ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5933

อันโตนิโอแสดงตัวตนของราชาใต้ดินแห่งนครนิวยอร์กของเขาอย่างเต็มที่ หัวหน้าแก๊งทั้งหมดที่ถูกเขาเรียกตัวมา ทุกคนมาอย่างรีบเร่งด้วยความมีชีวิตชีวา มีความสุขเป็นอย่างยิ่ง

แต่ว่า ใครก็คาดไม่ถึง สิ่งที่รอพวกเขาอยู่ที่ไชน่าทาวน์ กลับเป็นการมัดตัวนอกเหนือจากนี้ยังผ้าขี้ริ้วเหม็นยัดปากเอาไว้ สุดท้ายถูกมัดรวมเอาไว้ด้วยกันกับพวกพี่น้องมือวางอันดับหนึ่ง รองหัวหน้าของหน่วยงาน คลุมหัวนั่งยองๆอยู่ที่มุมชั้นสองของร้านห่านย่าง

จากนั้นคนที่มาถึงยิ่งมากขึ้นเรื่อยๆ ในใจของอันโตนิโอยิ่งลนลานมากขึ้น

ฉวยโอกาสช่องว่างตอนที่คนกลุ่มหนึ่งเพิ่งถึงชั้นสอง คนกลุ่มต่อไปยังมาไม่ถึง เขาอดไม่ได้ที่จะถามเย่เฉินอย่างน่าสงสาร: “คุณเย่…หัวหน้าแก๊งเหล่านี้ถูกผมหลอกไปที่ซีเรียแล้ว ถือว่าผมขายหัวหน้าแก๊งทั่วทั้งนครนิวยอร์กไปหมดแล้ว ต่อไปทุกคนไปที่ซีเรีย ถ้าหากพวกเขาร่วมมือกันทำร้ายผม ผมจะไม่ตายอยู่ที่นั่นเหรอครับ...”

เย่เฉินยิ้ม ถามเขา: “ถ้าอย่างนั้นนายคิดว่าควรจะทำอย่างไร?”

อันโตนิโอกลืนน้ำลาย กล่าวอย่างระมัดระวัง: “คุณว่าผมให้ความร่วมมือขนาดนี้แล้ว ถ้าไม่อย่างนั้นก็ทิ้งผมเอาไว้ที่นครนิวยอร์ก รับใช้คุณกับเฉียงไจ่ท่านนั้นดีไหมครับ......”

เย่เฉินย้อนถาม: “อยู่ที่นครนิวยอร์กไม่กลัวว่าจะมีคนมาตามล้างแค้นแกเหรอ? แกหลอกหัวหน้าแก๊งพวกนี้ไปที่ซีเรียแล้ว แกเดาว่าครอบครัวของพวกมันจะมาตามเอาชีวิตแกไหม?”

อันโตนิโอกระตุกมุมปาก ถามอย่างลองหยั่งเชิง: “คุณเย่ ถ้าไม่อย่างนั้นคุณปล่อยผมกลับไปที่เกาะซิซิลีเถอะครับ......”

เย่เฉินตบบ่าของเขา กล่าวเสียงเรียบ: “เอาละอันโตนิโอ เลิกฝันได้ละ พวกนายซิซิลีคนดีกระจายอยู่ทั่วยุโรปและอเมริกา แต่ไม่มีใครไปซีเรียเพื่อสร้างธุรกิจ ไม่สู้นายเป็นตัวแทนประชาชนชาวซิซิลีไปดูสักครั้ง ก็ถือว่าเป็นการช่วงชิงเกียรติยศมาให้ประชาชนชาวซิซิลี”

และเย่เฉินก็ไม่ได้พูดเหลวไหลกับพวกเขา ผู้ที่มาถูกมัดและโยนไว้ชั้นบน ให้เฉียงไจ่คอยจับตามอง ใครกล้าขยับ ใครกล้าดิ้นรน ใครกล้าส่งเสียงที่ไม่ควรส่งเสียง จะถูกน้ำร้อนทั้งการาดลงไปที่เป้ากางเกงทันที

น้ำร้อนราดบนเป้ากางเกงฟังดูเหมือนป่าเถื่อน แต่เมื่อเทียบกับวิธีการของพวกหัวหน้าแก๊งเหล่านี้ ยังห่างชั้นอีกไกล

แต่ว่า วิธีการแบบนี้กลับมีประสิทธิภาพ น้ำร้อนกาหนึ่งวางอยู่ข้างหน้า หัวหน้าแก๊งที่ฆ่าคนนับสิบอย่างเลือดเย็นไม่มีสักคนกล้าขัดขืน

ถึงตอนฟ้าสาง ว่านพั่วจวินพาทหารสำนักว่านหลงนับสิบ นั่งเครื่องบินคองคอร์ดไปที่นครนิวยอร์ก