ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5962

เย่เฉินพยักหน้า ถามอีก: “อีกนานแค่ไหนถึงจะเป็นเวลาอาหารเย็น?”

ดีนเงยหน้ามองนาฬิกาดิจิตอลแวบหนึ่ง รีบกล่าว: “อีกสี่สิบนาที”

“โอเค”เย่เฉินกล่าวเรียบๆ: “พอถึงโรงอาหาร นายช่วยแนะนำลูคัสให้ฉันรู้จักที”

ดีนกล่าวด้วยความนอบน้อม: “ได้ครับคุณผู้ชาย ผมจะช่วยให้คุณ”

เย่เฉินยิ้ม ถามเขาทันที: “ใช่แล้วดีน นายคงจะไม่ฉวยโอกาสตอนกินข้าวฟ้องผู้คุมหรอกใช่ไหม?”

ดีนรีบโบกมือกล่าว: “ไม่ครับ ไม่ครับ คุณผู้ชาย คุณโปรดวางใจ ผมไม่มีทางฟ้องลับหลังแน่นอน ในเรือนจำแห่งนี้มีกฎที่ไม่ได้เขียนเอาไว้ข้อหนึ่ง ปัญหาภายในจัดการภายในจะขอความช่วยเหลือจากผู้คุมไม่ได้เด็ดขาด ทันทีที่มีคนเอ่ยปากขอความช่วยเหลือจากผู้คุม นั่นก็คือการทำลายกฎเกณฑ์ ในเรือนจำแห่งนี้ก็จะกลายเป็นสมาชิกที่ระดับชั้นที่ต่ำที่สุด ทุกคนจะรังแกเขา......”

ดีนไม่ได้พูดโกหก

ภายในเรือนจำแห่งนี้ มีกฎข้อนี้มาตั้งนานแล้ว อย่างไรก็ตามคนที่สามารถเข้ามาในนี้ได้ถ้าไม่ใช่สมาชิกแก๊ง ก็เป็นอาชญากรร้ายแรงหรือเป็นเจ้าพ่อยาเสพติด คนพวกนี้มีจุดเด่นที่เหมือนกันอยู่สองข้อ จุดเด่นข้อแรกคือโหดเหี้ยมอำมหิต จุดเด่นที่สองคือเกลียดคนที่เอาความลับไปบอกตำรวจ

ดังนั้นทันทีที่มีคนในเรือนจำแห่งนี้โดนรังแกแล้วไปฟ้องผู้คุมละก็ ถ้าแบบนั้นคนนั้นอยู่ในเรือนจำแห่งนี้ก็จะถูกทุกคนจงเกลียดจงชัง

และตอนนั้นที่คนพวกนั้นตั้งกฎขึ้น เพื่อป้องกันมีคนไปฟ้องผู้คุมลับหลังอย่างเด็ดขาด ดังนั้นพวกเขาจะใช้การตั้งศาลเตี้ยลงทัณฑ์กับผู้ที่บอกความลับเพื่อรักษาความศักดิ์สิทธิ์ของกฎข้อนี้เอาไว้

“แต่หลังกินข้าวเย็นเสร็จ ผู้คุมจะปล่อยให้นักโทษทั้งหมดทำกิจกรรมอยู่ที่โรงอาหารรวมทั้งพื้นที่ออกกำลังกายหนึ่งชั่วโมง หลังจากหนึ่งชั่วโมงค่อยส่งทุกคนกลับห้องขัง ภายในเวลาหนึ่งชั่วโมงนี้ นักโทษทั้งสองเขตแดนจะอยู่ด้วยกัน ถ้าหากมีเพื่อนหรืออริอยู่ที่เขตแดนอื่น เวลานี้จะสามารถเจอหน้ากันได้”

“ในการปล่อยเดินวันละสองครั้ง ผู้คุมจะถอยออกจากพื้นที่เดินเล่น ปล่อยให้นักโทษทำกิจกรรมอิสระ ระหว่างนักโทษถ้าหากเกิดการปะทะกันรุนแรง ผู้คุมจะไม่เข้ามาก้าวก่าย”

เย่เฉินพยักหน้า กล่าว: “ตามที่นายพูดมา อีกเดี๋ยวหลังจากที่กินข้าว ก็คือเวลาการทำกิจกรรมอิสระด้วยกันของทั้งสองเขตแดนแล้ว?”

“ใช่”ดีนรีบกล่าว: “ปีเตอร์ โจวอะไรนั่นที่คุณอยากจะตามหา ถ้าหากเขาอยู่ที่เรือนจำแห่งนี้ อีกทั้งไม่ได้ถูกควบคุมตัวเอาไว้หรือได้รับบาดเจ็บส่งไปรักษาตัวละก็ ตอนกินข้าวคุณก็จะได้เจอเขาแล้ว!”