ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5931
คำพูดของไมค์ ทำให้สีหน้าของแดเนียลแข็งทื่อไปทันที
แดเนียลไม่ใช่คนฉลาด
ข้อดีที่สุดของเขา คือกล้าได้กล้าเสีย ตอนนั้นที่ตลาดเขาได้รวบรวมพวกอันธพาลกระจอกที่มีความซื่อสัตย์ต่อเขาเอาไว้ไม่น้อยจริงๆ
เขาที่ถือกำเนิดมาจากคนธรรมดา ไม่ได้เข้าใจถึงกลอุบายมากมายนัก เขาเพียงแค่คิดว่า บรรดาพี่น้องคอยทำงานกับเขาอย่างตั้งใจ เขาก็จะไม่มีทางปฏิบัติต่อทุกคนอย่างไม่ยุติธรรม ถ้าฉันแดเนียลมีกิน บรรดาพี่น้องก็ต้องมีกิน
แต่ไมค์กลับฉลาดกว่าเขามาก
ปีนั้นที่ไมค์สำเร็จการศึกษาชั้นมัธยมปลาย ในย่านคนผิวดำที่เขาอาศัยอยู่ เป็นนักเรียนที่มีผลการดีเยี่ยมเพียงคนเดียวในรุ่นราวคราวเดียวกันที่ถูกตอบรับเข้ามหาวิทยาลัยของรัฐบาล
ในย่านนั้น อัตราการก่ออาชญากรรม อัตราการหย่าร้างแทบจะสูงทะลุฟ้า วัยรุ่นที่ขนยังขึ้นไม่ครบทุกส่วนจำนวนมากมาย ก็เริ่มเรียนรู้ที่จะยิงปืนและเสพยา ทุกวันในย่านนั้นถ้าหากไม่เกิดเหตุดวลปืนกัน ทุกคนที่อาศัยอยู่ที่นี่ก็คงจะนอนไม่หลับเพราะไม่คุ้นชิน
ในสภาพแวดล้อมเช่นนี้ ไมค์สามารถได้รับการตอบรับเข้ามหาวิทยาลัย พอที่จะมองเห็นได้ว่าหัวสมองของเขาไม่ใช่ที่คนทั่วไปจะสามารถเทียบเคียงได้
เพียงแต่ หลังจากที่ไมค์ขึ้นมหาวิทยาลัย เนื่องด้วยครอบครัวยากจน ในมหาวิทยาลัยเขารู้สึกได้ถึงความแตกต่างที่ค่อนข้างมาก เขาได้พบเห็นความอู้ฟู่หรูหราของควรรวย แล้วก็ได้เห็นการไล่ตามคนรวยอย่างบ้าคลั่งของเพื่อนร่วมชั้นผู้หญิง แต่เขา กลับเป็นเพราะปัญหาด้านความจนกับสีผิว ถูกเพื่อนร่วมชั้นเรียนข้างกายห่างเหินกดขี่
นับตั้งแต่ตอนนั้นเป็นต้นมา ไมค์ก็ได้เดินทางผิด เขาเริ่มลักขโมยทรัพย์สินของเพื่อนร่วมชั้นคนอื่นๆในโรงเรียน โทรศัพท์มือถือ โน้ตบุ๊ค จักรยาน ของเพียงแค่เป็นสิ่งของที่สามารถแลกเป็นเงินได้ เขาจะไม่มีทางปล่อยให้โอกาสหลุดลอยไป
ดังนั้นตอนที่อยู่ชั้นปีที่สองของมหาวิทยาลัย เขาจึงถูกไล่ออกจากโรงเรียน
เขาที่เข้าตาจน เข้าร่วมกับแก๊งนั้นที่ตนเองได้รู้จักตอนที่ตนเองปลดหนี้ ก็คือเบริน์นิ่ง แองเจิ้ลดั้งเดิม
ทันทีที่แดเนียลเดินเข้ามา ก็กล่าวกับอันโตนิโออย่างนอบน้อม: “สวัสดีครับเถ้าแก่!”
ไมค์ก็กล่าวอย่างนอบน้อมเช่นกัน: “สวัสดีครับเถ้าแก่!”
อันโตนิโอมองทั้งสองคนแวบหนึ่งด้วยสายตาซับซ้อนแวบหนึ่ง เอ่ยปากกล่าว: “แดเนียล หลังจากนนี้พวกเราไปถึงซีเรีย นายอย่าโทษฉันเป็นขาด”
แดเนียลฟังด้วยความงุนงง ถามโดยไม่รู้ตัว: “เถ้าแก่ นี่คุณหมายความว่ายังไง? ใครจะไปซีเรีย? พวกเราจะไปซีเรียงั้นเหรอ?”
อันโตนิโอสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เมื่อครู่นี้เย่เฉินพูดแผนการทั้งหมดของเขาออกมาอย่างค่อนข้างสงบ
คืนนี้ เขาก็จะหลอกใช้อันโตนิโอ ทยอยนัดหัวหน้าขององค์กรภายใต้บังคับบัญชาทั้งหมดรวมทั้งรองหัวหน้ามา หลังจากนั้นขังทุกคนเอาไว้ พรุ่งนี้เช้า หลังจากถึงว่านพั่วจวิน นำตัวพี่ใหญ่ของแก๊งเหล่านี้ทั้งหมดไป หลังจากให้รองหัวหน้าได้เห็นกับตาพี่ใหญ่ถูกว่านพั่วจวินของสำนักว่านหลงพาตัวไป ค่อยนำรองหัวหน้าเหล่านี้เลื่อนขั้นเป็นมือวางอันดับหนึ่ง ให้พวกเขาไปรับช่วงต่อแก๊งของพวกเขา
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...