ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5957

คนอื่นภายในห้องขังถูกฉากที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหันนี้ทำให้ตกใจเป็นอย่างยิ่ง ทุกคนเขยิบเข้ามาใกล้โดยจิตใต้สำนึกอยากจะดูสาเหตุ ผลสุดท้ายจึงได้เห็นดีนที่อยู่ในสภาพน่าเวทนาคนนั้น

ทุกคนไม่กล้าเชื่อภาพที่ได้เห็นตรงหน้า ไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างไรดีครู่หนึ่ง และเย่เฉินได้ออกแรงดึงแปรงขัดส้วมออกมาจากในปากของดีน ทันทีหลังจากนั้นแค่นเสียงหัวเราะ กล่าวกับดีน: “มา มีอะไรอยากจะบอกกับลูกน้องของแกพวกนี้ พูดตอนนี้เลย”

วินาทีนั้นที่แปรงขัดส้วมถูกดึงออกไป สิ่งที่ดีนอยากจะตะโกนออกมามากที่สุดก็คือ‘จัดการมันให้ฉันเดี๋ยวนี้’

แต่ว่า เมื่อคำพูดมาถึงริมฝีปาก เขากลับไม่สามารถพูดคำใดๆออกมาได้

ภายในใจเขาค่อนข้างรู้ดีว่า กำลังรบของเย่เฉิน ในห้องขังนี้ ก็คือการโจมตีที่เหนือกว่าอย่างแน่นอน

ถ้าหากตนเองให้ลูกน้องลงมือกับเขาละก็ ยังไม่ต้องพูดถึงว่าลูกน้องพวกนี้จะถูกเขาจัดการหรือไม่ เพียงแค่การกระทำที่ไร้มนุษยธรรมของตนเอง เย่เฉินก็ไม่มีทางปล่อยตนไปอย่างแน่นอน

เย่เฉินเห็นว่าดีนไม่พูดจา ตบเข้าไปที่บนใบหน้าของเขาฉาดหนึ่ง กล่าวเสียงเย็นชา: “เมื่อกี้แกพูดเก่งนักไม่ใช่เหรอไงวะ? ทันทีที่ฉันเข้ามาที่ห้องขังนี้ ปากสุนัขนั้นของแกก็เห่าไม่หยุด ทำไมตอนนี้เงียบฉี่ซะแล้วล่ะ?”

ดีนถูกตบหน้าฉาดหนึ่งอย่างแรง ถูกตบจนฟันร่วงหลายซี่ ความเจ็บปวดรุนแรงทำให้หัวสมองของเขาราวกับถูกเข็มนับไม่ถ้วนทิ่มแทงซ้ำไปมา

และคนอื่นๆที่เห็นว่าดีนถูกตบ ก็ยิ่งรู้สึกเหมือนมีฟ้าผ่าลงมาที่หัว

พวกเขาเองก็รู้ดีว่ากำลังรบของดีนแข็งแกร่งเป็นอย่างยิ่ง แม้แต่ดีนยังถูกทรมานจนสภาพกลายเป็นแบบนี้ คนพวกนี้ของตนเองมัดรวมกันเกรงว่าก็จะยังไม่พอ

ดังนั้นทุกคนถึงก้าวถอยหลังไปโดยจิตใต้สำนึก ไม่กล้าก้าวมาข้างหน้ายั่วแหย่เย่เฉินอีก

และเย่เฉินในเวลานี้ลากเก้าอี้พลาสติกมาตัวหนึ่ง นั่งลงไปตรงหน้าของคนสิบกว่าคนทันที ทันทีหลังจากนั้นหยิบแปรงขัดส้วมที่เต็มไปด้วยเลือด ออกแรงโยนลงไปบนพื้นตรงหน้า บนพื้นจึงเกิดเส้นสีแดงที่มีส่วนประกอบเป็นเลือดปรากฏขึ้น

ทันทีหลังจากนั้น เย่เฉินกล่าวเสียงเรียบ: “พวกแกฟังฉันให้ดี ฉันให้เวลาพวกแกสามวินาที ยืนเข้าแถวด้านหลังเส้นนี้ให้เรียบร้อย หลังจากที่ฉันนับถึงสาม ถ้าหากยังมีคนที่ยืนไม่เรียบร้อย ฉันจะหักขามันทิ้งข้างหนึ่ง”

พูดจบ เย่เฉินจึงยื่นนิ้วมือนิ้วหนึ่งออกมา ตะโกนเสียงดัง: “หนึ่ง!”

ทันทีที่สิ้นเสียงพูด ดีนก็พยายามดิ้นรนไปยืนที่ด้านหลังเส้นสีแดงที่เกิดจากเลือดของเขาเอง

ในเวลานี้เย่เฉินยื่นนิ้วมือออกมาอีกนิ้วหนึ่ง: “สอง!”

ถึงแม้ว่าคนอื่นจะต้องใจจนกลายเป็นไอ้บื้อ แต่เมื่อเห็นดีนผู้เสียหายคนนี้ตอบสนองโดยทันที ใครก็ไม่กล้าเสียเวลาอีก ดังนั้นทุกคนจึงพากันเข้าแถวที่ด้านหลังเส้นสีแดง