ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5939

คำพูดของว่านพั่วจวิน ทำให้พวกนักเลงที่เมื่อครู่นี้หน้ายังเต็มไปด้วยความโกรธแค้นพวกนี้ ตกใจจนตัวสั่นเบียดเข้าหากันทันที

ฉากนี้ ก็เหมือนกับเพนกวินจักรพรรดิที่รวมตัวกันเป็นกลุ่มเพื่อหาความอบอุ่น ท่ามกลางลมหนาวที่หนาวเหน็บเข้ากระดูกของทวีปแอนตาร์กติกาในฤดูหนาว

เย่เฉินเห็นท่าทางที่ตกใจจนฉี่ราดของพวกเขา แอบตลกภายในใจ

พวกสารเลวที่ไม่กลัวสวรรค์กลัวนรกพวกนี้ ก็มีวันที่ตกใจกลัวจนหางจุกตูดเช่นกัน

จัดการกับกองกำลังชั่วร้ายของสหรัฐอเมริกาพวกนี้ วิธีที่ดีที่สุด ก็คือตาต่อตาฟันต่อฟัน

ถ้าหากปกติเขาชักดาบก็ต้องฟัน ถ้าอย่างนั้นนายก็ต้องควักปืนแล้วยิง ถ้าหากเขาควักปืนแล้วก็ยิง ถ้าอย่างนั้นนายก็ต้องฆ่าเขาให้หมดครอบครัว

อีกอย่าง อย่าพูดถึงเรื่องศีลธรรมกับพวกเขา

เรื่องจากทำงานในสายนี้ ส่วนมากไม่พูดถึงเรื่องศีลธรรม ศีลธรรม เป็นมาตรฐานการกระทำที่เข้มงวดยิ่งกว่ากฎหมาย เรื่องที่กระทำผิดกฎหมายทั้งหมด ล้วนฝ่าฝืนศีลธรรม แต่ไม่ใช่ทุกสิ่งที่ละเมิดศีลธรรมจะต้องผิดกฎหมายเสมอไป

เงินทุกบาทที่พวกสารเลวพวกนี้หามาได้ ล้วนได้มาจากการกระทำผิดกฎหมาย พวกมันไม่แม้กระทั่งเห็นกฎหมายอยู่ในสายตา แล้วจะเอาศีลธรรมมาใส่ใจได้อย่างไร?

ดังนั้น การจัดการคนประเภทนี้ วิธีที่ดีที่สุดก็คือจะต้องโหดกว่าเขา

และเย่เฉินก็รู้เช่นกัน สำหรับสมาชิกแก๊งพวกนี้ แรงสยบของตนเองยังไม่มากเพียงพอ

ถ้าหากอยากจะทำให้พวกเขากลัวเข้าไปถึงกระดูกดำ ถ้าอย่างนั้นก็จะต้องสร้างความหวาดกลัวในใจของพวกเขาให้มากพอ แต่จะสร้างความหวาดกลัวในจิตใจให้มากพอ ก็จะต้องทำให้พวกเขาตระหนักได้ถึงพละกำลังของตนเองอย่างเต็มที่ รวมทั้งความตั้งใจอันเด็ดเดี่ยวที่จะทำลายพวกเขาของตนเอง

เรื่องแบบนี้ ค่าใช้จ่ายในการจัดเตรียมล่วงหน้าสูงเกินไปจริงๆ

เสียเวลาไปมากขนาดนี้ ถ้าหากใช้เพียงเพื่อได้รับการเชื่อฟังของพวกนักเลงนครนิวยอร์กกลุ่มเดียว อันที่จริงได้ไม่คุ้มเสียเท่าไหร่

ดังนั้น ที่เย่เฉินเรียกว่านพั่วจวินมา ให้เขามาทำหน้ายักษ์ใส่คนพวกนี้ ถ้าอย่างนั้นก็ทำให้เต็มที่ไปเลยในคราวเดียว

อย่างไรก็ตาม ว่าตามพี่น้องมาก ใครจะเทียบกับสำนักว่านหลงได้ติด? ว่าตามการฆ่าคน สารเลวพวกนี้ยิ่งไม่ใช่คู่ต่อสู้

อีกทั้ง พวกเขาต่อหน้าสำนักว่านหลงเทียบไม่ติดเลยแม้แต่น้อย สำนักว่านหลงรู้จักตัวตนของพวกเขา ถ้าหากต้องการ สามารถตามหาพวกเขาเจออีกทั้งยังฆ่าพวกเขาทั้งครอบครัวเลยก็ได้ พวกเขาหลบไปที่ไหนก็ไม่พ้น

แต่ในทางกลับกัน ต่อให้พวกเขารู้ว่าฐานทัพของสำนักว่านหลงอยู่ที่ซีเรียแล้วจะยังไง? ยังไงก็ไปฟันว่านพั่วจวินถึงที่ไม่ได้อยู่ดีใช่ไหมล่ะ?

ก็เนื่องจากสาเหตุนี้ ตอนหลังจากที่ว่านพั่วจวินพูดคำพูดพวกนั้นออกมา คนพวกนี้แต่ละคนก็ตกใจจนขวัญกระเจิง

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน