ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5938

แต่ว่าเย่เฉินเองก็ไม่ต้องการคำตอบของพวกเขา เพียงแค่กล่าวต่อไปโดยสนใจแต่ตนเอง: “อีกอย่าง พวกนายฟังฉันให้ดี นับตั้งแต่วันพรุ่งนี้เป็นต้นไปพวกนายทุกแก๊งจะต้องมีนักบัญชีโดยเฉพาะ ทำบันทึกรายรับและรายจ่ายทั้งหมดของแก๊งอย่างละเอียด แล้วก็ทำรายงานไปยังแก๊งคนเชื้อสายจีนทุกสัปดาห์ ยอมรับการตรวจสอบบัญชีของแก๊งคนเชื้อสายจีน บัญชีของใครมีปัญหา ครั้งแรกตัดมือซ้าย ครั้งที่สองตัดมือขวา ครั้งที่สามตัดหัวคนนั้น”

คำพูดโหเหี้ยมนี้ของเย่เฉิน พวกเขายิ่งไม่เอามาใส่ใจ

ถึงแม้ว่าตอนนี้พวกเขายังไม่สามารถพูดคุยได้ แต่ภายในใจของทุกคนต่างก็มีเป้าหมายอยู่ภายในใจของตนเอง ทุกคนคิดว่า อำนาจของแก๊งคนเชื้อสายจีนน้อยนิดเพียงนี้ สมาชิกก็ไม่ได้ถือว่าเยอะ ปะทะกันด้วยกำลังอาวุธจริงๆละก็ ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของแก๊งที่มีมากมายขนาดนี้เลยสักนิด ไม่มีข้อได้เปรียบที่จะบีบพวกเขาได้โดยสิ้นเชิง

เวลานี้ เย่เฉินกล่าวต่อไป: “พวกนายน่าจะสังเกตเห็นแล้ว หัวหน้าแก๊งทั้งหมดที่อยู่ที่นี่ต่างก็พารองหัวหน้าของตนมาด้วย ดังนั้นคนที่ตรงไปตรงมาไม่พูดอ้อมค้อม ที่นี่วันนี้ฉันจะพูดสิ่งที่ฉันเตรียมการต่อไป อันดับแรกอีกไม่กี่สิบนาทีต่อไป ลูกพี่ที่ดำรงตำแหน่งของทุกแก๊งจะต้องโดยสารเรือออกจากนครนิวยอร์กมุ่งหน้าสู่ซีเรีย ตำแหน่งลูกพี่แก๊งก็จะมีรองหัวหน้ามารับช่วงต่อ แต่ว่าถ้าหากรองหัวหน้าปฏิเสธที่จะปฏิบัติตามหน้าที่ ถ้าอย่างนั้นเรื่องนี้จะมีคุณว่านที่อยู่ข้างๆผมมารับผิดชอบจัดการ”

พูดจบ เย่เฉินมองไปทางว่านพั่วจวิน กล่าวเสียงเรียบ: “พั่วจวิน นายมาบอกกับทุกท่านหน่อย”

ว่านพั่วจวินพยักหน้า จากนั้นก้าวออกมาด้านหน้าหนึ่งก้าว ก้าวมายืนด้านหน้าของทุกคนด้วยท่าทางของทหาร กล่าวด้วยใบหน้าด้วยที่เคร่งขรึม: “ขอแนะนำตัวเองสักหน่อย ผมคือว่านพั่วจวินประมุขของสำนักว่านหลง”

ทันทีที่คำพูดนี้ออก ทุกคนตรงนั้นต่างก็รู้สึกว่า กระหม่อมของตนเองราวกับถูกคนเปิดออก จากนั้นใช้ลมเย็นของแอร์เป่าลงไปข้างใน