ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5932

เย่เฉินใช้ไม้นี้ ภายในเวลาเพียงคืนเดียว ให้แก๊งทั่วทั้งนครนิวยอร์ก ทั้งหมดกลายเป็นหุ่นเชิด

รองหัวหน้าที่บังเอิญโชคดีได้อยู่ต่อไปเหล่านี้ หลังจากรองหัวหน้ากลับไปด้วยความตื่นตระหนก ครุ่นคิดถึงความยิ่งใหญ่ของสำนักว่านหลงที่เย่เฉินอยู่เบื้องหลัง ในภายภาคหน้าไม่กล้ามีจิตใจอกตัญญูใดใดขึ้นอีกอย่างแน่นอน จะต้องเชื่อฟังคำสั่งของเย่เฉินอย่างโดยดี

และกิจการที่ตระกูลซาโน่ดำเนินการมาอย่างยากลำบากเป็นเวลาหลายสิบปี หลังจากคืนนี้ จะถูกเย่เฉินตัดไฟแต่ต้นลม

อันโตนิโอได้ยอมรับชะตากรรมแล้ว ในเวลานี้ทำได้แค่เพียงกล่าวกับแดเนียลอย่างโศกเศร้า: “แดเนียล ไม่ใช่เพียงแค่พวกเรา ยังมีผู้รับผิดชอบของแก๊งอื่นอีก หลังจากที่พวกเขาทยอยกันมาแล้ว ทุกคนไปซีเรียด้วยกัน ออกเดินทางแต่เช้าตรู่ของวันพรุ่งนี้”

แดเนียลประหลาดใจมากกว่าเดิม ซักถามเขา: “เถ้าแก่ พวกเราเป็นแก๊ง ไม่ใช่ทหารรับจ้าง อย่างพวกเราไปที่ซีเรียทำอะไรได้? คงไม่ใช่ว่าแย่งอาณาเขตที่ซีเรียหรอกใช่ไหม? คนทางด้านนั้นโหดร้ายกว่าเราเยอะเลย พวกเรายังใช้แค่ปืนสั้นเก้ามม.แย่งชิงอาณาเขต พวกเขาทางด้านนั้นน่าจะแบกRPGวิ่งกันให้ทั่ว......”

อันโตนิโอกล่าวอย่างโศกเศร้า: “รายละเอียดให้คุณเย่มาพูดกับนายเถอะ”

“คุณเย่? คุณเย่ไหน?”

ทั้งสองคนฟังด้วยความงุนงง ไม่เข้าใจเลยสักนิดว่าอันโตนิโอพูดอะไรกันแน่

ในเวลานี้ มีผู้ชายใบหน้าแบบเอเชียตะวันออกคนหนึ่งเดินออกมาจากด้านหลังครัว เขามองคนทั้งสอง กล่าวเสียงเรียบ: “นับตั้งแต่วันพรุ่งนี้เป็นต้นไป หัวหน้าแก๊งที่อยู่ภายใต้ตระกูลซาโน่ทั้งหมดรวมทั้งพวกแกเบริน์นิ่ง แองเจิ้ลอยู่ในนั้นด้วย ทั้งหมดจะถูกส่งไปที่ซีเรีย ตำแหน่งพี่ใหญ่จะถูกส่งมอบให้รองหัวหน้าของแก๊งโดยอัตโนมัติ ในขณะเดียวกันพี่ใหญ่ที่เข้ารับตำแหน่งใหม่จะต้องนำกำไร75%ของแก๊งส่งมอบให้แก่แก๊งคนเชื้อสายจีนทุกเดือน ใครกล้าไม่เชื่อฟัง ก็จะส่งคนนั้นไปที่ซีเรียเช่นกัน จนกว่าจะเฟ้นหาพี่ใหญ่ที่เชื่อฟังคำสั่งได้!”

ทั้งสองคนเหมือนกับได้ฟังเรื่องตลกโปกฮา โดยเฉพาะแดเนียลยิ่งดูถูกเหยียดหยาม

ในมุมมองของเขา แก๊งคนเชื้อสายจีนได้กลายเป็นคนที่พ่ายแพ้ของเขาไปแล้ว กำลังจะถูกไล่ออกไปจากไชน่าทาวน์จนสิ้นซากแล้ว ให้ตนเองจ่ายส่วยให้แก่แก๊งคนเชื้อสายจีน อีกทั้งยังดึงกำไรไป75%อีก นี่เรียกได้ว่าเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้