ทันทีที่คำพูดของว่านพั่วจวินออกจากปากไป โอมาน ราโมวิชก็หวาดกลัวเป็นอย่างยิ่ง
เขารีบกล่าวขออภัยด้วยความหวาดกลัวเป็นอย่างยิ่ง: “ขออภัยคุณเย่ ผมเองก็ฟังข่าวลือจากโลกภายนอกเช่นกัน ขอให้คุณใจกว้าง อย่าได้ถือสาคนรู้น้อยอย่างผม......”
เย่เฉินกล่าวพร้อมรอยยิ้ม: “ถ้าหากฉันมีความรู้ธรรมดาเหมือนกับนาย ก็คงจะเรียนรู้วิธีการของนายตั้งแต่แรก ให้อันโตนิโอจัดการนายไปแล้ว”
พูดไป เย่เฉินมองไปทางอันโตนิโอ ถามเขา: “อันโตนิโอ ฉันให้ข้อเสนอแนะนายอย่างหนึ่ง ถ้าหากนายยินยอมจัดการโอมาน ราโมวิช ฉันก็จะให้นายอยู่ที่นครนิวยอร์กดูแลตระกูลซาโน่ต่อไป นายคิดว่าเป็นยังไง?”
ทันทีที่อันโตนิโอได้ยินประโยคนี้ แทบจะไม่สนใจว่าที่เย่เฉินพูดจะเป็นเรื่องจริงหรือเท็จ หลุดปากพูดอย่างไม่ลังเลเลยสักนิด: “คุณเย่! ขอเพียงแค่คุณให้ปืนผมหนึ่งกระบอก ผมจะยิงหัวของโอมาน ราโมวิชให้เละเดี๋ยวนี้!”
โอมาน ราโมวิชสีหน้าซีดขาวทันที
เขาไม่รู้ว่าเย่เฉินมีเจตนานี้จริงหรือไม่ อย่างไรก็ตาม ตนเองยังเกิดความคิดที่จะยืมมีดฆ่าคนเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อนหน้านี้ อยากจะยืมมืออันโตนิโอจัดการเย่เฉิน ถ้าหากเย่เฉินใช้วิธีการหนามยอกเอาหนามบ่งเหมือนกัน ถ้าอย่างนั้นตนจะต้องตายด้วยน้ำมือของอันโตนิโออย่างแน่นอน
เย่เฉินเห็นว่าโอมาน ราโมวิชใบหน้าหวาดกลัว จึงกล่าวด้วยรอยยิ้ม: “นายไม่ต้องหวาดกลัวขนาดนี้ ฉันพูดแล้ว ฉันไม่มีทางความรู้น้อยเหมือนกับนาย”
โอมาน ราโมวิชโล่งอกทันที เขาในตอนนี้ ไม่ได้ใส่ใจแล้วว่าจะไปซีเรีย หรือว่าไปที่อัฟกานิสถาน ขอเพียงแค่สามารถทำให้เขามีชีวิตอยู่ได้ ไปที่ไหนเขาก็ยอมทั้งนั้น
เย่เฉินมองเขา กล่าวอย่างจริงจัง: “โอมาน ราโมวิช นายไม่เหมือนกับหัวหน้าแก๊งที่อยู่ชั้นบนเหล่านั้น ยังมีอันโตนิโอที่มาจากซิซิลี พวกเขาล้วนเป็นพวกกระจอกที่ไม่มีเกียรติ แต่ว่าถึงอย่างไรก็เป็นคนมีอำนาจ ดูเหมือนว่าตอนที่นายเป็นวัยรุ่นก็น่าจะเป็นคนที่ใจกล้าและมีกลอุบาย เพียงแต่สองปีมานี้ อายุมากแล้ว ค่อยๆถูกความสวยงามล้างสมอง”
โอมาน ราโมวิชก้มหน้าลงไปอย่างละอายใจเป็นอย่างยิ่ง
เขาตระหนักได้ตั้งแต่แรกแล้วว่า ที่ตนเองตกอยู่ในมือของเย่เฉินทั้งสองครั้ง ล้วนเป็นเพราะผู้หญิง
ฮามิดอาศัยปืนในการเติบโต โอมาน ราโมวิชก็อาศัยสมองในการสร้างตำนานอำนาจที่เป็นของตน
ถ้าหากสองคนนี้สามารถร่วมมือกันได้ จะต้องได้รับผลลัพธ์ทางด้านบวกอย่างแน่นอน
แน่นอนว่า โอมาน ราโมวิชอาจจะดูถูกอาณาเขตเล็กๆนั้นของฮามิดก็ได้ แต่ว่าเขาในตอนนี้ไม่มีตัวเลือกอื่น เย่เฉินจะพยายามบังคับดึงความคาดหวังของเขาให้ต่ำลง ให้เขานำฮามิดเป็นโอกาสใหม่ของชีวิต
นี่ก็เหมือนกับคนรวยผู้ทะนงตัวคนหนึ่งหาคู่รัก เขาอยากจะได้คนสูง ผอม สวย ใหญ่ อ่อนช้อย เข้มงวด มีความรู้ และบริสุทธิ์
แต่นี่สำหรับเย่เฉินไม่สำคัญ เขาจะใช้วิธีการของเขา เปลี่ยนความต้องการของคนรวยคนนี้จากที่มีและไม่มีหลายๆอย่าง ค่อยๆบีบอัดให้ได้ที่จนเหลือเพียงหนึ่งอันเท่านั้น ขอแค่มีชีวิตอยู่ก็พอ

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...