ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 595

บทที่ 595

เซียวฉางควนถูกซุนโหย่วฉายประชดแดกดันเช่นนี้ ใบหน้าก็เก็บอาการไม่อยู่

แต่ทว่า เขาจำคำตักเตือนของสวี่เหวินหย่วนได้ ที่สำคัญตอนนี้ก็คือทำอย่างไรก็ได้ให้ได้มาซึ่งตำแหน่งกรรมการผู้จัดการ แต่ไม่ใช่มาหัวเสียกับซุนโหย่วฉาย

ดังนั้น เขาก็พยายามอดกลั้นความโกรธ และไม่พูดจา แล้วก็ตามซุนโหย่วฉายไปกับทุกคน แล้วก็มาถึงห้องทองคำของชั้นบน

พอเข้าประตู ทุกคนก็ถูกความสวยงามหรูหราของห้องทองคำ สะกดสายตาแล้วฮือฮาชื่นชมกันไม่ขาดปาก

กรรมการผู้จัดการคนหนึ่งก็พูดขึ้นว่า “วันนี้พวกเราได้อาศัยใบบุญของโหย่วฉายจริงๆ เลย ถึงได้มีโอกาสได้เห็นห้องทองคำที่หรูหราของเทียนเซียงฝู่！”

แล้วก็มีคนพูดสนับสนุนขึ้นมาว่า “ใช่ๆ ！ก่อนหน้านี้ไม่นาน เพื่อนผมคนหนึ่ง มีทรัพย์สินหลายสิบล้าน ด้วยความอยากจะจองห้องนี้ เลยวิ่งเต้นอยู่หลายช่องทาง สุดท้ายก็จองไม่ได้ ได้แต่เสียดายแล้วก็จองห้องระดับเงิน”

พอได้ยินดังนั้น ทุกคนต่างก็สงสัย แล้วก็มีคนอดถามกับซุนโหย่วฉายไม่ได้ว่า “โหย่วฉาย คุณจองห้องทองคำนี้ได้อย่างไร มีคนช่วยเหลืองั้นหรือ? ”

ซุนโหย่วฉายก็พูดด้วยใบหน้าหยิ่งยโสว่า” ผมจองห้องทองคำนี้ จะต้องให้คนอื่นมาช่วยทำไมกัน พูดง่ายๆ ก็คือ ผมพูดแค่คำเดียวก็จองได้แล้ว”

พูดจบ เขาก็อธิบายให้ทุกคนฟังว่า “ผมจะบอกกับทุกท่านตรงๆ เลยนะ ผมเป็นลูกค้าประจำของเทียนเซียงฝู่ มาทานข้าวที่นี่บ่อยๆ แล้วผมก็เป็นเพื่อนของท่านหงห้า ดังนั้นห้องอาหารระดับเพชรลงมา ขอเพียงผมต้องการ เทียนเซียงฝู่ก็จะจัดการเปิดให้ผม！”

คนในเหตุการณ์ได้ยินดังนั้น ก็อึ้งไปตามๆ กัน！

ประธานเพ๋ยก็พูดอย่างไม่กล้าเชื่อ กล่าวว่า “โหย่วฉาย คุณเป็นเพื่อนกับมาเฟียใต้ดินท่านหงห้างั้นหรือ? ”

“แน่นอนครับ！”

ซุนโหย่วฉายพูดอย่างได้ใจว่า “ถ้าผมไม่สนิทกับเขา ก็คงไม่ได้หน้ามาขนาดนี้ ที่สามารถสั่งจองห้องทองคำได้ง่ายๆ จริงไหม? ”