เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5949

ดังนั้นเขาจึงกล่าวกับเย่เฉิน: “คุณชาย เรือนจำของสหรัฐอเมริกาสามารถโทรศัพท์หาโลกภายนอกได้ คุณมีความต้องการอะไรต้องการให้ผมทำ ติดต่อผมได้ทุกเมื่อ”

“ดี”

......

ทั้งสองคนกินข้าวเช้าแล้ว เย่เฉินจึงขับรถมาที่โรงแรมป๋ายจินฮ่านกงของนครนิวยอร์กก่อน

เนื่องจากวันนี้ตนต้องไปเรือนจำบรูคลิน ดังนั้นเขาจึงให้ครช่วยจัดเตรียมห้องซูพีเรียให้เฉินจ้างโจงห้องหนึ่ง ทั้งสองคนพักอยู่ในห้องครู่หนึ่ง เย่เฉินก็ได้รับโทรศัพท์ที่เฟ่ยเข่อซินโทรเข้ามา

ในสาย เฟ่ยเข่อซินถามเย่เฉิน: “คุณเย่ตอนนี้คุณอยู่ที่ไหน? ฉันจัดการเรื่องเกือบจะเรียบร้อยแล้ว ถ้าหากคุณสะดวกละก็ ตอนนี้ฉันออกมาพบหน้าคุณสักเดี๋ยว บอกรายละเอียดของเรื่องราวให้คุณฟังสักหน่อย”

เย่เฉินกล่าว: “ตอนนี้ผมอยู่ที่โรงแรมป๋ายจินฮ่านกง คุณตรงมาที่นี่ได้เลย”

หลังจากสิบนาที เฟ่ยเข่อซินรีบเดินทางมา

ทันทีที่เจอหน้า เธอก็กล่าวกับเย่เฉินอย่างนอบน้อม: “คุณเย่ ตัวตนของคุณฉันได้จัดเตรียมไว้เรียบร้อยแล้ว”

พูดไป เธอควักพาสปอร์ตเล่มหนึ่งออกมา ยื่นมาให้เย่เฉินกล่าว: “นี่คือตัวตนของมาเลเซีย คุณสามารถบอกกับคนอื่นว่าตัวเองเป็นชาวจีนโพ้นทะเลมาเลเซีย ตัวตนไม่มีการบันทึกเข้าประเทศของสหรัฐอเมริกา ถ้าเป็นแบบนี้ ก็สามารถเพิ่มความปลอดภัยให้ตัวตนนี้ได้ เพื่อหลีกเลี่ยงถูกคนที่มีแผนร้ายสืบเจอช่องโหว่”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน