เฟ่ยเข่อซินกล่าวด้วยความประหลาดใจ: “คุณเย่คุณมาที่นครนิวยอร์ก? ภรรยาของคุณรู้ไหม?”
เย่เฉินกล่าว: “ครั้งนี้ผมมาอย่างรีบร้อน ประกอบกับเรื่องที่สืบสวนมีความละเอียดอ่อน ดังนั้นจึงไม่ได้บอกชูหรัน ยังไงคุณหนูเฟ่ยโปรดช่วยผมรักษาความลับ”
เฟ่ยเข่อซินรีบกล่าว: “คุณเย่วางใจ ฉันไม่มีทางบอกภรรยาของคุณหรอกค่ะ”
พูดไป เธอกล่าวอีกว่า: “เมื่อครู่นี้คุณบอกว่าปีเตอร์ โจวถูกจับกุมแล้ว เรื่องนี้ฉันไม่เคยได้ยินมาก่อนจริงๆ แต่ว่าคุณอย่าเพิ่งร้อนใจ ฉันจะให้คนไปรวบรวมเบาะแสเดี๋ยวนี้ หลังจากที่สืบแน่ชัดแล้วจะบอกคุณ!”
“ครับ”เย่เฉินกล่าวขอบคุณ: “ถ้าอย่างนั้นขอบคุณคุณหนูเฟ่ยแล้ว”
วางสายโทรศัพท์แล้ว เย่เฉินจึงกล่าวกับเฉินจ้างโจง: “ลุงโจง คุณหนูเฟ่ยช่วยไปสืบให้แล้ว คาดว่าคงต้องการเวลาสักหน่อย พวกเราไปโรงแรมป๋ายจินฮ่านกงในนครนิวยอร์กทานอาหารเช้าสักหน่อยจากนั้นพักผ่อนสักเดี๋ยวเถอะ”
“ไม่มีปัญหา”เฉินจ้างโจงพยักหน้า กล่าวพร้อมรอยยิ้ม: “เพียงแต่ที่นี่กับโรงแรมป๋ายจินฮ่านกงยังมีระยะห่างกันอยู่พอสมควร ถ้าหากคุณหนูเฟ่ยทางด้านนั้นมีความคืบหน้าค่อนข้างเร็วละก็ อาจจะใช้เวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมงข่าวก็มาถึงแล้ว ถ้าไม่อย่างนั้นพวกเราไปหาอะไรง่ายๆกินที่ตรงข้ามสักหน่อยแล้วกัน ขอกาแฟให้ผมเพียงแก้วเดียว ผมก็ไม่ต้องนอนได้ทั้งวัน”
เย่เฉินก็คิดว่าที่เขาพูดก็มีเหตุผล ดังนั้นจึงตอบตกลง
ทั้งสองคนมาถึงร้านอาหารฝั่งตรงข้าม สั่งของกินนิดหน่อยดื่มกาแฟเล็กน้อย กาแฟหนึ่งแก้วยังไม่ทันดื่มหมด โทรศัพท์ของเฟ่ยเข่อซินก็โทรมาแล้ว
ทันทีที่โทรติด เฟ่ยเข่อซินก็กล่าวกับเย่เฉิน: “คุณเย่ เรื่องที่คุณให้ฉันสืบฉันสืบเจอแล้ว ปีเตอร์ โจวถูกFBIจับกุมตัวไปเมื่อสี่เดือนก่อนจริงๆ เขาถูกจับตัวไป เป็นเพราะว่าไปแส่หาเรื่องคนของตระกูลรอธส์ไชลด์ แล้วก็เป็นคนของตระกูลรอธส์ไชลด์ให้FBIมาจับกุม”
เย่เฉินขมวดคิ้วกล่าวถาม: “ตระกูลรอธส์ไชลด์? เป็นญาติสายตรงหรือสายรอง?”
“ญาติสายตรง”เฟ่ยเข่อซินกล่าว: “ว่ากันว่าระดับค่อนข้างสูง น่าจะเป็นสมาชิกคนสำคัญของตระกูลรอธส์ไชลด์”
เย่เฉินกระเดาะลิ้น ในใจรู้สึกว่ายากที่จะจัดการอยู่บ้าง
ครั้งนี้ที่ตนมาหาปีเตอร์ โจว จุดประสงค์หลักก็คือต้องการทำความเข้าใจให้ชัดเจนว่าเขากับบิดาของตนมีความสัมพันธ์แบบไหนกันแน่ อีกเรื่องคือทำไมเขาต้องเปลี่ยนชื่อเป็นโจวเหลียงเวิ่น ไปทำงานที่จี๋ชิ่งถังในเมืองจินหลิง รวมทั้งเขากับที่ตนได้รับมีความเกี่ยวโยงอะไรที่ตนไม่รู้อีกกันแน่
แต่เรื่องทั้งหมดนี้สร้างขึ้นในเงื่อนไขแรกที่ตนจำเป็นต้องเจอเขา ยังต้องเจอกับเขาแบบเผชิญหน้าอีกด้วย
คาดไม่ถึงว่าปีเตอร์ โจวในตอนนี้จะถูกตระกูลรอธส์ไชลด์ส่งเข้าเรือนจำไปแล้ว แม้แต่เฟ่ยเข่อซินยังหมดหนทางที่จะนำตัวเขาออกมาจากในเรือนจำได้ นี่เป็นเรื่องที่จัดการได้ยากจริงๆ
ภายใต้ความจนปัญญา เย่เฉินถามเธอ: “คุณหนูเฟ่ย ถ้าหากให้คุณส่งใครสักคนเข้าไปในเรือนจำบรูคลิน คุณสามารถทำได้ไหม?”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...