ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5943

เวลาฟ้าสางของนครนิวยอร์ก ว่านพั่วจวินกับลูกน้องของเขา นำตัวโอมาน ราโมวิช อันโตนิโอ รวมทั้งหัวหน้าแก๊งภายใต้สังกัดตระกูลซาโน่ออกจากไชน่าทาวน์ มุ่งหน้าไปที่ท่าเรือ

รองหัวหน้าที่เหลือเหล่านั้น ทั้งหมดถูกเปลี่ยนเป็นสมาชิกโดยสมบูรณ์

เฉียงไจ่ยังมีความเหม่อลอยอยู่เล็กน้อย ถึงแม้ว่าได้เห็นเย่เฉินจัดการตระกูลซาโน่ทั้งหมดภายในคืนเดียวแล้ว แต่เขายังคงมีความรู้สึกล่วงตาไม่เป็นความจริงเท่าไหร่

เย่เฉินเห็นว่าทุกอย่างจบลง เฉียงไจ่กลับยังมีความรู้สึกงุนงงเล็กน้อย จึงเอ่ยปากถามเขา: “เฉียงไจ่ ตอนนี้นายรู้สึกยังไง?”

เฉียงไจ่ได้สติกลับคืนมา เกาหัวกล่าว: “คุณเย่......ผมรู้สึก......รู้สึกว่ามันน่าเหลือเชื่ออยู่หน่อยๆ......”

เย่เฉินกล่าวพร้อมรอยยิ้ม: “ถ้าอย่างนั้นนายรีบปรับตัวให้เข้ากับสถานการณ์เร็วหน่อย เนื่องจากนับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป นายก็จะต้องสร้างแก๊งคนเชื้อสายจีนขึ้นมาใหม่ ถึงแม้ว่าตระกูลซาโน่จะเป็นแก๊งมาเฟียที่ใหญ่ที่สุดในนครนิวยอร์ก แต่ไม่ใช่เพียงหนึ่งเดียว ในภายภาคหน้านายยังจะต้องถูกท้าทายอีกค่อนข้างมาก ในเมื่อนายเลือกเส้นทางนี้เอง ถ้าอย่างนั้นก็ต้องคิดหาหนทางเดินไปบนเส้นทางนี้ให้ได้ไกลกว่าเดิม”

เฉียงไจ่พยักหน้าซ้ำๆ กล่าวอย่างนอบน้อม: “คุณเย่ ต่อไปแก๊งคนเชื้อสายจีนจะคิดหาหนทางยืนด้วยลำแข้งของตนเอง กำไรที่แก๊งเหล่านั้นจ่ายมา ผมจะส่งมอบให้คุณตามจำนวนเดิมทุกเดือน!”

เย่เฉินโบกมือ: “เงินส่วนมากของพวกเขาล้วนได้มาจากการรังแกและกดขี่คนทั่วไป ฉันรังแกและกดขี่พวกเขาอีกที นำเงินเหล่านี้มาไว้ในมือฉัน ถ้าอย่างนั้นฉันก็ไม่ต่างอะไรจากพวกเขาเลย”

พูดไป เย่เฉินกล่าวด้วยรอยยิ้ม: “ลุงโจงเห็นนายเป็นเหมือนลูกชาย ฉันกับนายก็นับว่าโชคชะตาต่อกัน ในเมื่อนายเลือกที่จะเดินเส้นทางนี้แล้ว ถ้าอย่างนั้นเงินก้อนนี้นายก็เก็บเอาไว้อย่างมั่นคงปลอดภัย ถ้าหากนายมีความมุ่งมาดปรารถนาอันยิ่งใหญ่ ก็ใช้เงินก้อนนี้ทำให้แก๊งคนเชื้อสายจีนพัฒนาอย่างใหญ่โตและแข็งแรง แล้วค่อยปูทางให้ตนเองให้เรียบร้อยก่อนล่วงหน้า ถ้าอย่างนั้นละก็ เมื่ออายุมากขึ้น นายก็สามารถปลีกตัวไปเป็นผู้ประกอบการที่มีชื่อเสียงได้ หรือว่าจะลงสมัครชิงตำแหน่งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไปเลยก็ได้ ถ้าหากนายไม่มีความมุ่งมาดปรารถนาอันยิ่งใหญ่ หาเงินเก็บเอาไว้ในมือให้มากหน่อย ก็มีกินมีใช้ไปชั่วชีวิตนี้แล้ว”