้เลยรึ!”
ซุนโหย่วฉายก็หัวเราะลั่น แล้วพูดว่า “โถๆ เซียวฉางควน คุณนี่ช่างทำให้ผมหัวเราะจริงๆ คนจนๆ อย่างคุณน่ะ ยังจะไปที่คลับเฮาส์ฮุยหวงอีกหรือ? แถมยังได้สมาชิกระดับVIP ได้เสพสุขทั้ง10ชั้นอีกด้วย? คุณคงจะไม่ใช่ไปทำความสะอาดให้เขาหรอกนะ? ”
พอได้ยินซุนโหย่วฉายประชดมาดังนั้น ทุกคนก็อดขำออกมาไม่ได้
ทุกคนคิดไม่ต่างกับซุนโหย่วฉาย ห้องทองแดงของเทียนเซียงฝู่ คนธรรมดากัดฟันจ่ายไปหน่อย ก็มาสามารถจองได้แล้ว แต่คลับเฮาส์ฮุยหวง จะบริการให้กับสมาชิกเท่านั้น
อยากจะเป็นสมาชิก ก็จะมีข้อแม้เยอะมาก ถ้าคุณสมบัติของบุคคล ความสามารถ และกำลังทรัพย์ไม่พอล่ะก็ อยากจะเข้าไปแค่จ่ายเงิน ก็ไม่มีโอกาส
------------

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...