เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 596

บทที่ 596

เซียวฉางควนก็โมโหจนกัดฟัน

ถ้ารู้แต่แรกว่าไอ้ซุนโหย่วฉายมันจะร้ายอย่างนี้ กัดตนเองไม่ปล่อย อย่างกับหมา ตนเองก็คงไม่ขึ้นมาแกว่งเท้าหาเสี้ยนหรอก

……

ในตอนที่เซียวฉางควนกำลังเถียงไม่ออก และไม่มีที่ยืนอยู่นั้น

รถของท่านหงห้า ก็มาจอดที่ประตูของเทียนเซียงฝู่

สิ่งแรกที่ทำหลังลงจากรถ ก็รีบไถ่ถามผู้จัดการร้านที่มาเปิดประตูรถให้ตนเองว่า “วันนี้มีคนชื่อว่าเซียวฉางควนมาจองห้องอาหารของเราไหม? ”

“มีครับ เป็นห้องทองแดงหมายเลข3” ผู้จัดการร้านจะจดจำรายละเอียดของลูกค้าเป็นอย่างดีทุกวัน สามารถจำลูกค้าที่จองห้องอาหารวันนี้ได้เป็นอย่างดี

ท่านหงห้าพยักหน้า แล้วรีบพูดว่า “ไป ตามไปห้องทองแดงหมายเลข3กับผม！”

ตอนที่ตระกูลเซียวมางานเลี้ยง อาจารย์เย่บอกกับตนเองว่า เขาบอกว่าพ่อตาตนเองจะมาทานข้าวที่ร้านตนเอง ให้ช่วยดูแลด้วย

จะให้ฝั่งตรงข้ามยอมลดตัวไปนั่งห้องทองแดงเล็กๆ ได้อย่างไรกัน? ถึงอย่างไรก็ต้องให้ไปนั่งในห้องเพชรถึงจะถูก！

ท่านหงห้าก็รีบร้อนมาที่ประตูของห้องทองแดงหมายเลข3 เห็นว่าประตูเปิดอยู่ ในห้องไม่มีคนอยู่เลย

เขาก็แปลกใจ แล้วก็ถามพนักงานผู้หญิงในห้องว่า “ถามหน่อย คนที่จองห้องนี้ คุณเซียวฉางควนล่ะ？！”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน